خانم دریاباری درمورد زندگی انسان ها در دنیا گفت: که کنارهرلذتی دردنیا،ردرد و رنجی قراردارد اما لذت های بهشت جاویدان وروز معاد کامل و بدون رنج است که انسان خود را در دنیا آماده ی حضور در جهان آخرت می کند.
وی با بیان اینکه حضرت سلمان در هنگام مرگ در پاسخ به این پرسش که «از چه ناراحتی؟ تو که ازبهترین یاران پیامبر(ص)بودی»، گفت: این صحابی ایرانی و مخلص پیامبر فرمود که تمام غصه وغم من این است که مبادابه یکی ازروایات پیامبر
(ص)عمل نکرده باشم، آنجا که می فرمایند توشه تو در دنیا باید مانند توشه ی کسی باشد که مسافراست وبارسبکی به همراه داردتاسنگینی بارمانع ازرسیدن او به مقصد نباشد.
وی افزود:آیت الله بهجت می فرماید که با سید جعفر گلپایگانی کلاس درس داشتیم و او همیشه بین دو کلاس به بهانه زیارت حرم امیرالمؤمنین(ع)،بیشتر از یک ساعت کلاس راترک می کردند، روزی او را تعقیب کردم و دیدم که یک مدت کوتاهی درحرم نماز و زیارت خواند وبه طرف قبرستان رفت ودر آنجا روبه قبله نشست وعبا را بر سر کشید و شروع به گریستن کرد، بعدازاینکه به سمت کلاس بازگشت از او پرسیدم در قبرستان چه می کردید، گفت: جمعی ازاهل قبورشیعه به دورامام علی(ع)جمع شده بودند و به انسان های خاکی می نگریستند و به آنها می خندیدند که چگونه به دنیا وابسته اند و به عاقبت خود نمی اندیشند.
خانم دریاباری درادامه گفت:انسان باید خود را از تعلقات دنیوی که زودگذر و فانی هستند دور سازد و در این راه انفاق کند تا وابستگی اوبه چیزهایی که مختص به دنیاست ازبین برود زیرا این وابستگی ها انسان را از بهشت جاویدان دورمی کند و او را سرگرم امور دنیوی می نماید.

آرمان هیأت