رعنا آزادی‌ور، بازیگر نقش جملیه در فیلم «محمد رسول الله(ص)» به مناسب اکران عمومی آخرین اثر مجید مجیدی نوشته است: «همکاری با گروهی که در مقیاس جهانی معتبر هستند، برای هر کسی تجربه فوق‌العاده‌ای است. شما به عنوان بازیگر وقتی مقابل دوربین فیلمبردار چیره‌دستی مثل ویتوریو استورارو می‌روید، نکاتی را تجربه می‌کنید و می‌آموزید که بی‌نظیر است. من این شانس را داشته‌ام که مقابل دوربین برخی از فیلمبردارهای بزرگ سینمای ایران بازی کنم، اما وقتی پلان‌های ثبت شده توسط استورارو را می‌بینیم، بیشتر شبیه تابلوهای زیبای نقاشی هستند. همکاری با این گروه بین‌المللی که همه با سوابق آنها آشنا هستیم، برای من توأمان با ترس و لذت بود.

خداوند را شاکرم که در کارنامه‌ام با کارگردان‌هایی همکاری کرده‌ام که همگی از بهترین‌های سینمای ایران هستند، اما چیزی که در مورد مجید مجیدی برایم جذاب بود، این بود که وی به خوبی می‌دانست قرار است هر پلان را چگونه اجرا کنند و در هدایت بازیگران و نحوه دکوپاژ کاملاً با آگاهی سر صحنه حاضر می‌شد.

شیوه هدایت ایشان خیلی شیوه مستقیم و بی دردسری بود، با اینکه در برخی موارد زحمت بسیاری می‌کشید تا چیزی که مد نظر دارد، به خوبی اجرا شود. تک تک پلان‌ها با تایید وی و حساسیت بسیار فیلمبرداری شد و من به عنوان بازیگر احساس می‌کردم مدام زیر ذره‌بین مجید مجیدی قرار دارم و حتی یک حرکت انگشت بی‌جهت نمی‌توانم داشته باشم و این بسیار به من احساس امنیت می‌داد.

هدایت و راهنمایی بازیگران اصلی به طور مستقیم توسط خود مجید مجیدی صورت گرفت. ما قبل از شروع فیلمبرداری، چندین ماه این شخصیت‌ها را در حضور وی تمرین کردیم و او حتی در مراحل آخر تمرین با دوربین نیز حضور داشت. تحقیقات میدانی گسترده‌ای قبل از شروع پیش تولید و هنگام نگارش فیلمنامه صورت گرفته بود.

من با توجه به محدودیت منابع به صورت فردی نمی‌توانستم تحقیقات وسیعی در مورد شخصیت جمیله انجام دهم و در جستجویی که میان کتب و مطالب اینترنتی کردم نیز چیزی بیش از نکاتی که در فیلمنامه وجود داشت، به دست نیاوردم و صرفاً به برخی نکات کلی برخوردم، مثل این که او گردنبندی داشته که برای دشمنی با پیامبر اکرم(ص) آن را می‌فروشد و…

من در این فیلم برای اولین بار در کارنامه‌ام یک نقش تماماً منفی را بازی می‌کنم. باید بگویم نقش تاریخی که در عین حال منفی هم باشد، برای هر بازیگری به شدت وسوسه برانگیز است، چون هر چقدر شما منفورتر جلوه کنید، بازی بهتری ارائه داده‌اید، ولی این منفی بودن باید از طرفی هم کنترل شده باشد و از قاب تصویر بیرون نزند.

طی این دوازده سالی که در سینمای ایران حضور دارم، همیشه دچار یک نوع وسواس بوده‌ و تلاش کرده‌ام حداکثر سالی یک فیلم بازی کنم و این تصمیم بسیار آگاهانه بوده. من بعد از موفقیت درباره الی (اصغر فرهادی) خیلی صبر کردم تا آن اتفاق مثبت دوباره تکرار شود و بین آن فیلم و فیلم محمد رسول الله‌(ص) فقط در یک فیلم سینمایی حضور داشتم. به نظرم عامل صبر در موفقیت هر بازیگری نقش تعیین کننده‌ای دارد و اگر بازیگر برای آن چیزی که ایده‌آلش است صبر کند، قطعاً ثمر خواهد داد.

از صمیم قلبم امیدوارم تجربه‌هایی این چنین در سینمای ایران تکرار شود. خوشبختانه سینمای ایران بازیگران بسیار خوبی دارد که اغلب آنها مشتاق آزمودن تجربه‌های تازه هستند».

آرمان هیأت