آرمان هیأت - درباره آیت‌الله محمدتقی مدرسی

فرهنگ-خیمه: سيد محمدتقى مدرسى در سال ۱۹۴۵ميلادى در شهر مقدس كربلا و در سراى علم و فضيلت ديده به جهان گشود. پدرش آيت‌الله العظمى سيد محمدكاظم مدرسى از بزرگان حوزه‌هاى دينى، از جمله حوزه كربلا بود. پدر بزرگ او آيت‌الله العظمى سيد محمدباقر مدرسى مرجع تقليد زمان خود بوده است. سيد محمدتقى از سوى مادر وابسته به خاندان نامدار شيرازى است. مادرش دختر مرجع بزرگ آيت‌الله العظمى سيد مهدى شيرازى و خواهر مرجع معاصر آيت‌الله العظمى سيد محمد شيرازى و نيز متفكر بزرگ اسلامى شهيد آيت‌الله سيد حسن شيرازى است.

ایشان تحصيل علم را از قبل از هشت سالگى در مؤسسه‌هاى دينى و در نزد بزرگان علم آغاز كرد و در سن بيست سالگى به بالاترين مدرک علمى حوزه‌هاى علميه يعنى به درجه اجتهاد رسيد. ايشان از آن پس توانستند در زمينه فقه استدلالى به نويسندگى بپردازند و بدين ترتيب شايستگى شركت در بالاترين بحث‌هاى فقهى (بحث خارج) را بدست آورند. پس ار مدتي نيز توانستند به تدريس اين مباحث بپردازند.

به دليل اوج گرفتن فعاليت‌ها و مأموريت آيت‌الله مدرسى در زمينه نشر فرهنگ رسالتى و نيز مقاومت در برابر استبداد و ظلم حاكم در عراق، ايشان تحت فشارهاى امنيتى و سياسى قرار گرفتند و بر اين اساس ايشان در اوايل سال ۱۹۷۱ ميلادى از عراق مهاجرت كرده و كشور كويت را به دليل همجوارى با عراق برگزيدند. در كشور كويت حركت جهادى خود را براى مبارزه با نظام‌هاى ظالمانه خصوصا حكومت عراق از سرگرفته و بر فعاليت‌هاى خود افزودند. آيت‌الله مدرسى از همان دوران اقامت در عراق، اخبار و وقايع انقلاب اسلامى در ايران را پيگيرى مى‌كردند و با چهره‌هاى تأثير گذار در انقلاب اسلامى روابط نزديكى داشتند و در آن‌سوى مرزهاى ايران به حمايت و پشتيبانى از انقلاب و انقلابيون مى‌پرداختند. ايشان پس از گذشت چهار ماه از پيروزى انقلاب اسلامى در سال ۱۹۷۹ ميلادى به ايران مهاجرت كرده و هم اكنون نيز در ايران اقامت دارند.

آيت‌الله سيد محمد‌تقي مدرسى ايران را به عنوان مركز جديد تحركات جهادى و رسالتى خود انتخاب كرده‌اند. از آنجا كه ايشان به امور مسلمين سراسر جهان توجه داشته‌اند، به بسيارى از كشورهاى دنيا جهت اداى رسالت خود سفر كرده‌اند.

آيت‌الله مدرسى با راهنمايي‌ها و ارشادات خود در بسيارى از جنبش‌هاى اسلامى مشاركت دارند و حوزه‌هاى دينى بسيارى در كشورهاى گوناگون تأسيس كرده‌اند كه برجسته ترين اين حوزه ها حوزه قائم (عج) بود كه طلاب آن از بيش از ۳۵ كشور جهان گرد آمده، حدود ۱۲۰۰عالم دينى از آن فارغ‌التحصيل شده‌اند.
ايشان اقدام به تأسيس چند مركز اسلامى با مأموريت نشر فرهنگ وتعاليم اسلامى در كشورهاى مختلف اسلامى وغير اسلامى نموده‌اند و نيز با تاسيس چند انتشارات علاوه بر چاپ كتاب‌هاي خود اقدام به چاپ و نشر ديگر كتب اسلامى نيز مى‌نمايند، كه مى‌توان در اين زمينه به انتشارات المدرسى، البقيع و محبان الحسين (ع) اشاره كرد.

تفسير قرآن كريم به شيوه‌اى نوين در هجده جلد (تفسير هدايت) مهم‌ترين اثر آيت‌الله مدرسي است. ايشان نزديک به سي جلد كتاب درباره تاريخ اسلام نوشته‌اند كه دربيش از بيست جلد آن به بررسى سيره رسول اعظم (ص) و اهل بيت (ع) پرداخته‌اند. به علاوه در كتاب التاريخ الاسلامى (امامان شيعه و جنبش‌هاى مكتبى) به بررسى جنبش‌هاى اصلاحى صدراسلام پرداخته‌اند.

ايشان در زمينه‌هاى گوناگون كتاب‌هاي زيادي تأليف كرده‌اند كه از مهم‌ترين آن‌ها مى‌توان به التشريع‌الاسلامى (قانونگذارى در اسلام) كه تاكنون هفت جزء آن به چاپ رسيده است، الفقه الاسلامى، الوجيز فى الفقه الاسلامى (خلاصه فقه اسلامى)، التمدن الاسلامى، العمل الاسلامى، الوعى الاسلامى اشاره كرد. ايشان كتاب‌هاى بسيارى درباره جنبش اسلامى و نقش حقيقى آن در جهان اسلام نوشته‌اند كه النهج الاسلامى، تأملات في مسيرة الحركة الإسلامية (انديشه‌‌اى در خط سير جنبش اسلامى)، التحدى الاسلامى (مبارزه طلبى اسلامى)، البعث الاسلامى (رستاخيز اسلامى) و آفاق الحركة الإسلامية و المجتمع الاسلامي (جامعه اسلامى) از اين دسته‌اند.