آرمان هیأت - سحرخوانی در نیویورک

چند ساعت مانده به طلوع خورشید و اندکی پیش از نماز صبح محمد بوتا با لباس سنتی، طبل خود را برداشته و به خیابانهای شهر بروکلین در نیویورک می‌رود تا مسلمانان را برای خوردن آخرین وعده غذایی خود پیش از آغاز یک روز دیگر در ماه رمضان بیدار کند.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیویورک تایمز، محمد بوتا مهاجر پاکستانی تبار ساکن نیویورک درباره پیگیری سنت سحرخوانی در نیویورک استدلال می کند که مسلمانان در انتظار شنیدن صدای من هستند تا بیدار شوند.

در طول ماه رمضان بوتا از راننده یک لیموزین به سحرخوان سنتی رمضان تبدیل می‌شود تا مسلمانان را برای زمان سحر بیدار کند.

هرشب وقتی که ممتاز همسر بوتا سحری خانواده را آماده می‌کند بوتا تونیک و شلوار سنتی پاکستانی و قرمز رنگ خود را برتن کرده، دستار قرمز رنگ بر سر گذاشته و با اتومبیل خود به مناطق مختلفی از شهر می‌رود که مسلمانان بیشتری در آن ساکن هستند و نخستین توقف وی مقابل فروشگاه مواد غذایی بسم‌الله است.

پس از احوال‌پرسی با افرادی که در آنجا ملاقات می‌کند در قسمت پیاده رو و زیر نور لامپ فلورسنت مقابل مغازه ایستاده و به نواختن طبل خود مشغول می‌شود . افرادی که در آن نزدیکی هستند می‌گویند که محمد بوتا سحرخوان پاکستانی تبار نیویورک در این منطقه بسیار محبوب است.

وی این امر را یک سنت خانوادگی عنوان کرده و اظهار می‌دارد که خود هفتمین نسل از سحرخوان‌های آئینی در خانواده است و اکنون پسر بیست ساله خود را تعلیم می‌د-هد.

این سحرخوان اظهار می دارد که وقتی در سال 2002 در بروکلین اقدام به سحرخوانی کرد همه از شنیدن صدای وی به هیجان نمی‌آمدند و بسیاری هم شکایت می‌کردند و نمی‌دانستند که ماه رمضان است یا پنجره خود را می‌گشودند و بر سر من فریاد می‌زندند و یا با پلیس تماس می‌گرفتند.

وی در ادامه گفت که در سال‌های اولیه آغاز به کار، او را از محله‌ها بیرون می‌کردند اما اکنون وی سحرخوانی را به خیابان کانی آیلند محدود کرده که بیشتر ساکنان آن را مسلمانان پاکستانی تبار تشکیل می‌دهند و به منظور پرهیز از آزار غیرمسلمانان در این محله رویکرد خود را در نواختن طبل تغییر داده و با صدایی کمتر و ظرف ۱۵ تا ۲۰ ثانیه می‌نوازد و استدلال می‌کند که نمی‌خواهد سایرین را آزرده خاطر کند.