حجت الاسلام والمسلمین عباس اخوان، در حسینیه جاسبی های تهران گفت: مرحوم مغفور حاج علی آهی در دوران تباهی و خفقان پهلوی اول به دنیا آمد؛ دوره ای که در آن با آیات عظام، حجج اسلام، مذهبی ها، ذاکران و ... برخورد تلخی می شد آنچنان که مرحوم آیت الله قمی یکی از سه مرجع برجسته کشور با توهین و اهانت از ایران به عتبات عالیات تبعید شد.

وی با تاکید بر اینکه ذاکر اهل بیت بودن افتخار بزرگی است و بسیاری از بزرگان آرزوی آن را داشتند، خاطرنشان کرد: آیت الله لنکرانی می فرمود: در سفری به نجف به حضور آیت الله عبدالهادی شیرازی رفتم. از من پرسید: به چه کاری اشتغال داری؟ گفتم: امام جماعت مسجد نایین هستم و چهارشنبه ها درس تفسیر دارم. ایشان پرسید: آیا پس از تفسیر، توسل به حضرت ابا عبدالله (ع) داری؟ گفتم: بله اما تاکید شما به چه دلیل است؟ و آیت الله شیرازی پاسخ داد: بنده برزخ را دیده ام و از احوال قیامت نیز آگاه هستم و می دانم مادحین موقعیت برجسته ای در قیامت دارند. با توجه به موقعیتی که دارم (مرجع تقلید شیعه) نمی توانم در ملاعام روضه بخوانم، لذا صبح های پنجشنبه بر سر سفره برای خانواده ام روضه می خوانم تا در قیامت جزو مادحین اهل بیت علیهم السلام باشم.

استاد اخوان ادامه داد: مرحوم آقای آهی ضمن استفاده از پیشکسوتان مداحی از محضر علمای تهران مانند حجت الاسلام والمسلمین آشیخ محمدجواد خراسانی صاحب کتاب مهدی منتظر استفاده کرد و با او ملازم شد تا اینکه خودش در زمره حدیث شناسان ماهر درآمد.

وی افزود: آقای آهی (ره) در سفرهایی که به کربلا، نجف و سایر اماکن مقدس داشت از محضر مجتهدان و فقهایی مانند آیات عظام عبدالهادی شیرازی، خویی، سیدمحسن حکیم و .... استفاده کرد و در جلساتی که برگزار می کرد توشه اندوزی هایی که از آن بزرگان داشت برای دیگران افاده می کرد.

این استاد اخلاق در پایان با بیان اینکه علامه طباطبایی (ره) آیت الله میلانی را به عنوان یکی از ۲ شخصیتی می دانست که باید به عنوان اعلم به مردم معرفی شوند، اظهار داشت: مرحوم آقای آهی در سفرهای بسیاری که به مشهد داشت از محضر آیت الله میلانی بهره ها برد و افتخار می کرد که شاگرد آن عالم بزرگوار است.

آرمان هیأت