امیرحسین شریفی، تهیه‌کننده سینما با بیان این‌که سینماگران در پرداختن به زندگی حضرت رسول (ص) کم‌کار بوده‌اند، اظهار کرد: سینمای ما طی ۴ دهه که از عمر مفید آن می‌گذرد به عقیده من نتوانسته در پرداختن به شخصیت و صفات حضرت رسول(ص) تاثیرگذاری مثبتی داشته باشد، البته این که می‌گویم این ۴ دهه به این دلیل است که سینمای قبل از انقلاب به نظر من نشانی از ارزش‌های اخلاقی و دینی نداشت. برای همین به روی آن حساب جدی باز نمی‌کنیم.

وی افزود: درباره چرایی این کم‌کاری نمی‌توانیم تنها یک دلیل را متصور شویم، چون در این زمینه عوامل مختلفی دخیل است که در حوصله این بحث نمی‌گنجد، اما به اختصار به چند موضوع اشاره می‌کنم. در بحث تولید کارهایی با محوریت زندگی حضرت رسول(ص) آنچه بیش از همه مهم می‌نماید داشتن بودجه و سرمایه لازم است که بخش خصوصی از تامین آن عاجز است، بنابراین وقتی ما در این زمینه کم‌توان هستیم پرواضح است که هیچ تهیه کننده و کارگردان این اجازه را به خود نمی‌دهد که به این حوزه ورود کند.

تهیه‌کننده فیلم «ضیافت» ادامه داد: مطلب دیگر اینکه در سینمای ما معمولاً کار کردن در این حوزه بسیار سخت است، چون هر کسی خود را متولی می‌داند. برای همین معمولاً کارهایی که در این حوزه تولید می‌شود با نقدهای مختلفی مواجه است. برای این گفته فیلم حضرت رسول(ص) را مثال میزنم که مجید مجیدی آن را ساخت و نتوانست نظر عده‌ای را به خود جذب کند. این دسته با نقدهای خود هنوز قبل از اکران فیلم برای کار حواشی به وجود آوردند، در صورتی که باید این قبیل تولیدات را حمایت کرد. با توجه به این توضیح چگونه یک تهیه‌کننده به خود اجازه می‌دهد که در این زمینه ورود کند.

تصویرگر زندگی ائمه(ع) به شکل غیرمستقیم باشیم

شریفی ادامه داد: مطلب دیگر که در این زمینه وجود دارد ضعف فیلمنامه است، البته این مشکل به نوعی کل آثاری سینمایی کشورمان را در بر گرفته است، اما در حوزه فیلم‌های دینی و تاریخی شکل بسیار جدی‌تری به خود گرفته است. دلیل این اتفاق نیز این است که فردی که می‌خواهد زندگی بزرگانی چون ائه اطهار را ترسیم کند، حتماً باید از آگاهی کافی در حوزه تاریخ و دین بهره‌مند باشند تا بتواند فیلمنامه‌ای را که می‌نویسد در شأن مقام آن بزرگان باشد. این گفته نیز به هیچ وجه به این معنا نیست که بخواهیم نقش سواد سینمایی را در این میان نادیده بگیرم، اما منظور این است که در سینمای دینی حرفه‌های مختلف باید با آگاهی و اعتقاد دینی نیز همراه باشد.

وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: بسیاری از مواقع می‌شنویم که گفته می‌شود برای پرداختن به زندگی چهارده معصوم بهتر است به صفات آنها تمرکز شود. یعنی به شکلی غیرمستقیم تصویرگر زندگی آنها باشیم. سؤال من در این زمینه این است که آیا ما حداقل چند کار خوب در این زمینه تولید کرده‌ایم که حالا بخواهیم رویکرد غیرمستقیم را تجربه کنیم. برای درک بهتر موضوع از سینمای جهان مثال می‌زنم. در هالیوود سال‌هاست که درباره حضرت مسیح (ع) فیلم ساخته می‌شود، اما باز هم فیلم‌های بعدی تولید می‌شود. آیا این رویکرد نباید برای ما سؤال‌برانگیز باشد که چرا در حوزه معرفی چهره حضرت رسول(ص) تا به این حد کم‌کار هستیم؟

این تهیه‌کننده با بیان اینکه تنها سینمای داستانی نیست که می‌تواند تصویرگر چهره و صفات حضرت رسول (ص) باشد، بیان کرد: شورای عالی سینما جشنواره‌ای را راه‌اندازی کرده با عنوان فیلم‌های ۱۲۰ ثانیه‌ای. در این رویداد سینمایی تمامی علاقه‌مندان می‌توانند کارهای خود را با محوریت حضرت رسول(ص) تولید کرده و به جشنواره ارسال کنند. این عمل دو نتیجه بسیار خوب دارد. ابتدا اینکه نشان می‌دهیم با دیگر زبان‌های سینما هم می‌شود در این زمینه کار تولید کرد و قدم بعدی اینکه هر یک از این تولیدات خود قادر است الهام‌بخش و سوژه‌ای خوب برای کارهای بلند سینمایی باشد.

تنها کارهای عظیم ماندگار می‌شوند

وی با بیان اینکه برای ساخت فیلم درباره حضرت رسول(ص) نباید تنها از مسئولان سینمایی توقع داشت، گفت: اینکه فکر کنیم تنها مسئولان سینمایی هستند که باید برای ساخت فیلم‌هایی درباره ائمه فعال باشند، نوعی شانه خالی کردن از مسئولیت است، زیرا کار در این زمینه همکاری تمامی بخش‌ها را می‌طلبد، زیرا مگر بودجه کلی سینما چه اندازه است که بخواهد آن را تنها برای یک کار در سال صرف کند. با این توضیح پیشنهاد می‌کنم مجلس شورای اسلامی بودجه‌ای مستقل در اختیار سینما قرار دهد که هر سال فیلمی عظیم در این زمینه با حضور عوامل حرفه‌ای سینما تولید شود. در این شرایط می‌توان انتظار داشت در یک گذر زمانی چند ساله کارهای مختلف و خوبی در حوزه مورد نظر داشت.

شریفی در پاسخ به این سؤال پایانی مبنی بر اینکه وی به عنوان تهیه‌کننده تا به امروز چه اقدامی در جهت ساخت فیلمی با محوریت بخش خصوصی انجام داده است گفت: من تهیه‌کننده بخش خصوصی هستم و سرمایه‌ای که در اختیارم است به هیچ وجه برای ساخت کارهایی با محوریت تاریخ صدر اسلام جوابگو نیست، اما آرزو دارم امکانی برایم فراهم شود تا روزی بتوانم با ساختی فیلمی درباره ائمه اطهار کاری خوب در هنر هفتم خلق کنم، چون همان طور که در توضیحات فوق گفتم فیلمی که درباره امامان یا پیامبر تولید می‌شود، حتماً باید کاری عظیم و ماندگار باشد تا عظمت آنها به درستی در سینما ترسیم شود.

آرمان هیأت