شب نوزدهم، شب بررسی امور است و «لیلة التقدیر» است. شب بیست و یکم، شبی است که امور سال آینده هر کس، نگاشته می‏‌شود و در روایت از آن، به «لیلة القضاء» تعبیر می‏‌شود و شب بیست و سوم هم، شب «توشیح و لیلة الإمضاء» است که در روایت آمده است در این شب، هر چه که برای سال آینده ثبت و ضبط شده است، باید این به توشیح ولی‌الله الأعظم برسد تا تثبیت شود، مقدرات ثبت شده در شب بیست و سوم، به صاحب العصر و صاحب الزمان(عج) عرضه می‏‌شود که او این‏ها را امضا کند، این روند کارها است، بنابراین می‌بینیم میان روایات، نسبت به شب بیست و سوم بسیار سفارش شده است، برای این جهت است. پس این فرصت، یک فرصت بسیار مغتنم است و امشب، شب سرنوشت همه ما، نسبت به سال آینده‏‌مان، است، شب سرنوشت‏‌ساز، امشب است.

به همین منظور در ادامه به گزیده‌ای از سخنان مرحوم آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی از استاد فقید اخلاق اشاره می‌کنیم که ایشان در شب بیست و سوم رمضان ۸۹ توصیه‌های کاربردی برای بهره‌برداری بیشتر از شب سرنوشت‌ساز دارند:

*توسل به امام زمان(عج) و قسم به باطن این شب

شما می‌‌دانید ما امشب کجا داریم می‌رویم؟!

آیا می‏‌شود ما هم امشب برویم سراغ امام زمان(عج) به او بگوییم، آقا ما بد کردیم، شما کارها را درست کن!

مگر می‏‌شود که ما را رد کنند؟ به خدا نمی‏‌شود!

حالا فهمیدی! مدعو خود را بشناس! بعد درخواست‏‌هایت را می‌توانی تنظیم کنی.

حالا می‏‌خواهم بروم سراغ توسلم.

آقا یا امام زمان!

شما ظاهر لیلة‌القدری!

امشب فرشته‏‌ها خدمت شما می‏‌آیند و برای سال آینده‏‌ام تقدیراتی را می‌آورند که شما توشیح کنید.

تقاضای من از شما این است که سال آینده من را، چه دنیوی و چه اخروی، از هر جهت به بهترین وجه ترسیم کنید و پای آن را امضا کنید.

این توسل برای ظاهر لیلة‌القدر بود.

اما مگر این ظاهر باطن ندارد؟ این ظاهر، باطن دارد.

در روایات هم ما داریم و ما حضرت را به باطن شب قدر قسم می‏‌دهیم.

می‌دانید باطن امشب، چه کسی است؟ زهرا(س) است.


انتهای پیام/

آرمان هیأت