دیدار امسال مداحان با مقام معظم رهبری برگزار شد و حالا فرصت خوبی است برای آنکه بررسی کنیم که مجریان و مداحان این برنامه چه کردند و تا چه اندازه موفق بودند.
تردیدی نیست که کیفیت و کمیت جامعه ذاکران اهل بیت سال به سال بیشتر می‌شود، اما در عین حال باید بررسی و پژوهش کرد که در چه نقطه‌ای ایستاده‌ایم و به کدام سمت می‌رویم؟
یکی از چالش‌های چند‌ سال اخیر هیئت‌ها، شیوه ورود مضامین انقلابی و سیاسی به محتوای هیئت است. دوگانه همیشگی «افراط» و «تفریط» در این مورد خاص هم دیده می‌شود.
از یک سو برخی از ذاکران غالبا جوان، فراموش می‌کنند که در این عرصه اصالت با ذوات مقدس اهل بیت است و شانیت نظام اسلامی هم از اتصاف به این نور مقدس می‌آید. سوی دیگر اما دو جریان قرار دارند، اول آنها که اساسا با نظام اسلامی زاویه دارند و اساسا جایگاهی برای مبانی انقلاب در هیات قائل نیستند، تکلیف آنها روشن است و بحث ما با آنها مبنایی است، اما گروه دیگر که از دوستداران نظام هستند، معتقدند که جای بیان معارف انقلاب در نماز جمعه است، طبیعتا نگاه این دوستان با مبانی اصیل انقلاب فرسنگ‌ها فاصله دارد، انقلابی که جرقه اش از منبرهای عاشورایی امام و نوحه‌های ظلم ستیزانه انقلابی زده شد، قطعا در همین مسیر، درخشان باقی می‌ماند.
مدیریت این افراط و تفریط‌ها وظیفه مهمی است که بر دوش همه دوستداران انقلاب است. اما در دیدار امسال رهبری با مداحان این اصل تا چه اندازه رعایت شد؟ با تحلیل اشعاری که خوانده شد، می‌توان نتیجه گرفت که اتفاقا امسال کارنامه قابل دفاعی داشتیم و ۷۲ درصد اشعار در مدح ذوات مقدس اهل بیت خوانده شد.
توجه به چهل سالگی انقلاب و گام دوم انقلاب هم از خوش سلیقگی های دیدار امسال بود.
نکته مهم دیگر اما این است که باید فکری برای تسری روح این مجلس به همه هیات‌ها باشیم و طوری نباشد که برنامه‌ای که مقابل رهبر انقلاب ارائه می‌دهیم با آنچه در مجالس خودمان اجرا می‌کنیم متفاوت باشد، که این خودش آسیب بزرگی است.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

آرمان هیأت