درباره حسینیه گودالو یا سنگ نایین

حسینیه گودالو متشکل از میدان روباز با سازه‌های دو طبقه در اطراف آن و فضای مسقف و گنبدداری در قسمت شرقی میدان است. ایوان یا شاه‌نشین حسینیه که در ضلع غربی میدان واقع شده از عمق، عرض و ارتفاع بیشتری نسبت به دیگر غرفه‌ها برخوردار است.در مقابل این شاه‌نشین و در ضلع دیگر حسینیه، به قرینه، غرفه‌های دو طبقه میانی را عریض‌تر و مرتفع‌تر ساخته‌اند.

میدان مورد بحث در مسیر یک راه قرار گرفته و به این جهت دو دهنه آن به معبر عمومی راه می‌دهد. سابق بر این در مرکز میدان سردابی بزرگ وجود داشته که عده‌ای در آن به کار عبابافی و گلیم‌بافی اشتغال داشته‌اند اما امروزه از این سرداب اثری بر جای نمانده است. در جبهه غربی میدان نیز تیمچه بزرگی وجود داشته که در سال‌های اخیر با بازسازی‌های صورت گرفته به سالن غذاخوری عزاداران تبدیل شده است.

قسمت مسقف حسینیه با طرح هشت ضلعی و پوشش گنبدی در قسمت شرقی میدان قرار گرفته و همانند گنبدخانه دیگر حسینیه‌های نایین است. این قسمت از حسینیه در فاصله سال‌های ۱۳۲۹ تا ۱۳۳۲ ه. ق ساخته شده و معمار و سازنده آن استاد رمضان صادقی بوده است.

تمام سقف و طاق‌های غرفه‌ها در این بخش از حسینیه، با طرح اندازی خاصی که در آجرها صورت گرفته، نقاشی شده است. کار این نقاشی‌ها در سال ۱۳۳۶ ه. ق توسط استاد رحیم اصفهانی شروع شد که با مرگ وی این کار ناتمام ماند تا اینکه در دوره اخیر توسط نقاشان محلی تکمیل گردید.

*منبع: دایره‌المعارف بناهای تاریخی ایران در دوره اسلامی/ جلد ۵/ انتشارات سوره مهر