آرمان هیأت - ازدواج حضرت علي(ع) با فاطمه زهرا(س) به روایتی

تاریخ - فرهنگ: امام علي بن ابي طالب بن عبدالمطلب(ع) پس از هجرت به مدينه منوره و دو سال اقامت در اين شهر مقدس، با دختر پسر عمويش فاطمه بنت محمد(ص) بن عبدالله بن عبدالمطلب ازدواج نمود و با پيوند مبارك و مطهر خويش، خانواده اي پاك و پاكيزه را بنيان نهاد.

امام علي بن ابي طالب بن عبدالمطلب(ع) پس از هجرت به مدينه منوره و دو سال اقامت در اين شهر مقدس، با دختر پسر عمويش فاطمه بنت محمد(ص) بن عبدالله بن عبدالمطلب ازدواج نمود و با پيوند مبارك و مطهر خويش، خانواده اي پاك و پاكيزه را بنيان نهاد.

حضرت علي(ع) در آن هنگام، جواني 25 ساله و حضرت فاطمه زهرا(س)، دوشيزه اي رشيده و نُه ساله بود، كه از جهت رشد جسمي، ايماني و فكري سرآمد دختران و بانوان عصر خويش بود.

پيش از حضرت علي(ع)، چند تن از بزرگان و ياران رسول خدا(ص) از اين بانوي كريمه خواستگاري كرده و ابراز تمايل به خويشاوندي با رسول خدا(ص) نمودند، ولي با بي اعتنايي و پاسخ منفي رسول خدا(ص) روبرو گرديدند.

زيرا آن حضرت، هيچ يك از آنان را شايسته همسري فاطمه زهرا(س) و هم شأن وي نمي دانست. تا اين كه پسر عمويش كه دست پرورده مكتب توحيدي وي بود، پا پيش گذاشت و از دختر گرامي اش خواستگاري نمود.

حضرت محمد(ص) پس از مشورت با دخترش فاطمه زهرا(س) و اعلام رضايت وي، به حضرت علي(ع) پاسخ مثبت داد و زمينه ازدواج آن دو را فراهم نمود.

درباه تاريخ ازدواج آن دو، اتفاق چنداني ميان مورخان و سيره نگاران نيست. همان طوري كه در نوزدهم ذي حجه اشاره كرديم، برخي از آنان روز اول ذي حجه سال دوم، برخي روز ششم و برخي نوزدهم ذي حجه و عده اي محرم سال سوم و گروهي هم ماه صفر سال سوم را بيان كرده اند.(1)

اما علامه مجلسي(ره) در كتاب گرانسنگ "بحارالانوار" به نقل از شيخ مفيد(ره) گفته است: شب 21 محرم سال سوم هجري كه شب پنج شنبه بود، مراسم زفاف حضرت فاطمه زهرا(س) برگزار گرديد و آن بانوي بزرگ اسلام به خانه مولاي متقيان علي بن ابي طالب(ع) منتقل شد. بدين جهت روزه گرفتن روز 21 محرم به عنوان روزه شكر، مستحب و پسنديده است.(2)

از ازدواج مبارك آثار آن دو عزيز، پنج فرزند والا گُهر ديده به جهان گشودند، كه به ترتيب سن عبارتند از: امام حسن مجتبي(ع)، امام حسين(ع)، زينب كبري(س)، ام كلثوم(س) و حضرت محسن(ع) كه پيش از تولد بر اثر ضربات دشمنان اسلام در رحم مادرش به شهادت رسيد.(3)

پانوشتها:
1- نك: مسار الشيعه (شيخ مفيد)، ص 17؛ بحار الانوار (علامه مجلسي)، ج 91، ص 192؛ وقايع الايام (شيخ عباس قمي)، ص 106، 109 و 126
2- بحارالانوار، ج 43، ص 92 و ج 98، ص 196
3- الارشاد (شيخ مفيد)، ص 342