عزاداری حسینی در بزرگترین بازار سرپوشیده کشور

این روزها همزمان با دهه پایانی ماه صفر، صفه عزاخانه شهر کرمان- از مکان های دارای قدمت بالای برگزاری مراسم روضه خوانی و عزاداری در بزرگترین بازار سرپوشیده کشور- شاهد برگزاری بیست و دومین سوگواره تعزیه استان کرمان است که با اقبال عمومی بسیار خوبی مواجه شده است.

 

من هم اکنون در مجالس تعزیه، مخالف خوانی می کنم؛ لحظاتی برایم پیش آمده که دلم می خواست برای مظلومیت حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) زار زار گریه کنم، چشمانم از اشک لبریز بودند اما نمی توانستم و برای اجرا باید بغضم را فرو می بردم.

مردم، فرد مخالف خوان تعزیه را انسانی شقی و بد می پندارند!

مجلس تعزیه بازار شام در صحنه های مختلف و زمانی که شبیه سر مطهر امام حسین (علیه السلام) را به مجلس می آورند یا زمانی که یزید ملعون قصد مسخره کردن حضرت زینب (سلام الله علیها) را دارد؛ در این لحظات آنچنان منقلب می شوم و غصه تمام وجودم را می گیرد که قابل درک برای هیچ کس جزء مخالف خوان تعزیه نیست اما نمی شود مثل مردم عادی پای مجلس تعزیه گریه کرد و از همه جالب تر آن است که مردم فرد مخالف خوان را انسانی شقی و بد می پندارند.


تغییر مکان برگزاری سوگواره تعزیه کرمان، خواسته ای بجا و به حق بود

معین البکاء گروه تعزیه خوانی حضرت ابوالفضل (علیه السلام) روستای ده زیار هم هستم؛ باید بگویم مکان سابق برگزاری سوگواره اگر چه مکانی تخصصی برای تعزیه است اما این مکان آنقدر بزرگ است که فقط می توان آن را در روزهای تاسوعا و عاشورا پر کرد و در سایر ایام مخاطب زیادی بواسطه دور بودن از مرکز شهر حضور پیدا نمی کند.


هنوز هم ساختمان تعزیه خانه کرمان بصورت نیمه تمام است و در شرایط فصل سرما امکان اجرا وجود ندارد؛ تغییر مکان سوگواره از حاشیه شهر به مرکز شهر خواسته ای بجا و به حق بود که همه مسئولین گروه های تعزیه استان در جلسات مقدماتی برای برگزاری سوگواره بیست و دوم کرمان خواستار آن بودند.


باید از زحمات بانیان خیر از جمله سالاری، رئیس سابق حوزه هنری کرمان بواسطه احداث تعزیه خانه کرمان قدردانی کرد؛ ان شاءالله با همت خیرین و مسئولین استان این ساختمان تکمیل شود تا در سال های آینده شاهد برگزاری باشکوه تعزیه و سوگواره های استانی و ملی در آن باشیم.

آموزش، نیاز اصلی تعزیه کرمان است

بایک دقیقی، مسئول واحد هنرهای نمایشی حوزه هنری استان کرمان در رابطه با آسیب ها و آفت های موجود در تعزیه فعلی کرمان در گفتگو با خبرنگار افتخاری خبرگزاری شبستان در کرمان، گفت: تعزیه کرمان یکی از شیرین ترین رگه های هنری است که در سطح ملی صاحب جایگاه هم است.


وی با بیان اینکه یک هنرمند تعزیه خوان سرمایه بزرگی برای انجام یک فعالیت هنری در دست دارد، افزود: تعزیه خوان همان قدر که تعلق خاطر مذهبی دارد باید دغدغه های هنری هم داشته باشد و خود را یک هنرمند بداند.


دقیقی با ابراز تاسف از اینکه تعزیه خوانان تمایلی به ارتقای سطح تعزیه ندارند و این از ارزیابی های سال های گذشته برگزاری سوگواره تا کنون به نظر می رسد، خاطر نشان کرد: آموزش دستگاه های موسیقی باید اولویت اول یک شبیه خوان باشد تا بتواند در ردیف های آوازی اجرای تعزیه داشته باشد و در شرایط فعلی آموزش، نیاز اصلی تعزیه کرمان است.


وی با اشاره به اینکه پژوهش های گسترده علمی در زمینه تعزیه در دانشگاه ها وجود دارد، گفت: راهکاریی باید وجود داشته باشد تا تعزیه خوانان به پایان نامه های تخصصی دانشجویی دسترسی پیدا کرده و در این زمینه مطالعه داشته باشند.


این کارگردان تئاتر، پایه رشد و پیشرفت در هر زمینه ای را آموزش و آموزش پذیری دانست و تصریح کرد: آموزش مداوم در همه ابعاد تعزیه از لحاظ شیوه اجرا و همچنین بالا بردن سطح اطلاعات عمومی از نیازهای ضروری و لازم یک تعزیه خوان است.


تغییر در هر موضوعی، یکباره امکان پذیر نیست

مسئول واحد هنرهای نمایشی حوزه هنری استان کرمان با اشاره به اینکه هر فعالیتی به طور قطع با کمی و کاستی هایی مواجه است، گفت: اصلاحات در زمینه تعزیه لازم است که باید پیوسته صورت بگیرد و (این امر) زمان بر است و همچنین این اصلاحات و تغییرات به طور یک دفعه امکان پذیر نیست.


وی برگزاری سوگواره بیست و دوم تعزیه در کرمان را فرصتی برای برطرف کردن این اشکالات در تعزیه عنوان کرد و ادامه داد: ارتقای سطح تعزیه کرمان، خواست همگانی گروه های تعزیه را می طلبد و خود تعزیه خوانان باید به این باور برسند.


دقیقی، تغییر مکان برگزاری سوگواره را خواست همگانی تعزیه خوانان استان دانست و افزود: همه تعزیه خوانان بر این باور بودند که مکان سابق برگزاری سوگواره با توجه به اینکه زحمات زیادی برای احداث آن کشیده شده و در جای خود قابل تقدیر است اما در این فصل سرما امکان برگزاری یک مجلس تعزیه خوب در آن وجود ندارد.


وی با اشاره به اینکه به لطف خدا و همت خود شبیه خوانان استقبال خوبی از همان جلسه اول در این مکان شده است، بیان داشت: سایر موارد در جهت ارتقای سطح تعزیه استان هم همت خود شبیه خوانان را می طلبد که امیدواریم در سال های آینده شاهد آن باشیم.


آرزویم مرگ در مجلس تعزیه امام حسین (علیه السلام) است

علی عسکرزاده، مسئول گروه تعزیه حضرت ابوالفضل (علیه السلام) گلباف در حاشیه برگزاری دومین روز از برگزاری بیست و دومین سوگواره تعزیه کرمان با بیان اینکه از همان بچگی به شدت علاقمند در مجالس تعزیه بودم، گفت: از خدمتگزاری در خانه حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) لذت می برم و همه افراد فامیل را به این کار تشویق کردم.


وی به یاد دوران علی اکبر خوانی خود در تعزیه با بیان قطعه شعری از تعزیه شهادت حضرت علی اکبر (علیه السلام) در لحظه به میدان رفتن و کفن پوشی ادامه داد:

کفن ای کفن، خلعت شادیم
کفن ای کفن رخت دامادیم

کفن ای کفن آخر به گورم می بری
گر نیایم تو به زورم می بری


عسکرزاده که در حال حاضر ۶۵ سال سن دارد و از سال ۱۳۶۲ اولیاء خوانی در تعزیه را شبیه خوانی می کند، افزود: آرزویم این است که تا زنده هستم و توانی در بدنم وجود دارد در این خانه خدمت کنم و در حالی که اشک در چشمانش حلقه زد، گفت: آرزویم این است که لحظه مرگم در تعزیه باشد و امام حسین (علیه السلام) در ان لحظه به فریادم برسد.

این پیشکسوت تعزیه، برگزاری سوگواره های تعزیه را فرصت مناسبی برای آشنایی تعزیه خوانان با همدیگر و انتقال تجربیات دانست و خاطر نشان کرد: جابجایی مکان برگزاری سوگواره، شایسته تقدیر است و این امکان را بوجود آورده تا حضور مردم، پررنگ تر و باشکوهتر باشد.


تعزیه، هنر لمس مصائب اهل بیت (علیهم السلام) است

ثارالله انکوتی از شبیه خوانان فعال استان کرمان با بیان اینکه تعزیه خوانی با مداحی برای اهل بیت (علیهم السلام) بسیار متفاوت است، گفت: مردم اگر می خواستند دو ساعت فقط گریه کنند قطعا به مجلس روضه خوانی و یا مداحی می رفتند و اینکه با این اشتیاق به مجلس تعزیه خوانی می آیند، برای هم شنیدن و هم دیدن مصیبت های ائمه اطهار (سلام الله علیهم اجمعین) بویژه وقایع عاشورا است.


وی که شبیه خوانی را از سن ۵ سالگی به همراه پدر خود از روستای ده زیار کرمان آغاز کرده است، افزود: تعزیه هنری پویا و زنده است که باید طوری اجرا شود تا مخاطب آن مصیبت ها را با تمام وجود خود لمس کند و اگر حتی جایی باید دردش بگیرد از اجرای شبیه خوان درد بکشد و یا جایی که باید خوشحال شود، بخندد.


انکوتی با اشاره به اینکه تعزیه باید فریاد عدالتخواهی و ندای حق طلبی مظلومان را در قالب هنر بیان کند، خاطر نشان کرد: حتی فردی که اشقیاء خوانی را در تعزیه شبیه خوانی می کند باید به گونه ای این نقش را اجرا کند که نفرت از شخصیت اشقیائی را در دل مخاطب ایجاد کند، پس فرد مخالف خوان تعزیه هم می تواند به واسطه اجرای خویش فریاد عدالتخواهی و ندای حق طلبی سر دهد.