کد مطلب : ۲۶۳۷
به ياد علامه عسگري؛
عالمی که حق التاليف نمی‌گرفت
به گزارش خيمه، اين پژوهشگر تاريخ اسلام و حديث شناس، در سال 1284 در ساوه متولد شد؛ وی تحصيلات مقدماتی حوزوی را تا «شرح لمعه» در حوزه علمیه قم و خدمت استادانی چون امام خمینی(ره) خواند و سپس از قم به نجف رفت و در نجف، در محضر درس «آيت‌الله حکیم» شرکت کرد.
علامه عسگری همزمان با شرکت در کلاس های آيت‌الله حکيم، در فعاليت های سياسی آن زمان عراق نیز شرکت کرد و همزمان چند دانشکده و بيمارستان و مؤسسه خيريه در عراق تأسیس کرد؛ ايشان هم‌چنین در تبادل استاد میان این دانشکده ها و دانشکده‌ی «الازهر» مصر نقش مهمی ایفا کرد؛ اکثر افرادی که اکنون از مسئولان عراق هستند، شاگردان مرحوم علامه عسگری و فارغ‌التحصیل دانشکده «اصول دین» عراق هستند که ایشان بنا کردند.
علامه عسگری تا زمان حکومت صدام در عراق بود و وقتی صدام خواست ایشان را دستگیر کند، از عراق فرار کرد و به ایران آمد، در ایران هم سه دانشکده «اصول دین» در تهران، قم و دزفول تأسیس کرد.
او در زمان حیات خود کارهای فرهنگی بسیاری انجام داد و بیش از 50 کتاب نوشت. این کتاب ها تأثیر بسیار زیادی بر مسلمانان گذاشت و بعضی از کتاب های ایشان در شیعه شدن بسیاری نقش مهمی ایفا کرد؛ به طوری که در طول تاریخ، هیچ‌کس مثل علامه عسگری نتوانست بسیاری را شیعه کند؛ گفته می شود توفیق ایشان در این زمینه، حتی از «علامه امینی» و «سید شرف‌الدین» هم بیشتر بود.
از سوی ديگر، علامه عسگری مناظرات بسياری در کشورهای مختلف داشت و معمولاً در تمام مناظرات موفق بود و توانست طرف خود را قانع کند. مناظرات علامه عسگری با علمای يهود بسيار معروف است.
مهم ترین ویژگی آثار علامه عسگری در این است که همه آثارش را از منابع اهل‌سنت نوشت و از کتاب های اهل سنت استفاده کرد؛ ابتکار ایشان هم این است که برای اولین بار مسئله «صحابه ساختگی» را مطرح کرد. افرادی که اصلاً وجود خارجی ندارند و شخصیت های ساختگی اند.
ایشان ثابت کرد که این افراد، به اسم صحابه پیامبر (ص) مطرح شده اند و حرف هایی که از زبان آنها نقل شده، دروغ است؛ این مهم ترین کار ایشان است، علامه عسگری 150 نفر از صحابه ساختگی پیامبر را معرفی کرد.
آثار قرآنی ایشان نیز بسیار زیاد است؛ کتاب «القرآن الکریم و روایات المدرستین» از جمله این آثار است، مقصود ایشان از نوشتن این کتاب، این بود که قرآن در مکتب اهل‌بیت(ع) و در مکتب اهل سنت چگونه معرف می‌شود و قرآن را از این دو دیدگاه بررسی و تفاوت هایش را بیان کردند این کتاب سه جلد است و فقط در سودان، خیلی ها را شیعه کرده است.
از خصوصیات اخلاقی ایشان این بود که بسیار متواضع بودند و هرگز به نام و نشان و مال و ثروت وابستگی نداشتند؛ شاید هیچ‌کس مثل او پیدا نشود که اعلام کند «از هيچ کتابم حق‌التأليف نمی‌گيرم».
علامه عسگری برای هیچ‌کدام از کتاب هایش حق‌التألیف نگرفت و می‌گفت «هرکس که دوست دارد، می‌تواند کتاب‌هایم را منتشر کند و از حقوق مادی آن استفاده کند».
مرحوم «آيت‌الله العظمی گلپايگانی» به علامه عسگری نامه ای نوشتند که «من از شما خواهش می‌کنم که اسم من را در دانشکده خودتان بنویسید تا در روز قیامت، جزو خدمتگزاران دانشکده اصول دین محشور شوم».
علامه عسگری، يکشنبه شب چهارم رمضان 1428 و 16 سپتامبر 2007، در سن 98 سالگی در بيمارستان ميلاد تهران جان به جان آفرين تسليم کرد.
علامه عسگری همزمان با شرکت در کلاس های آيت‌الله حکيم، در فعاليت های سياسی آن زمان عراق نیز شرکت کرد و همزمان چند دانشکده و بيمارستان و مؤسسه خيريه در عراق تأسیس کرد؛ ايشان هم‌چنین در تبادل استاد میان این دانشکده ها و دانشکده‌ی «الازهر» مصر نقش مهمی ایفا کرد؛ اکثر افرادی که اکنون از مسئولان عراق هستند، شاگردان مرحوم علامه عسگری و فارغ‌التحصیل دانشکده «اصول دین» عراق هستند که ایشان بنا کردند.
علامه عسگری تا زمان حکومت صدام در عراق بود و وقتی صدام خواست ایشان را دستگیر کند، از عراق فرار کرد و به ایران آمد، در ایران هم سه دانشکده «اصول دین» در تهران، قم و دزفول تأسیس کرد.
او در زمان حیات خود کارهای فرهنگی بسیاری انجام داد و بیش از 50 کتاب نوشت. این کتاب ها تأثیر بسیار زیادی بر مسلمانان گذاشت و بعضی از کتاب های ایشان در شیعه شدن بسیاری نقش مهمی ایفا کرد؛ به طوری که در طول تاریخ، هیچ‌کس مثل علامه عسگری نتوانست بسیاری را شیعه کند؛ گفته می شود توفیق ایشان در این زمینه، حتی از «علامه امینی» و «سید شرف‌الدین» هم بیشتر بود.
از سوی ديگر، علامه عسگری مناظرات بسياری در کشورهای مختلف داشت و معمولاً در تمام مناظرات موفق بود و توانست طرف خود را قانع کند. مناظرات علامه عسگری با علمای يهود بسيار معروف است.
مهم ترین ویژگی آثار علامه عسگری در این است که همه آثارش را از منابع اهل‌سنت نوشت و از کتاب های اهل سنت استفاده کرد؛ ابتکار ایشان هم این است که برای اولین بار مسئله «صحابه ساختگی» را مطرح کرد. افرادی که اصلاً وجود خارجی ندارند و شخصیت های ساختگی اند.
ایشان ثابت کرد که این افراد، به اسم صحابه پیامبر (ص) مطرح شده اند و حرف هایی که از زبان آنها نقل شده، دروغ است؛ این مهم ترین کار ایشان است، علامه عسگری 150 نفر از صحابه ساختگی پیامبر را معرفی کرد.
آثار قرآنی ایشان نیز بسیار زیاد است؛ کتاب «القرآن الکریم و روایات المدرستین» از جمله این آثار است، مقصود ایشان از نوشتن این کتاب، این بود که قرآن در مکتب اهل‌بیت(ع) و در مکتب اهل سنت چگونه معرف می‌شود و قرآن را از این دو دیدگاه بررسی و تفاوت هایش را بیان کردند این کتاب سه جلد است و فقط در سودان، خیلی ها را شیعه کرده است.
از خصوصیات اخلاقی ایشان این بود که بسیار متواضع بودند و هرگز به نام و نشان و مال و ثروت وابستگی نداشتند؛ شاید هیچ‌کس مثل او پیدا نشود که اعلام کند «از هيچ کتابم حق‌التأليف نمی‌گيرم».
علامه عسگری برای هیچ‌کدام از کتاب هایش حق‌التألیف نگرفت و می‌گفت «هرکس که دوست دارد، می‌تواند کتاب‌هایم را منتشر کند و از حقوق مادی آن استفاده کند».
مرحوم «آيت‌الله العظمی گلپايگانی» به علامه عسگری نامه ای نوشتند که «من از شما خواهش می‌کنم که اسم من را در دانشکده خودتان بنویسید تا در روز قیامت، جزو خدمتگزاران دانشکده اصول دین محشور شوم».
علامه عسگری، يکشنبه شب چهارم رمضان 1428 و 16 سپتامبر 2007، در سن 98 سالگی در بيمارستان ميلاد تهران جان به جان آفرين تسليم کرد.
