روشن است كه مسئوليت هر فرد در مواجهه با بايكوت رسانه‌اي اربعين، مي‌تواند متفاوت باشد. با اين حال، سنگين‌ترين مسئوليت‌ها بدون شك بر دوش نخبگان خواهد بود. در حالي كه غربِ وحشي سعي دارد با وارونه‌نمايي ماهيت عزاداري حضرت اباعبدالله(ع) در بوق‌هاي رسانه‌اي خود، زمينه تنفر انسان غربي از اسلام ناب را فراهم كند، سؤال اين است كه جامعه دانشگاهي كشور ما، اساتيد متعهد دانشگاه و تشكل‌هاي دانشجويي انقلابي، در مسير معرفي اربعين به انسان غربي كدام برنامه مشخص را تدارك ديده‌اند؟ بررسي فعاليت‌هاي انجام شده در اين مسير، متأسفانه واژه آشناي «تقريباً هيچ» را پيش‌روي ما قرار مي‌دهد! به رغم ظرفيت‌هاي اعجاب‌انگيز اربعين حسيني براي انجام مطالعات جامعه شناسي، مردم شناسي، روانشناسي و صدها حوزه تخصصي ديگر، ما تا كنون هيچ همايش و سمپوزيوم بين‌المللي اربعين شناسي را برگزار نكرده‌ايم. در سال جاري نيز ظاهراً فراخوان انجام شده براي ارسال مقالات به «همايش اربعين» تنها در داخل كشور صورت گرفته و هيچ مقاله خارجي در آن ارائه نخواهد شد. همايش مورد اشاره البته توسط ستاد اربعين برگزار مي‌شود و ارتباطي با محافل دانشگاهي و دانشكده‌هاي متعدد علوم انساني در دانشگاه‌هاي بي‌شمار سراسر كشور ندارد! دومين همايش بين‌المللي اربعين نيز كه دانشگاه علامه طباطبايي عهده‌دار اجراي آن است، تنها پذيراي مقالات داخلي بوده است. وضعيت در مورد سومين همايش طريق الحسين(ع) كه توسط مسجد مقدس جمكران و دانشگاه امام صادق(ع) برگزار مي‌شود البته اندكي متفاوت است، ولي دايره شمول آن نيز از برخي كشورهاي اسلامي فراتر نرفته است. در اين شرايط غلط نيست اگر بگوييم ما نيز همپاي رسانه‌هاي غربي در حال بايكوت رسانه‌اي همايش عظيم اربعين حسيني هستيم. آن هم به شديدترين وجه ممكن! 

 

بدون شك اگر پديده‌اي چون اربعين در غرب رخ داده بود، تاكنون دهها مركز علمي از طريق رشته‌هاي علمي، بورسيه‌هاي تحصيلي و سمپوزيوم‌هاي تخصصي آن را مورد كاوش قرار داده بودند. ما اما نيازي به اين اقدامات نمي‌بينيم! غربي‌ها البته در همين بي‌اعتنايي تأسف بار نخبگان دانشگاهي ما به رستأخير اربعين، ظاهراً جور ما را هم دارند مي‌كشند. چنانكه مرداد ماه سال جاري، حيدر مصلحي وزير سابق اطلاعات، در سخنان قابل تأملي در همين زمينه مي‌گويد:«سال گذشته حدود ۵۰۰ نفر از يك دانشگاه امريكايي به درخواست سازمان سيا در راهپيمايي اربعين حضور داشتند و سؤالاتي را از مردم مي‌پرسيدند كه جمع‌بندي آنها اين بود كه اين جمعيت تهديدي براي نابودي امريكاست.» در ميان بي‌عملي دانشكده‌هاي علوم انساني اما سكوت تشكل‌هاي دانشجويي انقلابي در زمينه معرفي ابعاد مختلف پديده اربعين به مخاطب داخلي و جهاني، تأسف بارتر است.  ما پيش از اين در نقد عدم ارتباط تشكل‌هاي دانشجويي با دنياي خارج از دانشگاه و خارج از كشور بسيار سخن گفته‌ايم. متأسفانه اين كوتاهي در زمينه معرفي اربعين به مخاطب جهاني نيز برقرار است. ظاهراً ما اين بار به دنبال حصر انقلاب جهاني خميني(ره) در داخل كشور، قصد داريم پديده جهاني اربعين حسيني را نيز بومي‌سازي كرده و خوب بايكوت كنيم تا كسي از وجود آن باخبر نشود! واقعيت ناخوشايند ديگر در همين زمينه اين است كه تشكل‌هاي دانشجويي در راه معرفي علمي پديده اربعين به مخاطب دانشگاهي و غيردانشگاهي داخل كشور نيز قدم قابل توجهي را برنداشته‌اند. چنانكه رقم زائران دانشجويي اربعين با توجه به جمعيت چندميليوني دانشجويي كشور چندان قابل توجه نيست. 

 

اين در حالي است كه معرفي صحيح و هنرمندانه ابعاد مختلف پديده اربعين به مخاطب دانشگاهي مي‌تواند هر دانشجوي علوم انساني را مشتاق ديدن و مطالعه اين اقيانوس عظيم انساني نمايد. راه‌حل اما چيست؟ به نظر مي‌رسد اولين قدم در اين مسير، باور تشكل‌هاي دانشجويي به اين واقعيت است كه: وظيفه آنها مانند مردم عادي تنها پياده‌روي نيست! وظيفه تشكل‌هاي دانشجويي در مواجهه با اقيانوس اربعين، حتي ايفاي نقش تداركاتچي هم نيست. اگرچه خدمت كردن به زوار حضرت اباعبدالله(ع)، شرافتي جاودانه است، با اين حال، حسين(ع) از ما توقعي ديگر دارد. شايد لازم باشد ما در عصر ارتباطات، يك كمپين رسانه‌اي بين‌المللي را براي پديده اربعين راه‌اندازي و هدايت كنيم. شايد لازم باشد از همين امسال، براي برگزاري همايشي بين‌المللي در زمينه اربعين با انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان اروپا و امريكا رايزني كنيم. شايد لازم باشد با جذب حامي مالي، فيلمي انگليسي زبان را درباره پديده اربعين كليد بزنيم. مسئله را پيچيده نكنيم. تهيه يك فيلم كوتاه يا فيلم صد ثانيه‌اي انگليسي زبان درباره پديده اربعين كه ديگر شق القمر نمي‌خواهد! شايد لازم باشد ما با پيدا كردن ايميل خبرنگاران مستقل و آزاديخواه غربي، در مسير راهپيمايي خبرها و تصاوير ناب و دست اول را براي آنها ارسال كنيم. شايد لازم باشد هزاران طرح و ايده ابتكاري ديگر را اجرايي كنيم. اين شايدها البته همه حتماً هستند! مسئله حتمي ديگر اين است كه حسين(ع) و خداي او از هر كسي بر حسب توانايي، آگاهي و جايگاه وي انتظار دارند و بر اين اساس، انتظار از يك نخبه  حسيني حتماً تنها پياده‌روي نيست! لطفاً از امسال تصميم بگيريد و با انجام يك كار فوق برنامه و فراتر از كارهاي معمول ديگران، متفاوت باشيد. لطفاً! حسين(ع) منتظر شماست. 

آرمان هیأت