آرمان هیأت - تفسیر وقایع عاشورا در محرم و صفر محدود نمی‌شود

تفسیر وقایع عاشورا در محرم و صفر محدود نمی‌شود

معاون دفتر نهاد رهبری دانشگاه آزاد همدان، تفسیر و ترویج وقایع عاشورا و آموزه های آن را محدود به دو ماه محرم و صفر ندانست.

به گزارش خیمه، حجت‌الاسلام جلال سبحانی گفت: «حوادثی كه به عنوان يك واقعيت تاريخی اتفاق افتاده و ريشه در حقيقت دارند در تاريخ ماندگار می شوند، ترويج پيام و قيام امام حسين(ع) به عنوان يك حقيقت تاريخی كه از تمام جهات مقدس است، مطرح می شود را نبايد محدود به ماه محرم و صفر كرد.»

وی افزود: «با تعمق در واقعه عاشورا می توان نتيجه گرفت كه اين پيام يك پيام خانوادگی، قبيله ايی و يا حتی جغرافيايی نيست، بلكه پيام جهانی و بدون حد و مرز زمانی و مكانی است.»

معاون دفتر نهاد رهبری دانشگاه آزاد همدان، مهمترين مؤلفه عاشورا را دارا بودن رنگ و بوی خدايی آن دانست و تصريح كرد: «فرهنگ عاشورا با اين ويژگی منحصر به فرد، اثر و نشانه ايی مثبت از خود بر روی فرهنگ جوامع در ادوار مختلف گذاشته است و در طول تاريخ به عنوان يك حركت زنده در اعماق فطرت انسانها ماندگار شده است.»

سبحانی ابتدايی ترين تأثير واقعه كربلا را در شعر مردم عرب دانست و بیان کرد: «از همان روزهای آغازين پس از وقوع اين جنگ نابرابر با وجود اختناق موجود از سوی دستگاههای حكومتی آن زمان، در شهرها و كشورهای عرب زبان صحنه های مختلف اين اتفاق عظيم در قالب شعر منعكس می شود بدون آنكه كسی به منبع و سراينده آنها پی ببرد و بعدها جنبه حماسی حادثه عاشورا توسط شاعرانی چون دعبل خزايی با رنگ و لعابی انقلابی سروده و منتشر شد.»

وی خاطرنشان کرد: «قبل از نفوذ مصيبت عاشورا در ايران، آنها سالانه در سوگ سياوش می نشستند و ياد و خاطره او را گرامی می داشتند، اما برخی ممكن است، دليل پذيرش سوگواری برای امام حسين(ع) و يارانش توسط مردم ايران زمين را جايگزينی برای ادامه سوگواری سياوش بدانند كه تئوری نادرستی است و بايد در نظر داشت كه واقعه عاشورا ريشه در فرهنگ خاص دينی ما دارد، اما سوگ سياوش يك نماد اسطوره‌ای است.»

معاون دفتر نهاد رهبری دانشگاه آزاد همدان، سابقه مرثيه‌سرايی عاشورا در ايران را منسوب به زمان آل‌بويه دانست و گفت: «مرثيه‌سرايی با توجه به وقايع مصيبت باری كه در ملل و فرهنگ‌های مختلف ممكن است پيش بيايد، بوجود می آيد.»

سبحانی افزود: «قبل از آل‌بويه كه عزاداری و مرثيه‌سرايی بطور آشكار در بين مردم رواج يافت، ملل بطور فردی و يا در گروههای كوچك در سالروز شهادت سيد و سالار شهيدان به سوگ می نشستند و بعدها در دوران صفويه كه مذهب رسمی تشيع اعلام شد به طور طبيعی زمينه و بستر مرثيه سرايی و مداحی مهيا شد و در غالبهای گوناگون گسترش بيشتری پيدا كرد.»

وی بیان کرد: «بطور عمومی در بين شاعران بزرگ فارسی زبان و بطور اخص در اشعار مولانا اشارات فراوانی به واقعه عاشورا قابل رويت است، كه ايشان باتوجه به مقامات عرفانی بالايی كه داشت به وسيله تعابير بسيار والايی از امام حسين(ع) و شهدای كربلا نام می برد و سيدالشهداء(ع) را سلطان و شاهنشاه دين كه در روز عاشورا توسط اشقيا به شهادت می رسند و به وصال الهی نائل شدند.»

معاون دفتر نهاد رهبری دانشگاه آزاد همدان، پرداختن صرف به مظلوميت امام حسين(ع) و يارانش در ادبيات فارسی را مورد انتقاد قرار داد و تصریح کرد: «در نظر داشته باشيم كربلا تابلويی سراسر زيبايی هرماه با مفاهيم والا و درخشانی است كه هر كدام می تواند يك جامعه را به سعادت واقعی برساند و باتوجه به اين خصومت ابعاد مختلف سياسی، اجتماعی، استراتژی و فردی اين واقعه بايد مورد بررسی قرار گيرد.»

سبحانی قرآن را منبع خوبی جهت واگويی واقعه عاشورا برشمرد و خاطرنشان کرد: «ما معتقديم حادثه عاشورا در نيم روزی كه واقعاً نيم روز بزرگی بود تمام اسلام را با جامعيت و ابعادش يك جا نشان داد و امام حسين(ع) مكتب پيامبر را زنده كرد.»

وی گفت: «در همين چند ساعت از واقعه عاشورا ارزش‌های اخلاقی و مسائل سياسی زيادی در عاشورا عينيت پيدا می‌كند و قرآن هم چيزی جز همين جامعيت را نشان نمی‌دهد و به‌طور كلی اگر بخواهيم جامعه عظيم كربلا و تفسير مفاهيم آن در ادبيات چه در نثر و چه در شعر بازتاب دهيم، بايد از كتاب الهی كمك بگيريم.»