سیدعلی سادات رضوی در خانواده‌ای روحانی و مداح به دنیا آمد، دو برادر بزرگترش نیز مداح بودند، در ابتدای دوره نوجوانی پدرش را از دست می‌دهد و این گونه می‌شود که رهنمودها و اندرزهای پدر در وادی ذاکری اهل بیت(ع) را از دو برادرش به خصوص برادری که در حوزه و دانشگاه درس خوانده است، فرا می‌گیرد، در این اثنا بیکار نمی‌نشیند و سعی می‌کند از میان اساتید فن برخی را الگوی خود قرار دهد مانند مرحوم محمد علامه و مرحوم علی بهاری.

سیدعلی سادات رضوی که هم‌اینک یکی از اساتید مداحی محسوب می‌شود درباره چرایی تأکید رهبر انقلاب بر لزوم کار پژوهشی در حوزه ستایشگری این گونه ابراز می‌دارد: هر کسی در کار و صنف خودش، یک فحوایی به مردم ارائه می‌کند، یک پزشک موظف است از مسائل روز، علوم پزشکی، نوآوری‌ها، اختراعات و اکتشافات در این رابطه آگاهی داشته باشد، در حوزه‌های دیگر هم همین طور، این مباحثی که حضرت آقا مدنظرشان است، به زبان ساده اینکه مداح نباید طوطی‌وار منبر برود و یا بگوید از فلانی شنیده‌ام یا فلانی این گونه گفته است.

وی می‌افزاید: یک مداح باید با تأمل، تحقیق، تفحص، بررسی متون، تاریخ ادبیات و با علم روی منبر برود، یعنی زمان، زمانی نیست که انسان دست خالی به میدان بیاید، ضمن اینکه مداحی فعلی با مسائل سیاسی روز گره خورده است و بدون تأثیر نمی‌تواند باشد، اینکه مداح در بُعد ارائه مطالب به مستمع، شنونده و گیرنده نیازمند پژوهش و تفحص است، حال این کار چه به صورت گروهی و یا چه به صورت فردی باشد،‌ فرقی نمی‌کند.

سادات رضوی با بیان اینکه حرکت سیدالشهدا(ع) و سکوت امام حسن مجتبی(ع) یک حرکت سیاسی بوده است، بنابراین مداحان با الگوگیری از سیره اهل بیت(ع) باید در این حوزه ورود کنند، اظهار می‌دارد: من تصورم این است که حضرت آقا نظرشان این است که مداحان دست خالی نباشند، هر چند خرد جمعی درباره پژوهش در حوزه مداحی و ستایشگری می‌تواند خیلی مؤثر باشد، اما یک مداح به شخصه هم می‌تواند خودش فعالیت کند، زیرا راه مشخص است.

وی با اشاره به اینکه ذاکران اهل بیت(ع) از حیث منابع تاریخی بسیار غنی هستند،‌ ادامه می‌دهد: در حال حاضر مؤسساتی در حوزه پژوهش مانند مؤسسه دعبل خزاعی دست به کار شدند و تحقیق می‌کنند تا دستاوردی که نیاز است را ارائه دهند،‌ در این خصوص آقای سنگری در مؤسسه دعبل خیلی فعالیت می‌کند تا کتاب‌های مختلف در قالب بسته فرهنگی و خوراک علمی در اختیار مداحان قرار دهد، من هم خودم آنجا فعالیت می‌کنم و از نزدیک کارهای آن‌ها را دیده‌ام.

این استاد مداحی یکی از آسیب‌های مداحی را متوجه جوانانی دانست که می‌خواهند یک شبه ره صد ساله را بپیمایند و این گونه ابراز می‌دارد: من تصورم این است که هر کاری نیاز به مرشد، راهنما و استاد دارد، اما اکثریت دوستان جوان‌تر -البته عزیزان جوان بسیار خوب و وارسته‌ای داریم که در حوزه مداحی زحمت می‌کشند- با ندیدن استاد یا نبود یک راهنمای خوب و عدم مراجعه به آن‌ها، ضعف‌هایی را متوجه جامعه مداحی و دوستان همکار ما کرده‌اند که گاهی با واکنش علما و بزرگان همراه بوده است.

وی در پایان خاطرنشان می‌کند: عدم تلمذ نزد استاد و رسوخ حمله اجنبی در وادی مداحی آسیب‌زا است، پس بهتر است مداحان جوان یک استاد و مرشد خوب پیدا کنند و فوت و فن را چه از ابعاد هنر اجرا کردن و چه از ابعاد به دست آوردن مطالب پیگیری کنند.

انتهای پیام/

آرمان هیأت