شماره نهم ماهنامه خیمه - شوال1424 - آذر1382

بچه هيأتي

مي‏گويند نوجوانان که همه‏اش پسر نيستند پس چرا تو همه‌ي «بچه هيأتي»ها را پسرانه مي‏نويسي يک بار هم دخترانه(!) بنويس. مثلا ننويس: «وقتي عيد فطر مي‏شود، حال و هواي آدم مثل کسي است که اول بازي سه چهار تا گل خورده باشد و ده دقيقه‏ي آخر، تازه گرم شده باشد و چهار پنج تا گل زده باشد؛ اين آدم در يک صورت، حسابي ناراحت است و در دو صورت هم ناراحت هم خوشحال. اگر کمتر از حريف، گل زده باشد ناراحت است، که اي کاش يکي دو دقيقه بيشتر فرصت بود، تا مي‏برديم» و اگر بيشتر از حريف. گل زده باشد، خوشحال از بردن و ناراحت است از اين که «اگر بيشتر فرصت بود چند تا ديگر مي‏زدم.»

مي‏گويند به جايش مثلا بنويس: «رمضان، مثل خانه تکاني شب عيد است.» با اين که در ايام ديگر سال و مناسبت‏هاي ديگر هم گردگيري و بشوي و بساب داريم (يعني از زبان خانم‏ها) امّا خانه تکاني شب عيد، چيز ديگري است. فرصتي است که بتواني همه‏ي خانه را تميز کني و برق بيندازي! و اگر دير بجنبي موجب پشيماني است و به هر حال، هيچ وقت هم خانم از خانه تکاني راضي نمي‏شوند و مي‏گويند نرسيدم فلان کار را بکنم کاش فلان کار را مي‏کردم و...

آخر تو را به خدا اين حرفها را من چه طوري بايد بنويسم؟!

آرمان هیأت