مرتضی‌علی عباس میرزایی، کارگردان فیلم سینمایی «خون خدا» درباره حواشی پیش آمده برای فیلمش در سی‌و‌هفتین جشنواره «فیلم فجر» اظهار کرد: از دیدگاه من نقد دو شکل دارد، منفی و مثبت. منظور این‌که در نقد فیلم می‌توان هم به نکات فنی آن اثر اشاره کرد و هم از آیتم‌های مثبت چشم‌پوشی کرد یا اینکه نقد قادر است در کنار نقاط ضعف به نکات مثبت و ویژه فیلم هم توجه کند، البته من به‌عنوان فیلم‌ساز هر دو رویکرد را می‌پسندم، چون وقتی فیلم نقد می‌شود مشخص است فیلم دیده شده، اما متأسفانه در برنامه هفت، فیلم من دیده نشد که بخواهم درباره چرایی و چگونگی آن سخن بگویم.
وی افزود: جدا از برنامه هفت در سالن‌های نمایش فیلم هم من تماشاگر چندانی ندیدم و به همین جهت ناراحتم زیرا اگر فیلمم را ببینند و به آن شدیدترین حملات را داشته باشند دلگیر نخواهم شد، اما وقتی می‌بینم فیلم اصلاً دیده نمی‌شود از خود می‌پرسم چرا باید چنین اتفاقی در سالن رسانه‌های فجر رخ دهد؟ مگر اهالی رسانه و منتقدان نباید تمامی کار‌ها را ببینند؟ البته شاید جمعی که فیلم مرا ندیدند با پیام مذهبی فیلم مشکل داشته باشد، اما حداقل می‌توانستند این اثر را نقد فنی کنند بدون این‌که بخواهند به مضمون آن  توجه کنند.
کارگردان فیلم سینمایی «انزوا» گفت: وقتی از برخی از دوستان منتقد یا روزنامه‌نگار سؤال می‌کردم، چرا فیلم را ندیده‌اند؟ در پاسخ می‌گفتند حوصله دیدن فیلم سفارشی را ندارند، من در جواب آن‌ها می‌گفتم این کار به‌هیچ‌وجه سفارشی نیست و گروه با ایمان و باور قلبی در این زمینه ورود کرده است. البته تمام فیلم‌هایی که آن‌ها می‌پسندند نیز به‌نوعی مفهوم و معنایشان به مضامین مذهبی اشاره دارد و به همین جهت جبهه‌گیری در مقابل این اثر برایم عادی به نظر نمی‌رسد.

قرار بود فیلمم در جشنواره فجر دیده نشود
میرزایی بابیان این‌که فیلمش بایکوت کامل شد، تصریح کرد: اگر بگویم عزم و اراده جمعی بود تا فیلم من دیده نشود بیراه نگفته‌ام. چند روز پیش روزنامه سازندگی ارزیابی درباره فیلم‌های جشنواره داشت، اما با تعجب کامل دیدم که اصلاً نامی از خون خدا نبرده بود، انگار این اثر در جشنواره حضور نداشته است! دلیل چنین برخورد‌هایی به سه تفکر برمی‌گردد، اول این‌که عده‌ای معتقدند موضوعات دینی به‌اندازه‌ای حساسیت‌برانگیز هستند که نزدیک شدن به آن‌ها خطرناک است. دوم این‌که این قبیل تولیدات برای برخی مخاطبان قابل درک نیستند و سوم این‌که چنین کار‌هایی برای بخشی از اهالی سینما جذاب نیستند.
وی در جواب به این سؤال که برخی از منتقدان بر این باورند که وی در مقایسه با فیلم اولش «انزوا» در فیلم دوم پس رفت داشته است، اظهار کرد: به‌شخصه بر این باورم خون خدا به لحاظ کیفی از انزوا بهتر است، زیرا شخصیت در این فیلم قوام بیشتری دارند، البته تجربه دوم همانند کار نخست به من کمک خواهد کرد که در کار بعدی قدمی روبه‌جلو بردارم به‌ویژه که هم‌اکنون با ارزیابی‌هایی که داشته‌ام فکر می‌کنم سلیقه تماشاگر را به‌خوبی می‌شناسم.
این فیلم‌ساز متذکر شد: در جشنواره فیلم فجر اهالی رسانه و منتقدان به‌صورت رایگان آثار سینمایی را تماشا می‌کنند، در ضمن قرار این بود جشنواره فجر محلی برای حمایت آثار منتخب باشد، بنابراین قرار نیست در چنین فضایی فیلمی بایکوت شود یا این‌که به‌صورت همه‌جانبه مورد حمله قرار گیرد، البته چنین برخورد‌هایی تنها نسبت به فیلم‌سازان جوان رخ نمی‌دهد، بلکه در برخی مواقع به ریشه‌های سینما هم رحم نمی‌شود، اتفاقی که امسال برای کیومرث پوراحمد رخ داد یا در سال‌های گذشته مسعود کیمیایی هدف این قبیل تهاجم‌ها قرار گرفت.

برخی نقدها، اکران فیلم را نابود می‌کنند
میرزایی اضافه کرد: وقتی در جشنواره فجر فیلمی بایکوت شود یا مورد هجمه قرار گیرد تنها یک نقد سینمایی صورت نمی‌گیرد، بلکه آن فیلم در اکران عمومی هم نابود شده است، چون دیگر تماشاگر با توجه به‌پیش زمینه‌ای که به او داده‌ شده، اشتیاقی برای تماشای فیلم ندارد. این رویکرد به نظر نه حرفه‌ای است و نه منصفانه، پس باید برای رفع آن حتماً سیاستی اندیشیده شود.
وی در بخش دیگری از سخنان خود درباره فضای نامطلوب حاکم بر سینمای رسانه در جشنواره فیلم فجر گفت: من قبل از اینکه فیلمم در جشنواره فجر به نمایش درآید آن را برای عده‌ای از اهالی رسانه و منتقدان به نمایش درآوردم. این گروه به‌شدت تحت تأثیر فیلم قرارگرفته و از آن تعریف کردند، اما همین افراد در جشنواره فجر وقتی فیلم به نمایش درآمد هیچ اظهارنظری درباره اثر نداشتند و باید بررسی کرد چه شده صاحب‌نظران حتی جرأت این را ندارد درباره کاری که دوست دارد اظهارنظر کند.
این کارگردان در پایان تأکید کرد: برای این فیلم کم‌ترین هزینه صورت گرفته است، رقمی که بیان آن در سینمای فعلی شوخی است، پس چگونه به چنین کاری می‌توان عنوان سفارشی داد؛ حرف آخرم این است. اتفاقاتی که برای خون خدا رخ داد سبب نمی‌شود در آینده مجدداً فیلمی درباره امام حسین(ع) نسازم، چون این قبیل آثار برای رضایت اهالی رسانه و سینما تولید نمی‌شوند، بلکه عشق به اباعبدالله (ع) است که با هیچ‌چیز دیگر نمی‌توان آن را عوض کرد.

آرمان هیأت