آرمان هیأت - ۹۰ درصد فیلم‌های ما دینی است

رسول صدرعاملی در نشست «دین در سینما»، ۹۰ درصد فیلم‌های ساخته شده در سينماي ايران را ديني توصيف کرد.

به گزارش خيمه، رسول صدرعاملی گفت: «۹۰ درصد فیلم‌های ما دینی است و اگر فیلم‌های اخیر بسیار از کارگردان‌ها را بررسی کنیم به نهایت سینمای دینی می‌رسیم.»

وي افزود: «علت اینکه این فیلم‌ها به جام ما و به دل ما می‌نشینند این است که در لایه‌های عمیقی از ارزشها، باورها، همدلی و همراهی و با هم بودنی می‌گویند که ما خلی سعی می‌کنیم آن را در مذهبمان اشاعه دهیم.»

وي بیان کرد: «وقتی کسی مستقیما به این سمت می‌رود بلافاصه انگشت اتهام به سمتش می‌رود که اینها می‌خواهند به خاطر پولی یا سوءاستفاده‌ای این کار را بکنند.»

اين کارگردان سينما با تاکید بر لزوم آسیب‌شناسی جدی سینمای دینی خاطرنشان کرد: «‌باید یکبار دیگر در این خصوص تلاش شود و ببینیم که اگر واقعا حکومت ما جمهوری اسلامی ایران نبود، یعنی ۱۰ تا ۱۵ تا فیلمساز نبود که دلش بخواهد سینمای دینی کار کند؟ در این صورت هم قطعا فیلمسازانی بودند که در این سینما مشغول به کار می‌شدند اما اینکه چرا حالا این تعداد بیشتر نشده و چرا این تعداد موجود هم ریزش کرده و فکر می‌کنند که باید با جریان روز کار کنند و نروند به این سمت باید آسیب‌شناسی شود.»

وی به مرور تاریخ سینمای مذهبی جهان پرداخت و گفت: ‌« با نگاهی به فیلم‌های تاریخ سینما از فیلمسازان قدیمی چون جان فورد و حتی چارلی چاپلین می‌بینیم که فیلم‌هایمان به شدت اخلاق‌گرایانه هستند.»

رسول صدرعاملی که اخیرا فیلم "شب" او برنده جایزه بهترین فیلم بلند جشنواره مذهب امروز ایتالیا شده است، افزود:‌ «جشنواره فیلم‌های مذهبی هر دو سال یکبار تمام فیلم‌های مذهبی را از تمامی ادیان و باورها جمع می‌کند و شما طی ۱۰ روز در این جشنواره فیلم‌سازانی را می‌ببینید که با جان و دل در ارتباط با عقایدشان، مذهبشان و باورهایشان تلاش کرده‌‌اند گرچه در نهایت به این واقعیت می‌رسید که تمام این‌ فیلم‌هادر انتها از یک روح برخوردارند به طوریکه انگار یک مسیر بیشتر وجود ندارد.»

کارگردان فيلم‌هاي "شب" و "هر شب تنهايي بیان کرد:‌«نمی‌دانم در مورد سینمای دینی چه می‌شود گفت ولي فقط می‌توانم بگویم چه کارهایی نکرده‌ایم.»

وی افزود: «وقتی صحبت از سینمای دینی می‌شود، معنی‌اش این نیست که حتما حرم امام رضا(ع) یا مکه و مدینه یا واتیکان و یا هر جای دیگری را نشان دهیم بلکه می‌شود بدون این نمادها و با پرداختن به کاراکترها و نزدیک شدن به ذهن آدم‌های واقعی جامعه، واقعا سیستم‌های دینی درجه یکی در جهان داشت.»