روزنامه گاردین در نقد خود نوشت: فیلم محمد رسول‌الله(ص) ساخت مجید مجیدی تاریخ تولد پیامبر اکرم(ص) و ظهور دین اسلام را روایت می‌کند که با تصاویری از تولد و رشد و نمو او غنی شده است.

این اولین‌بار نیست که فیلمی از زندگی پیامبر مسلمانان ساخته می‌شود اما فیلم مصطفی عقاد کارگردان مصری به نام «پیام‌آور» در سال ۱۹۷۷ بر تاریخ قرآنی از دیدگاه محمد متکی بود. فیلم مجید مجیدی از دیگر سو بیشتر نمادین است.

در فیلم ۴۰ میلیون دلاری مجیدی مجموعه‌ای از نماهای عالی گرفته شده توسط ویتوریو استورارو؛ مدیر فیلمبرداری این فیلم و فیلمبردار برجسته ایتالیایی بینندگان را ابتدا با تصاویری از محمد در بزرگسالی روبرو می‌کند که وی را از پشت سر نشان می‌دهد در حالی که لباس سراسر سفید پوشیده است، سپس پاهای نوزادی به نمایش در می‌آید، سری که با چند لایه عمامه پوشانده شده است و هرگز بدون نور دیده نمی‌شود.

قاب‌بندی تصاویر از یک دهه بعد از اعلام رسمی رسالت وی آغاز می‌شود که با شمار معدودی از پیروانش با تهدیدهای شدید کفار مکه روبرو هستند، بیشتر فیلم در فلش بک‌هایی که به کودکی و نوجوانی محمد (ص) می‌گذرد که آمنه مادر او با بازی مینا ساداتی، عبدالمطلب پدربزرگش با بازی علیرضا شجاع نوری و ابوطالب با بازی مهدی پاکدل نقش مهمی در آن دارند.

مجموعه‌ای از حوادث خارق‌العاده مانند حمله حبشی‌های فیل‌سوار به کعبه و پرواز پرنده‌ها بالای سر آنها برای جلوگیری از تخریب خانه کعبه در سال تولد پیامبر نشان می‌دهد این پسری آرام و صبور است که می‌تواند یک منجی باشد. مجیدی این حوادث را با شماری تصاویر حماسی واقعی آغاز می‌کند. درک شخصی و آزاد وی از حوادث بیشتر برگرفته از قرآن است و می‌تواند همه افرادی را که تاریخ اسلام را نمی‌شناسند به خود جلب کند.

به نظر می‌رسد شیوه فیلمسازی مجیدی با گرفتن نماهای فاخر و دقیق برای ساخت فیلمی با موضوع مذهبی بهتر باشد که با نوعی از شکوهمندی سینمایی همراه شده است.

بسیاری از صحنه‌های فاخر این اثر توانسته نام کارگردان را با کارگردانان مطرح آثار سینمایی اواخر دهه ۱۹۸۰ همراه کند. صحنه‌هایی که در آنها می‌توان نمادهای متافیزیکی را دید.

این نوع از تصاویر بسیار گویاتر از تصاویر مرتبط با مراسم و شعائر دینی است که معمولا پیامبر اکرم با آنها نشان داده می‌شود به ویژه در صحنه‌ای که مسیحیان محلی از ورود فرد تازه وارد استقبال می‌کنند و فیلم با صدای بلند تساهل را فریاد می‌زند.

شاید از بعضی جهات مهم‌ترین پیام فیلم در بازسازی دقیق و غنی از حجاز در قرن هفتم میلادی باشد. حجاز آن روزگار دنیایی مشوش اما بهشت گونه، بازار مکاره‌ای پر از بت‌پرستی و دلبری‌ها و جذابیت‌های ظاهری است.

برداشت مجیدی از کفر و نفاقی که اسلام در بستر آن متولد شد به کلی با روایت تروریست‌های داعش که می‌خواهند آن را به کلی از تاریخ تهی کنند متفاوت است.

آرمان هیأت