برنامه عطر عاشقی با سخنرانی حجت الاسلام محمد مهدی میرباقری ، مداحی حاج محمدرضا طاهری، اجرای سید رضا نواب و شعر خوانی محمد بیابانی و با حضور حاج محسن طاهری در آستان مقدس امام زادگان پنج تن(ع)  لویزان برگزار شد.


در ادامه گزیده ای از سخنان حجت الا سلام میرباقری را بخوانید:

نکته اول اینکه ما در دنیا و آخرت به اندازه ای که با پیامبر اکرم(ص) همراه می شویم درجات پیدا می کنیم. نکته دومی که عرض می کنم سیر ما در دنیا با نبی اکرم(ص) در یک درجه نیست. می دانید، پیروان حضرت دارای درجاتی هستند. از درجه یکم تا درجه دهم. همه هم اهل نجات هستند، ولی درجاتی هست که ما باید در این درجات از هم سبقت بگیریم. به اندازه ای که ما در وادی نبوت سیر می کنیم درجه می گیریم. ما از یک مومن ساده درجه بندی می شویم تا حضرت سلمان فارسی. این بزرگان با حضرت سیر می کنند تا رسیدن به خداوند. نکته سومی که عرض می کنم این است که این سیر ما در مقامات توحید و کمالات در دنیا به آخر نمی رسد. یعنی این نیست که اگر کسی وجود نبی را درک کرد ، مثل کسانی که در درجه دهم بودند دیگر سیرش تمام شده و همه مقامات را طی کرده است. نخیر، بلکه بعد از این دنیا آغاز سیر ما با نبی اکرم(ص) است. آغاز نیاز ما به دستگیری ایشان است. در سجده زیارت عاشورا به خداوند می گوییم خدا شفاعت امام حسین(ع) را در آن دنیا هم شامل حال ما بفرما تا در ورود به آن دنیا هم با شفاعت ایشان همراه باشیم. خداوند به پیامبر(ص) می فرمایند: بخشی از شب را به شب زنده داری بپرداز که به مقام محمود برسی، این مقام محمود یعنی مقام شفاعت که در آن دنیا شامل حال ما می شوند.

همه ما می توانیم به بالاترین درجه ایمان برسیم و وجود نبی اکرم(ص) همه را می تواند به بالاترین درجه ببرد. پیامبر(ص) انسان را می تواند به بالاترین درجه انسانی را برساند.

نکته نهایی که می خواستم عرض کنم این است، یک پیامبری(ص) آمده است که خدای متعال از این وجود مقدس که همه مقامات را طی کرده است ، خواسته است که بیاید در دنیا و دست ما بندگان را بگیرند و ببرند. خداوند به ایشان هم یک اخلاقی داده است که صاحب خلق عظیم است. در روایات داریم که خداوند پیامبر(ص) را با محبت خودش تربیت کرده است. ایشان با محبت الهی آمدند سمت ما که ما را به بالاترین درجه ایمان برساند. لذا اگر کسی با وجود این پیامبر(ص) سلمان نشد خودش خسارت دیده است.

در روایت است که همه شهدا به مقام حضرت ابوالفضل (ع) غبطه می خورند این یعنی اینکه در کنار امام حسین(ع) می شد به بالاتر از این درجات رسید که حضرت عباس(ع) رسید. اما نکته ای که میخواهم بگویم این است که اگر ما می خواهیم با نبی اکرم(ص) همراه باشیم، باید با امام(ع) همراه باشیم. مسیر ما برای همراهی با نبی اکرم(ص) همراهی با امامان است. در قرآن می فرماید: ما شما را منظر قرار داده ایم اما اگر می خواهند با شما همراه باشند ما به هر قومی هادی قرار داده ایم که آنها را به شما برساند.

در قرآن می فرماید: ما شما را امت وسط قرار دادیم، که شما شاهد بر مردم باشید و وجود نازنین رسول اکرم(ص) شاهد شما باشند. در یک معنی که در روایات دارند این است که این امت وسط اهل بیت(ع) هستند. امام(ع) است که مشرف بر ما است و شاهد بر اعمال ما است. دین نبی اکرم(ص) کامل ترین دین است اما واسطه اش امامان(ع) هستند. لذا روز قیامت آنهایی که دنبال امامان نرفتند، می گویند ای کاش ما هم دنبال این نبی می رفتیم که این راه را انسان باید با همراهی امام(ع) به ائمه برسد.

یک نکته دیگر بگویم، همراهی با امام(ع) ادامه دارد، کسی که شیعه امام زمان(عج) شد اینطور نیست که امام زمان تا برزخ با او همراه باشند، نخیر، این دست گیری تا بهشت و آن دنیا هست و این دستگیری همیشه همراه با ما است. امام آن رشته رحمت خداوند است که ما همیشه به آن محتاجیم و هیچ وقت قطع نمی شود. ولی راهش در این دنیا است، اگر کسی در این دنیا با امام گره نخورد در قیامت و برزخ دیگر ممکن نیست، اگر گره خورد تازه اول همراهی اش است. همراهی ما با امام مقاماتی دارد و ادامه هم دارد ولی شروعش در این دنیا است.

درجات ایمان ، درجات پذیرش ولایت نبی اکرم(ص) و اهل بیت(ع) است. به همان اندازه که تسلیم می شویم به همان اندازه هم در قیامت دارای درجه می شویم.

ائمه(ع) هم به تعبیر قرآن و هم به تعبیر خودشان یک چراغی هستند مانند خورشید، اما در روایات است اگر خورشید نبود،انسان می تواند از ماه استفاده کند، فرمود مومن مثل ماه می ماند که نور خورشید در او است، فرمودند اگر دست شما به ما نرسید بروید سمت مومنین و ما قبول می کنیم این امامزاده هم مانند همین مثال است.

این امامزاده ها هم خودشان هم حرمشان بیت النور است و نقطه اتصال ما هستند به ائمه اطهار(ع).


انتهای پیام/

آرمان هیأت