کد مطلب : ۶۰۵۲
کتاب «ادبيات قرآن» منتشر شد
نويسنده در فصل اول به پيوستگی و تناسب سورهها توجه كرده و ترتيب زمانی انتشار مقالات را ناديده گرفته، ديدگاههای سيد قطب، فراهی، اصلاحی و طباطبايی در اين فصل مورد تحليل قرار گرفته است.
مقاله دوم به زبان قرآن و گفتاری بودن آن و اسلوب بيانی از جمله سجع و التفات، ايجاز و حذف، تصويرپردازی، استعاره و مَثَل میپردازد.
مقاله سوم نيز قرآن را به مثابه يك اثر ادبی میداند و به ويژگیهای ادبی چون گزينش واژگان، شوخی، هجو و طنز، جناس و ايمان، گفتوگوی نمايشی، شخصيتپردازی و...اشاره شده است. در اين فصل قرآن به مثابه يك اثر ادبی مطرح شده كه دارای ديدگاههای نظری است.
فصل پايانی به طرح قصه يوسف(ع) پرداخته و شخصيتهای موثر در اين قصه، مضامين و ساختار قصه و پردازش طنز در آن را مورد توجه قرار داده است، نويسنده پردازش طنز در قصه يوسف(ع) را در شمار مباحث ادبی قرآن میداند.