آرمان هیأت - آنفلوآنزا چیست؟

آنفلوآنزا بيماري واگيرداري است كه با سرفه و عطسه کردن منتشر مي‌شود.

اين بيماري زماني كه حالت همه‌گیری (اپیدمی) پیدا می‌کند، که تغييرات جزئي در خصوصیات ويروس ايجاد شود، به صورتي است كه بيشتر افراد نسبت به آن آسیب‌پذیر شوند.

همه‌گیری جهانی (پاندمی) زماني اتفاق مي‌افتد كه تغييرات عمده در ويروس ايجاد می‌شود، و در این حالت بیماری مي‌تواند مرگ‌هاي بسياري را سبب شود.

۳ نوع ويروس آنفلوآنزا، A،B و C وجود دارد. در آنفلوآنزای A احتمال همه‌گيری بيشتر است.

علائم آنفلوآنزا در ۱ تا ۳ روز بعد از عفونت با ویروس در شخص ظاهر مي‌شود كه شامل:
* تب و لرز و عرق كردن.
* گلو درد.
* ضعف.
* سردرد و درد عمومي عضلات و مفاصل بدن (ساق پا و کمر).
* سرفه‌هاي بدون خلط که بعد ممکن است شدت بیشتری پیدا کند و خلط‌دار شود.

تفاوت‌های سرماخوردگی با آنفلونزا
آنفلوآنزا یک سرماخوردگی شدید نیست. آنفلوآنزای بیماری جداگانه‌ای است که ویروس جداگانه‌ای آن را به وجود می‌آورد.

نشانه‌هاي سرماخوردگي معمولا یک تا دو روز طول می‌کشد، در حالي كه علائم آنفلوآنزا ممکن است تا یک هفته طول بکشد.

* آنفلوآنزا تب بالا ايجاد مي‌كند و در مقابل سرماخوردگي معمولا تب خفيفي را سبب مي‌شود.
* دردهای عضلاني و حملات لرز در آنفلوآنزا رح می‌دهد، اما در سرما خوردگي چنين علائمي وجود ندارد.
* سرما خوردگي سبب آب ريزش بيني مي‌شود، در حاليكه شروع آنفلوآنزا معمولا با احساس خشكي در بيني و گلو همراه است.

عوارض وخیم آنفلوانزا
از جمله عوارض آنفلوآنزا اینها هستند:

ذات‌الريه ثانوی باکتریایی: این عارضه زماني اتفاق مي‌افتد كه باكتري به ريه هجوم مي‌برد. علائم ذات‌‌الریه شامل تنگ‌نفس،خلط سينه زرد و سبز، درد قفسه سينه و تب بالا؛ گرچه این عارضه ممکن است باعث مرگ شود، به مرگباری ذات‌الریه اولیه ناشی از آنفلوآنزا نیست.

ذات‌الریه ناشی از خود آنفلوآنزا: بیماری خطرناکی است و تقریبا همیشه باعث مرگ شود، علائم آن شامل سختی تنفس و کبودی پوست (سیانوز) است.

التهاب مغز يا قلب: ممکن است در دوره‌ي بهبودي از آنفلوآنزا ممکن است اتفاق بيفتد.

سندروم رای: این نشانگان به التهاب مغز و تخریب کبد می‌انجامد و در 10 تا 40 درصد موارد كشنده است.

كودكان زیر ۱۶ سال هرگز نبايد آسپیرين و یا داروهای حاوی آسپیرین مصرف کنند، چرا که آسپیرین خطر بروز سندروم رای راافزايش می‌دهد.

افراد در معرض خطر عوارض
عوارض آنفلوآنزا بيشتر در ميان افراد دچار بیماری‌های زمینه‌ای دیگر یا ضعف دستگاه ایمنی بروز می‌کند. آنفلوآنزا مي‌تواند احتمال مرگ یا بروز عوارض وخیم ناشی از بیماری زمینه‌ای را افزايش دهد.

درمان آنفلوآنزا
در حال حاضر داروهاي ضدویروسی اختصاصی برای آنفلوآنزا در دسترس است، اما کارآیی آنها خيلي محدود است.

توصيه هاي درمانی برای آنفلوآنزا
* در رختخواب بمانيد و استراحت كنيد تا وقتي كه درجه حرارت بدن شما برای 48 ساعت به صورت عادي درآيد.
* نوشيدن مايعات به اندازه‌ي كافي در حدی که میزان ادرار در حد طبیعی باشد.
* مصرف استامینوفن یا پاراستامول براي كنترل تب و درد. (بزرگسالان مي‌توانند از آسپیرین استفاده كنند).
* استفاده از داروهای ضدویروسی در ابتدای شروع بیماری ممکن است طول و شدت بیماری را بکاهد. در مورد استفاده از این داروها با دکترتان مشورت کنید.
* تا حد ممکن از قرارگیری در برابر گرد و غبار، دود سیگار و بخارات خودداری کنید.

اگر علائمي‌ مثل مشكل تنفسي، بالا آوردن خلط سبز و زرد، یا سردردهاي شدید بروز کرد، با پزشك مشورت كنيد.

واکسیناسیون آنفلوآنزا برای افراد سالمند و گروه‌های در معرض خطر
واکسیناسیون سالانه آنفلوآنزا برای این افراد توصیه می‌شود:

* افراد ۶۵ سال و بزرگتر.
* بزرگسالان و كودكان با بيماري مزمن قلب،ريه يا بيماري كليه يا اختلال در متابوليسم بدن(سوخت و ساز) از قبيل ديابت.
* بزرگسالان و كودكان که داروهای مهارکننده ایمنی دریافت می‌کنند، از جمله داروهای استروئیدی یا کورتونی با تاثیر طولانی‌مدت.
* افرادی که در آسایشگاه‌های سالمندان یا سایر محل‌های مراقبتی مانند آن ساکن هستند.
* افراد مبتلا به نقص ایمنی و HIV.
* افراد در ارتباط با گروههاي در معرض خطر هستند، از جمله پرسنل پزشکی و پرستاری، یا کارکنان آسایشگاه‌ها و هر فردی که با افراد "در معرض خطر" از جمله کودکان شش‌ماهه و بزرگتر هم خانه است.