دبیرخانه این همایش ضمن اعلام فراخوان دریافت مقاله‌ از پژوهشگران دعوت کرده است نگاه علمی و تجارب خود در خصوص اربعین را با سایر اندیشمندان به اشتراک بگذارند.
محورهای همایش شامل؛ «اربعین؛ فراملی شدن و تحولات جهان اسلام»، «اربعین و سبک زندگی»، «اربعین؛ فرهنگ، هنر و رسانه»، «اربعین؛ گروه‌ها و سرمایه اجتماعی»، «اربعین و هویت»، «اربعین و نیازهای معنوی، روانی و تربیتی» و «آسیب‌شناسی اربعین» است و پژوهشگران تا اول شهریور ماه فرصت دارند خلاصه مقاله (500 تا 800 کلمه) خود را به دبیرخانه این همایش ارسال کنند.  
مهلت اعلام نظر داوری پنجم شهریور ماه و زمان تقریبی همایش 14 شهریور ماه سال جاری در پردیس مرکزی دانشگاه علامه طباطبائی اعلام شده است.
علی انتظاری، دبیر علمی همایش نیز طی یادداشتی ضمن دعوت از پژوهشگران برای حضور در این همایش عنوان کرده است:
در آغاز قرن پانزدهم هجری، پیاده روی اربعین به عنوان یکی از مهم‌ترین ذخایر فرهنگی و آئینی فراملی و ریشه‌دار در تاریخ تشیع در حالی برگزار می‌شود که علیرغم فرازی که در اواسط آخرین دهه قرن گذشته داشت به سبب همه‌گیری ویروس کووید 19 دچار نشیبی حسرت برانگیزشد. اکنون در دوران پسا کرونا دوباره با اشتیاقی دو چندان توسط عاشقان اباعبدالله و همه کسانی که به جامعه‌ای نوین مبتنی بر آرمان‌های انقلاب اسلامی چشم دوخته‌اند در حالی برگزار می‌شود که اهتمام در جهت اسلام هراسی و شیعه گریزی به نهایت خود رسیده است و گفتمان‌های فریبنده بر پایه جهل ناکارآمدی خود را به اثبات رسانده‌اند. پنجمین همایش بین‌المللی اربعین با توکل به خداوند علیم، حمایت معنوی اباعبدالله (ع) و تجربه چهار همایش قبلی که با همکاری سازمان‌ها و نهادهای دیگر توسط دانشگاه علامه طباطبائی برگزار شده‌است با اهتمام دانشمندان جهان اسلام که از مناظر گوناگون از اربعین سیراب گشته‌اند در چهارده شهریور نخستین سال قرن پانزدهم هجری شمسی برگزار می‌شود. از همه خردمندان و اهل قلم که با این پدید نوظهور و ریشه‌دار آشنایی دارند درخواست می‌شود ابعاد متنوع آن را بررسی کرده و نگاه خود را با دیگران به اشتراک بگذارند. تأمل عالمانه همه علاقه‌مندان دانشگاهی در این آئین آینده ساز نقش مهمی در ساختن جامعه طیبه خواهدداشت. امید داریم که هر قدمی که برای تبیین مجاهدانه اربعین برمی‌داریم علاوه بر روشنگری برای اهالی علم و دانش و دانشجویان، باقیات و صالحاتی باشد برای نویسندگان و میراثی باشد که دست مایه آیندگان برای ساختن تجددی دیگر باشد.

آرمان هیأت