کد مطلب : ۱۷۵۸۴
احمد رضا درویش: روز رستاخيز، شانس بزرگ زندگي من بود
احمدرضا درويش، كارگردان فيلم سينمايي «روز رستاخيز» در نشست خبري اين فيلم با اشاره به اينكه ساخت روز رستاخيز شانس بزرگ زندگي او بوده است، گفت: براي ساخت روز رستاخيز ۱۴ سال پيش زير باران‌هاي دمشق عهد بسته بودم.
به گزارش «جوان»، سرانجام پروژه فاخر احمدرضا درويش با موضوع واقعه كربلا بر پرده سالن سينمايي برج ميلاد نشست تا اهالي رسانه در كنار منتقدان، تماشاگر اتفاقي نو در عرصه فيلمسازي كشور باشند. با اينكه بارش يكريز برف از يكي دو روز مانده به اكران فيلم، فضاي رخوتناكي را بر خيابان‌هاي تهران حكمفرما كرده بود و ترافيك، تردد مردم را به مشكلات بسيار روبه‌رو ساخته بود، اما انگار سرما و برف و ترافيك دلايلي نبودند كه بتوانند بر حجم حضور تماشاگران در سانس ابتدايي روز چهارشنبه كه قرار بود آخرين ساخته احمد رضا درويش به نمايش درآيد، تأثير داشته باشد. سرانجام در‌‌هاي سالن‌ها بسته شدند تا مردم به تماشاي فيلمي بنشينند كه براي اولين بار چهره حاضران واقعه كربلا را بي‌پرده به نمايش مي‌گذاشت. پس از معرفي عوامل كار، سرانجام در ساعت ۱۰ و ۱۵ دقيقه بود كه فيلم بر پرده نشست و به رغم زمان سه ساعته‌اش اما تا پايان توانست لحظات نفس‌گيري را براي تماشاگران برج رغم بزند.
درويش: ۱۰ سال بود منتظر ميزانسن حضور در برابر خبرنگاران بودم
پس از پايان اكران فيلم و زماني كه خبرنگاران براي حضور در نشست خبري قدم در تالار سعدي برج ميلاد گذاشتند، اما به رغم حضور بازيگران متعدد در سالن تنها درويش، تهيه‌كننده، طراح صحنه و لباس، فيلمبردار و مدير توليد فيلم پشت ميز حضور پيدا كردند تا پاسخگوي خبرنگاراني باشند كه مسائل بسياري را براي پرسش از كارگردان گزيده كار سينما در ذهن داشتند. در ابتداي نشست درويش با اشاره به اينكه ۱۰ سال بود انتظار ديدن چنين ميزانسني را داشته، گفت: نمي‌توانم اشتياق خود را از حضور در جمع شما اهالي رسانه مطرح نكنم، امروز يكي از بهترين و جدي‌ترين نمايش‌ها را در سالن ميلاد و در جمع اهالي رسانه تجربه كردم. درويش در توضيح اينكه چرا بازيگران فيلم براي پاسخ به پرسش‌هاي خبرنگاران پشت تريبون حضور ندارند، تأكيد كرد: تعداد بازيگران زياد بود و اگر شرايط مهيا شود بايد در فرصتي ديگر مورد پرسش و پاسخ قرار بگيرند.
قرار ساخت روز رستاخيز را ۱۴ سال پيش در دمشق گذاشتم
درويش در خصوص اينكه جرقه ساخت فيلم روز رستاخيز چه زمان در ذهن او زده شد، اظهار كرد: حدود ۱۴ سال قبل به اتفاق دوستم احمد مسجدجامعي سفري به دمشق داشتم، زمان بازگشت از زيارت مزار حضرت زينب(س) در يك جمعه باراني غم‌انگيز، گفت‌وگوي دو ساعته‌اي با او داشتم كه در همانجا در خصوص سينماي ايران و تاريخ صدر اسلام صحبت كرديم و اينكه يكي از آرزوهاي بزرگ من اين است كه اثري درباره عاشورا در كارنامه‌ام باشد. در همان گفت‌وگوها بود كه به شخصيت حضرت عباس(ع) رسيديم، من گفتم با وجود اينكه ايشان از برگزيدگان هستند اما معصوم نيستند و چرا نبايد چهره ايشان را نشان بدهيم كه آقاي مسجدجامعي هم در اين موضوع با من هم عقيده بودند و در تمام اين مدت آقاي مسجدجامعي فارغ از مسئوليت‌هايي كه داشته با استفاده از توان، اعتبار و شخصيت فرهنگي خود در طول اين سال‌ها همراه پروژه بود.
در آنجا كه تاريخ سكوت كرده، تخيل را وارد فيلم كرديم
در ادامه كارگردان فيلم دوئل با اشاره به روايت داستاني و تاريخي فيلم تأكيد كرد: ما مي‌خواستيم رابطه‌اي ميان تخيل و تاريخ برقرار كنيم و در اين ميان قرار بود داستان فيلم از مرگ معاويه تا شهادت امام حسين(ع) باشد و در همين راستا بايد به تمام جزئيات در اين بخش و همچنين عناصر خير و شر و ساختار دراماتيك فيلم هم مي‌پرداختيم تا اينكه در ميان اين تحقيقات به كاراكتر بكير كه تنها يك خط در تاريخ از آن گفته شده است، رسيديم. وقتي شخصيت «حر» به لشكر امام حسين(ع) مي‌آيد و بيعت مي‌كند، فرزندش بُكير هم همراهش است اما تاريخ در مورد زندگي بُكير صحبتي نكرده است. اين شد كه شخصيت بُكير به عنوان نخ ارتباطي داستان، راوي قصه شد و تخيل ما در اين فيلم تنها در قسمت‌هايي بود كه مستندات تاريخي در خصوص آنها وجود ندارد.
درويش ادامه داد: در طول چهار ماه حضور امام حسين (ع) در مكه، سه صحنه مهم بايد روايت مي‌شد يكي خطبه حضرت امام (ع) كه بدون هيچ دخل و تصرفي بيان مي‌شد، دومي صحنه ترور شخصيت امام حسين(ع) است كه در تاريخ نيز از اين ترور ياد شده اما چگونگي آن به تصور كشيده نشده است و ما جزئياتي را در خصوص آن مطرح كرديم و صحنه سوم مربوط به نماز خواندن حر در پشت امام حسين(ع) است كه بسيار صحنه مهمي است كه باز هم تاريخ درباره‌اش سكوت كرده است. درويش با اشاره به اينكه نبايد توقع داشت در يك فيلم، همه حرف‌هاي واقعه عاشورا بيان شود، ادامه داد: روز رستاخيز يك آغاز است و اميدوارم در پس آن فيلم‌هاي ديگري ساخته شود.
در گريم حضرت ابوالفضل(ع)
به سمت شمايلي جديد رفتيم
در ادامه نشست، موسوي طراح گريم فيلم اظهار كرد: ما ۹۰ شخصيت در اين فيلم داشتيم كه گريم تمام آنها با نظر درويش و مشاوره ما با هم به نتيجه رسيد و آقاي درويش تلاش كردند بيشتر براي شخصيت‌هاي مهم و تأثيرگذار همچون حضرت ابوالفضل(ع) به سمت شمايلي بروم كه از آنها تا كنون كشيده شده است. علي قلي‌زاده، تهيه‌كننده روز رستاخيز هم با اشاره به اينكه بودجه ساخت «رستاخيز» و سهامداران آن كاملاً از بخش خصوصي هستند، ادامه داد: سابقه «رستاخيز» به سال ۸۱ باز مي‌گردد كه اولين قدم در آن زمان برداشته و در بهمن ماه ۸۸ فيلمبرداري فيلم آغاز شد. فيلمبرداري به مدت ۱۱ ماه طول كشيد و يك سال و نيم بر سر پست پروداكشن بود. عوامل بسيار داخلي و خارجي در اين فيلم با ما همكاري كردند، در كنار بازيگران عرب كه در نشست خبري امروز حاضر نيستند. قلي زاده همچنين با اشاره به اكران بين المللي فيلم ادامه داد: نام عربي اين فيلم القربان به معني قرباني، نام انگليسي آن حسين انتخاب شده به دليل اينكه نامي آشنا در تمام جهان است و در فارسي نيز نام رستاخيز را براي آن انتخاب كرديم، چون شباهت بسياري به قيامت و مفهوم مندرج در آن دارد. وي با اشاره به اينكه روز رستاخيز با همين نسخه‌اي كه در جشنواره اكران شده است، اكران عمومي خواهد شد، افزود: هر چند زمان اين فيلم سينمايي سه ساعت است اما كسي تا به حال در خصوص طولاني بودن، انتقادي وارد نكرده است و ما براي اكران عمومي بليت متفاوتي را براي آن درنظر خواهيم گرفت و نظر سينماداران را براي نمايش هم خواهيم پرسيد.
در نهايت نشست خبري فيلم روز رستاخيز در حالي به پايان رسيد كه بسياري از كساني كه نتوانسته بودند فيلم را در اكران جشنواره‌اي آن ببينند، از امروز به بعد در انتظار اكران عمومي آن و تماشاي واقعه كربلا بر پرده سينما باشند.
به گزارش «جوان»، سرانجام پروژه فاخر احمدرضا درويش با موضوع واقعه كربلا بر پرده سالن سينمايي برج ميلاد نشست تا اهالي رسانه در كنار منتقدان، تماشاگر اتفاقي نو در عرصه فيلمسازي كشور باشند. با اينكه بارش يكريز برف از يكي دو روز مانده به اكران فيلم، فضاي رخوتناكي را بر خيابان‌هاي تهران حكمفرما كرده بود و ترافيك، تردد مردم را به مشكلات بسيار روبه‌رو ساخته بود، اما انگار سرما و برف و ترافيك دلايلي نبودند كه بتوانند بر حجم حضور تماشاگران در سانس ابتدايي روز چهارشنبه كه قرار بود آخرين ساخته احمد رضا درويش به نمايش درآيد، تأثير داشته باشد. سرانجام در‌‌هاي سالن‌ها بسته شدند تا مردم به تماشاي فيلمي بنشينند كه براي اولين بار چهره حاضران واقعه كربلا را بي‌پرده به نمايش مي‌گذاشت. پس از معرفي عوامل كار، سرانجام در ساعت ۱۰ و ۱۵ دقيقه بود كه فيلم بر پرده نشست و به رغم زمان سه ساعته‌اش اما تا پايان توانست لحظات نفس‌گيري را براي تماشاگران برج رغم بزند.
درويش: ۱۰ سال بود منتظر ميزانسن حضور در برابر خبرنگاران بودم
پس از پايان اكران فيلم و زماني كه خبرنگاران براي حضور در نشست خبري قدم در تالار سعدي برج ميلاد گذاشتند، اما به رغم حضور بازيگران متعدد در سالن تنها درويش، تهيه‌كننده، طراح صحنه و لباس، فيلمبردار و مدير توليد فيلم پشت ميز حضور پيدا كردند تا پاسخگوي خبرنگاراني باشند كه مسائل بسياري را براي پرسش از كارگردان گزيده كار سينما در ذهن داشتند. در ابتداي نشست درويش با اشاره به اينكه ۱۰ سال بود انتظار ديدن چنين ميزانسني را داشته، گفت: نمي‌توانم اشتياق خود را از حضور در جمع شما اهالي رسانه مطرح نكنم، امروز يكي از بهترين و جدي‌ترين نمايش‌ها را در سالن ميلاد و در جمع اهالي رسانه تجربه كردم. درويش در توضيح اينكه چرا بازيگران فيلم براي پاسخ به پرسش‌هاي خبرنگاران پشت تريبون حضور ندارند، تأكيد كرد: تعداد بازيگران زياد بود و اگر شرايط مهيا شود بايد در فرصتي ديگر مورد پرسش و پاسخ قرار بگيرند.
قرار ساخت روز رستاخيز را ۱۴ سال پيش در دمشق گذاشتم
درويش در خصوص اينكه جرقه ساخت فيلم روز رستاخيز چه زمان در ذهن او زده شد، اظهار كرد: حدود ۱۴ سال قبل به اتفاق دوستم احمد مسجدجامعي سفري به دمشق داشتم، زمان بازگشت از زيارت مزار حضرت زينب(س) در يك جمعه باراني غم‌انگيز، گفت‌وگوي دو ساعته‌اي با او داشتم كه در همانجا در خصوص سينماي ايران و تاريخ صدر اسلام صحبت كرديم و اينكه يكي از آرزوهاي بزرگ من اين است كه اثري درباره عاشورا در كارنامه‌ام باشد. در همان گفت‌وگوها بود كه به شخصيت حضرت عباس(ع) رسيديم، من گفتم با وجود اينكه ايشان از برگزيدگان هستند اما معصوم نيستند و چرا نبايد چهره ايشان را نشان بدهيم كه آقاي مسجدجامعي هم در اين موضوع با من هم عقيده بودند و در تمام اين مدت آقاي مسجدجامعي فارغ از مسئوليت‌هايي كه داشته با استفاده از توان، اعتبار و شخصيت فرهنگي خود در طول اين سال‌ها همراه پروژه بود.
در آنجا كه تاريخ سكوت كرده، تخيل را وارد فيلم كرديم
در ادامه كارگردان فيلم دوئل با اشاره به روايت داستاني و تاريخي فيلم تأكيد كرد: ما مي‌خواستيم رابطه‌اي ميان تخيل و تاريخ برقرار كنيم و در اين ميان قرار بود داستان فيلم از مرگ معاويه تا شهادت امام حسين(ع) باشد و در همين راستا بايد به تمام جزئيات در اين بخش و همچنين عناصر خير و شر و ساختار دراماتيك فيلم هم مي‌پرداختيم تا اينكه در ميان اين تحقيقات به كاراكتر بكير كه تنها يك خط در تاريخ از آن گفته شده است، رسيديم. وقتي شخصيت «حر» به لشكر امام حسين(ع) مي‌آيد و بيعت مي‌كند، فرزندش بُكير هم همراهش است اما تاريخ در مورد زندگي بُكير صحبتي نكرده است. اين شد كه شخصيت بُكير به عنوان نخ ارتباطي داستان، راوي قصه شد و تخيل ما در اين فيلم تنها در قسمت‌هايي بود كه مستندات تاريخي در خصوص آنها وجود ندارد.
درويش ادامه داد: در طول چهار ماه حضور امام حسين (ع) در مكه، سه صحنه مهم بايد روايت مي‌شد يكي خطبه حضرت امام (ع) كه بدون هيچ دخل و تصرفي بيان مي‌شد، دومي صحنه ترور شخصيت امام حسين(ع) است كه در تاريخ نيز از اين ترور ياد شده اما چگونگي آن به تصور كشيده نشده است و ما جزئياتي را در خصوص آن مطرح كرديم و صحنه سوم مربوط به نماز خواندن حر در پشت امام حسين(ع) است كه بسيار صحنه مهمي است كه باز هم تاريخ درباره‌اش سكوت كرده است. درويش با اشاره به اينكه نبايد توقع داشت در يك فيلم، همه حرف‌هاي واقعه عاشورا بيان شود، ادامه داد: روز رستاخيز يك آغاز است و اميدوارم در پس آن فيلم‌هاي ديگري ساخته شود.
در گريم حضرت ابوالفضل(ع)
به سمت شمايلي جديد رفتيم
در ادامه نشست، موسوي طراح گريم فيلم اظهار كرد: ما ۹۰ شخصيت در اين فيلم داشتيم كه گريم تمام آنها با نظر درويش و مشاوره ما با هم به نتيجه رسيد و آقاي درويش تلاش كردند بيشتر براي شخصيت‌هاي مهم و تأثيرگذار همچون حضرت ابوالفضل(ع) به سمت شمايلي بروم كه از آنها تا كنون كشيده شده است. علي قلي‌زاده، تهيه‌كننده روز رستاخيز هم با اشاره به اينكه بودجه ساخت «رستاخيز» و سهامداران آن كاملاً از بخش خصوصي هستند، ادامه داد: سابقه «رستاخيز» به سال ۸۱ باز مي‌گردد كه اولين قدم در آن زمان برداشته و در بهمن ماه ۸۸ فيلمبرداري فيلم آغاز شد. فيلمبرداري به مدت ۱۱ ماه طول كشيد و يك سال و نيم بر سر پست پروداكشن بود. عوامل بسيار داخلي و خارجي در اين فيلم با ما همكاري كردند، در كنار بازيگران عرب كه در نشست خبري امروز حاضر نيستند. قلي زاده همچنين با اشاره به اكران بين المللي فيلم ادامه داد: نام عربي اين فيلم القربان به معني قرباني، نام انگليسي آن حسين انتخاب شده به دليل اينكه نامي آشنا در تمام جهان است و در فارسي نيز نام رستاخيز را براي آن انتخاب كرديم، چون شباهت بسياري به قيامت و مفهوم مندرج در آن دارد. وي با اشاره به اينكه روز رستاخيز با همين نسخه‌اي كه در جشنواره اكران شده است، اكران عمومي خواهد شد، افزود: هر چند زمان اين فيلم سينمايي سه ساعت است اما كسي تا به حال در خصوص طولاني بودن، انتقادي وارد نكرده است و ما براي اكران عمومي بليت متفاوتي را براي آن درنظر خواهيم گرفت و نظر سينماداران را براي نمايش هم خواهيم پرسيد.
در نهايت نشست خبري فيلم روز رستاخيز در حالي به پايان رسيد كه بسياري از كساني كه نتوانسته بودند فيلم را در اكران جشنواره‌اي آن ببينند، از امروز به بعد در انتظار اكران عمومي آن و تماشاي واقعه كربلا بر پرده سينما باشند.
