عزاداری در ما به دلیل عشق به خاندان پیامبر(ص) و آنچه بر حسین (ع) گذشت، نهادینه شده است اما این عزاداری که از ته دل برگزار می شود لازم است با عملکرد نیز همراه باشد و در مراودات اجتماعی و در کانون خانواده نیز از آن بهره ببریم.
باورهای اعتقادی و باورهایی که در شیعیان نسبت به ائمه(ع) وجود دارد به خصوص باورهایی که دررابطه با مصائب خاندان امام حسین(ع) در بطن جامعه هست، از تمام تعلقات سیاسی و جناحی دور است. شور عاشورا در قلب مردم بعد از شهادت امام حسین(ع) به وجود آمد و جوشید و این چشمه هرگز نخواهد خشکید. ایران، شاهد حکومت های مختلف با اعتقادات و باورهای مختلف بوده است که هر زمان، این کشور را به سمتی هدایت کرده است اما در دوران تمام این حکومت ها، عشق عاشورا در دل مردم جوشیده و فرهنگ عاشورایی بین مردم حفظ شده است و هیچ یک از این حکومت‌ها نتوانست عاشورا را از مردم بگیرد. حرف این است که مناسبات سیاسی، فرهنگ عاشورا را تغییر نخواهد داد. حتی مشکلات اقتصادی که این روزها بر جامعه ما حاکم است تاثیری بر این فرهنگ ندارد. عشق امام حسین(ع) فقیر و غنی نمی شناسد.
شور این امام شیعیان زنده است و زنده خواهد ماند و شور مردم نيز روز به روز پررنگ تر خواهد شد. مردم چرا اوج رشادت و شهادت شهید حججی را فهمیدند؟ چون او کسی بود که سرش را برای دین و اعتقاداتش داد. مردم این مسائل را خوب درک می کنند و تمام اقشار جامعه در سنین مختلف فهم خود را به این موضوع نشان دادند. فکر می کنم که دستگاه های فرهنگی باید تلاش کنند که باورهای درست را با ادبیاتی مناسب، به زندگی مردم منتقل کنند. دستاورد این تلاش باید ورود فرهنگ عاشورایی به تمام ادوار زندگی مردم و نه فقط دوران عزاداری سالار شهیدان باشد.
لازم است مردم تحت تاثیر جهت دهی دستگاه های فرهنگی، با بصیرت به واقعه عاشورا و به زندگی خود نگاه کنند. این اتفاق ممکن است؛ چرا که مردم ما همه عاشورایی هستند. حتی افرادی که ظاهرشان نشان نمی دهد، عاشورا را از خود می دانند و حق نداریم این افراد را نفی کنیم. حتی اهل تسنن ایران هم باور و اردات خاص به امام حسین(ع) دارند .
شهادت امام حسین(ع) و خون‌هایی که ریخته شد، می‌توانست به محدود‌شدن و از بین رفتن اندیشه اسلام ناب منجر شود اما با ابتکار و مدیریت ائمه(ع) توانست به حیات اندیشه اسلامی منجرشود. ائمه(ع) ‌از این حادثه الگویی برای سبک زندگی مسلمانان ساختند. حتی امروزه بسیاری از آن‌هایی که در شهرهای بزرگ زندگی می‌کنند روز عاشورا، خود را مقید به گرد آمدن در روستاهای خود می‌دانند تا بازآفرینی شیرینی از خاطرات کودکی‌شان را که با عاشورا پیوند خورده است، داشته باشند.
این کارها تداوم فرهنگ عاشورا در لایه‌های مختلف زندگی مردم است. جامعه ایران، یکدست عاشورایی است و امیدوارم این فرهنگ در تمام زندگی روزمره ما خودش را نشان دهد و دستگاه های فرهنگی وظیفه مهمی دارند که از نهضت عاشورایی، در بسترسازی فرهنگی استفاده کنند.

آرمان هیأت