حجت‌الاسلام‌ دکتر رضا اسلامی، از اساتید حوزه علمیه قم در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری رضوی، به بایسته‌های برگزاری مجالس عزاداری اشاره کرد. عضو هیئت علمی پژوهشکده فقه و حقوق پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی قم معتقد است افراط و تفریط، راه را برای قضاوت صحیح در رابطه با حادثه عاشورا بسته است.

افراط و تفریط ممنوع
چیزی که الآن در فضای محرم و عاشورا در محافل عمومی بیشتر مطرح است این است که ما عزاداری‌ها را به شکل خوب و قابل دفاعی برگزار بکنیم، از خرافات پاکش بکنیم، عزاداری‌مان توجیه منطقی داشته باشد؛ یعنی یک حد اعتدال را رعایت بکنیم. نه به‌افراط کشیده بشود، نه به تفریط. ما باید دستگاه امام حسین را تقویت کنیم، حسینیه‌ها را باید تقویت کنیم، مجالس روضه را باید تقویت کنیم. هزینه‌هایی که به‌پای این مجالس می‌شود، این هزینه‌ها در جای خودش کاملاً درست است، قابل دفاع است. اصل انعقاد مجلس برای امام حسین و هزینه‌هایی که دارد، مانند اطعام‌هایی که می‌شود، مانند پرچم‌هایی که خریداری می‌شود، مانند پوسترها، کتاب‌ها، پیام‌هایی که از عاشورا صادر می‌شود در فضای مجازی، در فضای حقیقی، برای این‌ها هزینه می‌شود. مکان‌هایی که اختصاص داده می‌شود. پول‌هایی که برای کرایه ماشین داده می‌شود. به‌عنوان تبرکی به منبری داده می‌شود. به‌عنوان تبرکی به مداح داده می‌شود. همه این‌ها در جای خودش است، ولی درعین‌حال باید پیام عاشورا، پیام اصلی عاشورا در این مجالس منعکس بشود.
مجلس امام حسین نباید سیاست زده شود
وی  افزود: این مجالس باید مجالسی باشد که از سیاست بریده نباشد، ما از امام حسین برای وضع حالی خودمان باید درس  بگیریم، نه سیاست زده باشیم، نه بریده از سیاست. یک‌چیز معتدل؛ یعنی باید برای فضای سیاسی خودمان از عاشورا پیام بگیریم، این مهم است. نه عزاداری که شبیه تشیع انگلیسی باشد که می‌گوید ما کاری به آمریکا نداریم، کاری به اسرائیل نداریم، کاری به یزید زمان خودمان نداریم، کاری به عمر سعد زمان خودمان نداریم، این‌یک واقعه تاریخی بوده و گذشته و رفته و تمام‌شده است. این باطل است. از آن‌طرف هم بعضی‌ها می‌گویند بیاییم از فضای عاشورا برای خودمان، برای جمعیت خودمان، برای گروه خودمان بهره‌برداری سیاسی کنیم، آن‌هم درست نیست که ما باید خودمان را با امام حسین و با دستگاه امام حسین محک بزنیم، نه اینکه دستگاه امام حسین را بیاییم مطابق سلیقه‌ها و عقیده‌های خودمان تطبیق بدهیم. بلکه دین‌داری خودمان، ولایتمداری خودمان را با بیانات امام حسین محک بزنیم؛ بنابراین مجالسی باید منعقد بشود، علما و خطبا باید سعی بکنند که منبری را از مجتهدین انتخاب بکنند. اگر منبری ما مجتهد نیست، فقیه نیست کسی باشد که از کلمات فقها برای مردم بگوید. از کتاب‌های متفرقه، از حدسیات و ظنیات نباشد. از منابع معتبر باشد و یا خودش مجتهد باشد که بتواند این منابع را درست بشناسد، یا اینکه کلمات مجتهدین، فقها و بزرگان و اسلام‌شناسان را برای مردم نقل بکند؛ و مداح‌ها هم باید ذیل فقها و مجتهدین حرکت بکنند، راه درست را از آن‌ها یاد بگیرند. البته ارزش مداحی را نباید کاهش داد؛ و شور و حماسه و احساسی که در مردم می‌آفرینند بسیار ارزشمند است. موجی که مرثیه‌خوان‌ها و مداح‌های ما می‌توانند در کشور راه بیندازند بسیار کار ارزشمندی است. ما نباید این را به بهانه چندنفری که در گوشه و کنار مطالبی گفتند تضعیف بکنیم، حالا ممکن است یک نفر در یک مجلسی یک‌چیزی گفته، ما جامعه مداح‌ها را نباید متهم کنیم، جامعه خطبا را نباید متهم کنیم. اصلاً اصل مجلس امام حسین را نباید کساد بکنیم. چرا متأسفانه در جامعه ما افراط‌وتفریط می‌شود. این مسئله را هم اگر به آن بپردازید خیلی مهم است.

آرمان هیأت