کد مطلب : ۳۱۰۳۸
جامعه هنری به سوگ استاد سلیم موذن زاده نشست؛
حنجره ای وقف اهل بیت(ع)
سلیم موذنزاده مداح اهل بیت(ع) صبح دیروز در بیمارستان امام خمینی(ره) اردبیل به علت بیماری قلبی درگذشت. ناصر اسحاقی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل درگذشت این مرحوم را ضایعهای دردناک توصیف کرد و گفت: اردبیل یکی از مفاخر مذهبی و حسینی خود را ازدست داد.
بهرام جمالی، مدیرعامل انجمن موسیقی ایران نیز در پیامی با تسلیت درگذشت استاد سلیم موذنزاده اردبیلی گفت: این استاد فرهیخته و پیرغلام اهل بیت(ع) در هنر عالمانه مداحی و ستایشگری فضایل و مناقب ائمه اطهار(ع) از هیچ مجاهدتی دریغ نکرد و موسیقی وی از روح پاک و سلیم او برخاسته و شاهدی بر ارادت خالصانه وی بود.
پیکر این مداح اهل بیت(ع) امروز ساعت 15 از مقابل مصلای اردبیل تا بهشت زهرای این شهر تشییع میشود و مجلس ترحیم این مرحوم پنجشنبه ساعت 14 تا 16 در مسجد اعظم اردبیل برپا خواهد شد.
استاد سلیم که بود؟
سلیم موذنزاده اردبیلی در سال 1315 در شهر اردبیل چشم به جهان گشود. صدای خوب در خانوادهاش موروثی بود. پدرش شیخ عبدالکریم موذنزاده نخستین موذن رادیوی ایران بود و برادرش مرحوم رحیم موذنزاده، موذن اذان مشهور ایرانی و تاریخی جهان اسلام در آواز بیات ترک و در گوشه روحالارواح است. تمام برادرانش به نامهای نعیم، رحیم و داوود موذنزاده اردبیلی از صدایی زیبا برخوردار بودند که همه آنان این نعمت الهی را در راه ترویج مکتب اهل بیت(ع) به خصوص مناقب و مصائب چهارده معصوم(ع) و عزاداریهای محرم به کار بستهاند.
مرحوم سلیم موذنزاده اردبیلی بیش از 60 سال از عمر خویش را صرف اجرای برنامههای نوحهخوانی و مداحی کرد. اعجاب و توانایی بیوصف در اجرای برنامههای گوناگون مداحی، نوحهخوانی، مولودخوانی، اذان و قرائت قرآن مجید از دوران نوجوانی وی را در ردیف یکی از مطرحترین افراد در این رشتهها قرار داده است. آن مرحوم بهطور متوسط روزانه پنج ساعت از عمر خود را صرف مداحی کرده و بیش از 2000 عنوان نوار کاست مربوط به برنامههای او از زمان پیدایش ضبط صوت تاکنون به زبانهای عربی، فارسی و آذری باقی مانده است.
سلیم موذنزاده با معرفی خود به عنوان نوکر پیر آستان مقدس اهل بیت(ع) در گفتوگویی عنوان کرده بود: حنجره من یک موهبت الهی و وقف سیدالشهدا(ع) است و استفاده از آن در زمینههای غیر از این صحیح نیست.
سلیم موذنزاده از خاطرات خود با اساتید موسیقی ایرانی گفته است: «من در محضر استاد جلیل شهناز بودهام و از محضر تاج اصفهانی استفاده کردهام. از مرحوم اقبال آذر هم استفادهها کرده و حظها بردهام. در سفری که به باکو داشتم، با اساتید موسیقی آذربایجان که واقعا استاد صدا و آواز هستند، دیدار داشتم. هابیل علیاف و آقاخان عبداللهاف از صدای من تعریف میکردند و من هم همه اینها را مدیون توجه حضرت سیدالشهدا(ع) هستم.
وی «خداحافظ ای آنام باجی آغلاما یانا یانه...» را دوست داشتنیترین اثری دانسته که برای اباعبدلله الحسین(ع) مداحی کرده است.
هدیهای الهی
شهروز اردبیلی، از مداحان پیشکسوت اردبیل که بیش از 50 سال است استاد سلیم موذنزاده را از نزدیک میشناسد با اظهار تاسف از درگذشت این پیر غلام اهل بیت(ع) به جامجم میگوید: با درگذشت استاد موذنزاده شهر اردبیل سیاهپوش شده و روز پنجشنبه به احترام ایشان عزای عمومی اعلام شده است.
او با بیان اینکه استاد سلیم هدیهای الهی بود که او را از دست دادیم، میافزاید: او بیش از 60 سال صدا و نفساش را به قیام امام حسین(ع) و عزاداری او اختصاص داد. اعتبار و آبروی کل مداحی ایران بویژه اردبیل بود. اردبیلی با اشاره به اینکه از 9 سالگی مرحوم سلیم موذنزاده را میشناسد، عنوان میکند: بسیار چیزها از او آموختم. او علاوه بر تواناییاش در نوحهخوانی و مداحی اهل بیت(ع) دارای سجایای اخلاقی زیادی بود. او خیرخواه مردم بود، بد کسی را نمیگفت و نمیخواست.
به گفته این مداح پیشکسوت، موذنزاده هیچگاه غیبت دیگران را نمیکرد و در جمعی که پشت سر کسی غیبت میشد بسرعت موضوع را عوض یا آن جمع را ترک میکرد.
نوحهخوانی صاحب سبک
او درباره ویژگیهای صدا و مداحی استاد سلیم موذنزاده میگوید: او با کل ردیفها و آوازهای موسیقی ایرانی آشنا بود و تمام تلاشش را به کار میبست تا نوحه را به بهترین شکل بخواند. او صاحب سبک بود و اگر تقلید هم میکرد از قطعات فاخر بود که به نظرش دارای موسیقی قابل و درخور شأن اهل بیت(ع) بودند و با ترکیب نوحهها با آن موسیقی، اثری بهتر ارائه میداد. به گفته شهروز اردبیلی، مرحوم سلیم موذنزاده معتقد بود اگر موسیقیای زیباست میتوان آن را برای امام حسین(ع) خواند.
او در پاسخ به این پرسش که آیا استاد سلیم مانند برادر و پدرش اذان هم خوانده است، بیان میکند: بله، او سه چهار اذان گفته که یکی از آنها در بیات ترک است و یکی دیگر در گوشه روحالارواح و دیگری در گوشه حجاز که در آرشیو رادیو و تلویزیون اردبیل نیز موجود است.
انتهای پیام/
بهرام جمالی، مدیرعامل انجمن موسیقی ایران نیز در پیامی با تسلیت درگذشت استاد سلیم موذنزاده اردبیلی گفت: این استاد فرهیخته و پیرغلام اهل بیت(ع) در هنر عالمانه مداحی و ستایشگری فضایل و مناقب ائمه اطهار(ع) از هیچ مجاهدتی دریغ نکرد و موسیقی وی از روح پاک و سلیم او برخاسته و شاهدی بر ارادت خالصانه وی بود.
پیکر این مداح اهل بیت(ع) امروز ساعت 15 از مقابل مصلای اردبیل تا بهشت زهرای این شهر تشییع میشود و مجلس ترحیم این مرحوم پنجشنبه ساعت 14 تا 16 در مسجد اعظم اردبیل برپا خواهد شد.
استاد سلیم که بود؟
سلیم موذنزاده اردبیلی در سال 1315 در شهر اردبیل چشم به جهان گشود. صدای خوب در خانوادهاش موروثی بود. پدرش شیخ عبدالکریم موذنزاده نخستین موذن رادیوی ایران بود و برادرش مرحوم رحیم موذنزاده، موذن اذان مشهور ایرانی و تاریخی جهان اسلام در آواز بیات ترک و در گوشه روحالارواح است. تمام برادرانش به نامهای نعیم، رحیم و داوود موذنزاده اردبیلی از صدایی زیبا برخوردار بودند که همه آنان این نعمت الهی را در راه ترویج مکتب اهل بیت(ع) به خصوص مناقب و مصائب چهارده معصوم(ع) و عزاداریهای محرم به کار بستهاند.
مرحوم سلیم موذنزاده اردبیلی بیش از 60 سال از عمر خویش را صرف اجرای برنامههای نوحهخوانی و مداحی کرد. اعجاب و توانایی بیوصف در اجرای برنامههای گوناگون مداحی، نوحهخوانی، مولودخوانی، اذان و قرائت قرآن مجید از دوران نوجوانی وی را در ردیف یکی از مطرحترین افراد در این رشتهها قرار داده است. آن مرحوم بهطور متوسط روزانه پنج ساعت از عمر خود را صرف مداحی کرده و بیش از 2000 عنوان نوار کاست مربوط به برنامههای او از زمان پیدایش ضبط صوت تاکنون به زبانهای عربی، فارسی و آذری باقی مانده است.
سلیم موذنزاده با معرفی خود به عنوان نوکر پیر آستان مقدس اهل بیت(ع) در گفتوگویی عنوان کرده بود: حنجره من یک موهبت الهی و وقف سیدالشهدا(ع) است و استفاده از آن در زمینههای غیر از این صحیح نیست.
سلیم موذنزاده از خاطرات خود با اساتید موسیقی ایرانی گفته است: «من در محضر استاد جلیل شهناز بودهام و از محضر تاج اصفهانی استفاده کردهام. از مرحوم اقبال آذر هم استفادهها کرده و حظها بردهام. در سفری که به باکو داشتم، با اساتید موسیقی آذربایجان که واقعا استاد صدا و آواز هستند، دیدار داشتم. هابیل علیاف و آقاخان عبداللهاف از صدای من تعریف میکردند و من هم همه اینها را مدیون توجه حضرت سیدالشهدا(ع) هستم.
وی «خداحافظ ای آنام باجی آغلاما یانا یانه...» را دوست داشتنیترین اثری دانسته که برای اباعبدلله الحسین(ع) مداحی کرده است.
هدیهای الهی
شهروز اردبیلی، از مداحان پیشکسوت اردبیل که بیش از 50 سال است استاد سلیم موذنزاده را از نزدیک میشناسد با اظهار تاسف از درگذشت این پیر غلام اهل بیت(ع) به جامجم میگوید: با درگذشت استاد موذنزاده شهر اردبیل سیاهپوش شده و روز پنجشنبه به احترام ایشان عزای عمومی اعلام شده است.
او با بیان اینکه استاد سلیم هدیهای الهی بود که او را از دست دادیم، میافزاید: او بیش از 60 سال صدا و نفساش را به قیام امام حسین(ع) و عزاداری او اختصاص داد. اعتبار و آبروی کل مداحی ایران بویژه اردبیل بود. اردبیلی با اشاره به اینکه از 9 سالگی مرحوم سلیم موذنزاده را میشناسد، عنوان میکند: بسیار چیزها از او آموختم. او علاوه بر تواناییاش در نوحهخوانی و مداحی اهل بیت(ع) دارای سجایای اخلاقی زیادی بود. او خیرخواه مردم بود، بد کسی را نمیگفت و نمیخواست.
به گفته این مداح پیشکسوت، موذنزاده هیچگاه غیبت دیگران را نمیکرد و در جمعی که پشت سر کسی غیبت میشد بسرعت موضوع را عوض یا آن جمع را ترک میکرد.
نوحهخوانی صاحب سبک
او درباره ویژگیهای صدا و مداحی استاد سلیم موذنزاده میگوید: او با کل ردیفها و آوازهای موسیقی ایرانی آشنا بود و تمام تلاشش را به کار میبست تا نوحه را به بهترین شکل بخواند. او صاحب سبک بود و اگر تقلید هم میکرد از قطعات فاخر بود که به نظرش دارای موسیقی قابل و درخور شأن اهل بیت(ع) بودند و با ترکیب نوحهها با آن موسیقی، اثری بهتر ارائه میداد. به گفته شهروز اردبیلی، مرحوم سلیم موذنزاده معتقد بود اگر موسیقیای زیباست میتوان آن را برای امام حسین(ع) خواند.
او در پاسخ به این پرسش که آیا استاد سلیم مانند برادر و پدرش اذان هم خوانده است، بیان میکند: بله، او سه چهار اذان گفته که یکی از آنها در بیات ترک است و یکی دیگر در گوشه روحالارواح و دیگری در گوشه حجاز که در آرشیو رادیو و تلویزیون اردبیل نیز موجود است.
انتهای پیام/
مرجع : روزنامه جام جم