امام صادق(ع) می فرمایند: ای گروه شیعه! شمایید که به ما منسوب اید؛ برای ما زینت باشید نه مایه ننگ و عار. چه مانعی دارد که همانند یاران علی(ع) در بین مردم باشید؟ که اگر مردی از یاران او در بین قبیله ای قرار می گرفت امام و مؤذن آنها بود و امانتدار و محافظ مال آنان. مریضان آنان را عیادت کنید و در تشییع جنازه آنان حاضر شوید و در مساجدشان نماز بگزارید. نگذارید در امر خیر از شما پیشی گیرند، به خدا قسم شما سزاوارتر از آنها به آن امر هستید.

راوی می گوید: سپس امام(ع) رو به من که در آنان از همه جوانتر بودم کرد و فرمود: و شما ای جوانان! بپرهیزید از تکیه دادن به پشتی [بزرگان، به عیادت آنها بروید] [با عملتان] بخوانیدشان تا حدی که آنها دنباله رو شما شوند و خداوند برای شما بهتر از آنان است. ( علی بن حسن بن فضل طبرسی، مشکاة الانوار فی غرر الاخبار، ص۱۳۴، ح۳۱۱ و بحار الأنوار، ج۸۵، ص۱۱۹.)

آرمان هیأت