کد مطلب : ۵۲۴۵
آشنايی با انديشه‌های شاعر نخستين شعر بلند چينی درباره امام حسين(ع)
به گزارش خیمه، «چنگ مين جنگ» معروف به «عبدالوهاب» که هدف از سرودن شعر در مدح امام حسين(ع) را علاقه به فلسفه عاشورا عنوان كرده است، در اين‌باره می‌گويد: «مدت‌ها درباره تاريخ نهضت عاشورا مطالعه كرده و مقالاتی كه يكی از دوستان شيعه ايرانی به من داده بود درباره امام حسين(ع)، بررسی علل قيام امام حسين(ع)، داستان برخورد دو لشكر در كربلا و موضوعات ديگری در مورد قيام سيدالشهداء(ع) را بررسی كردم كه اين مطالب تأثير زيادی در من داشت.»
عبدالوهاب از مطالعاتی كه درباره حضرت امام حسين(ع) داشت، پی‌‌می‌برد كه ايشان دارای روحيه‌ای عرفانی و معنوی بوده و به همين دليل در راه اسلام فداكاری كرده است؛ هنگام گفتن شعر همين روح عرفانی امام حسين(ع) را در خود احساس كرده و اعتقاد دارد توجه خود حضرت(ع) باعث زيبايی شعر او شده است؛ او اين مسأله را فرصت بسيار خوبی برای خود می‌داند كه باعث شد با شخصيت امام حسين(ع) و روحيه شهادت‌طلبی و فدا كاری او آشنا شود.
اين شاعر چينی كه دردناك‌ترين حادثه كربلا را شهادت سالار شهيدان می‌داند، اينچنين توضيح می‌دهد: «وقتی در تاريخ كربلا خواندم كه سر مقدس امام حسين(ع) را بريدند و يزيد با چوب به آن سر می‌زد، بسيار متأثر شدم و تألم روحی عميقی در خود احساس كردم؛ زيرا همه می‌دانيم كه امام حسين(ع) نوه پيامبر بزرگوار اسلام(ص) بود و هيچ كس نبايد نوه پيامبر را اين‌گونه مورد آزار و ظلم قرار می‌داد؛ برای من كاملاً واضح است كه يزيد اهل عذاب الهی و آتش جهنم است.»
حادثه كربلا از نگاه عبدالوهاب، پيام آزادی‌خواهی را در جهان منتشر كرد؛ او روحيه امام حسين(ع) را چنين توصيف می‌كند: امام حسين(ع) در واقعه عاشورا روحيه‌ای بسيار قوی داشت؛ من داستان‌های زيادی از بزرگان تاريخ مطالعه كرده‌ام ولی هيچ يك از آنان را مانند امام حسين(ع) نيافته‌ام؛ روحيه ايشان حتی دشمن را هم تحت تأثير قرار داد؛ اين مطالب در هيچ داستان و هيچ كتاب ديگری وجود ندارد و همين روحيه قوی و مقاومت در برابر سختی‌ها در زمان ما قابل الگو پذيری است، مثلاً ما در تبليغ اسلام بايد از امام حسين(ع) الگو گرفته و ياد بگيريم كه چگونه خودمان را در را ه خدا فدا كنيم.
شاعر نخستين شعر بلند چينی درباره امام حسين(ع)، آگاه‌سازی مردم درباره نقش و شخصيت امام حسين(ع) را بسيار مهم می‌داند و معتقداست: خداوند برای هدايت انسان‌ها الگوهايی از پيامبران و امامان قرار داده است كه بشر بايد به آنان تأسی كند اما اگر اين الگوها به مردم معرفی نشوند كسی آنان را نمی‌شناسد و ذهن بشر از آنان خالی خواهد بود؛ به همين دليل تصميم گرفتم در مناطق مختلف كشورم، امام حسين(ع) و پدر بزرگوارشان امام علی(ع) را به مردم معرفی كنم؛ مردم چين می‌توانند برای تقويت ايمان و معنويت خود از امام حسين(ع) الگو بگيرند.
«چنگ مين جنگ»، معتقد است كه برای معرفی شخصيت‌هايی مانند امام حسين و امام علی(عليهم‌السلام) نبايد فقط به شعر اكتفا كرد بلكه بايد از ابزارهای ديگر نيز بهره برد و اين‌كه هر كشور دارای شرايط خاص خود است كه بايد طبق همان شرايط عمل كرد.
اين شاعر چينی، انقلاب اسلامی ايران را برخاسته از قيام عاشورا می‌داند و می‌گويد: «من روحيه ايستادگی و پايداری امام حسين(ع) را در ملت ايران به‌عنوان پيروان آن حضرت به خوبی مشاهده می‌كنم، به‌ويژه درمسأله ايستادگی و حمايت از مواضع خود در استفاده صلح‌آميز از فناوری هسته‌ای و مقابله با سلطه‌جويی آمريكا؛ اين روحيه مردم ايران تجلی روحيه امام حسين(ع) است.»
وی همچنين شهامت و جرأت امام خمينی(ره)، بنيانگذار كبير انقلاب اسلامی ايران، رهبر معظم انقلاب اسلامی و رئيس جمهور كشورمان در بيان ديدگاه‌ها و مواضع برحق ايران را بيانگر داشتن الگويی مانند امام حسين(ع) می‌داند.
اكنون متن شعر اين شاعر مسلمان چينی در رثای اباعبدالله الحسين(ع) كه به فارسی ترجمه شده است را با هم می‌خوانيم:
زمين با خون تو سرخ شد
مردم برای تو می‌گريند
اشك با خون تو در هم آميخته شد
هرچند از اين دنيا رفتی اما روح تو بين مردم باقی مانده است
مردم شهادت را از تو به ارث برده‌اند
و در راه خدا جانشان را فدا می‌كنند
برای دفاع از حق و عدالت
و عليه ظلم وستم
روز عاشورا كه هزار سال تاريخ دارد
روز ريزش اشك و خراش دل و غم و اندوه است
هزاران روز عاشورا، گذشت
هزاران ياد بود سيدالشهداء گذشت
هزاران سال اشك ريخته شد
هزاران ياد‌واره تلخ از سر گذشت
هزاران سوگنامه عاشورا گذشت
هزاران بار هيجان فكری
هزاران بار قلب‌ها به ارتعاش در آمد
هزاران بار قلب‌ها شست‌وشو داده و تزكيه شد
هزاران سال بود كه صوت و فرياد و نام امام حسين(ع)
در آسمان می‌پيچيد
ای حسين!
در خون تو
خون محمد(ص) جاری است
تو از اهل بيت پاك و مطهر پيامبر اسلامی
مادر تو دخت پيامبر، حضرت فاطمه(س) است
پدر تو علی(ع) است
پيامبر تو را پاره تن و جان خود می‌دانست
و هميشه می‌فرمود: حسين منی و انا من حسين
آن روزها كه كودك بودی هميشه در آغوش پيامبر جای داشتی
در آغوش و ناز و محبت پيامبر بزرگ شدی
هنوز در جسم تو آثار كرامت و عطر خوش پيامبر باقی است
در روح تو فضيلت عظيم و اخلاق خوب پيامبر نمايان است
عدالت، تقوی و ايمان قوی با تو عجين شده است
پدر تو در راه اسلام شهيد شد
برادرت نيز؛
آنگاه امامت بر دوش تو نهاده شد
رسالتی بزرگ: احيای اسلام
بر دوش تو نهاده شد
در دوران تاريكی و ظلم حكومت بنی‌اميه
تو زمان‌شناس بودی و از آن استفاده كردی
و هر فرصتی كه پيش آمد مغتنم شمردی
و با سخنرانی، ظلم و ستم بنی‌اميه را افشا كردی
و حق اسلام را به مردم تبليغ كردی
شلاق در دست ظالم می‌چرخيد
از دست چپ به دست راست
يزيد از پدرش ظالم‌تر
ديوانه‌تر و بی‌رحم‌تر
بوی خون را در هوا پراكنده می‌كرد
و مردم را خفه
تو در چنين فضايی گفتی: بايد حيات را در ظلم‌ستيزی جست
بايد با مبارزه، آزادی را به‌دست آورد
و هوای آلوده را پاك كرد
آن روز سرانجام آمد:
حسين(ع) با حمايت مردم، پرچم قيام را به اهتزاز درآورد
سستی ايمان و دنياطلبی، عده‌ای از مردم را ذليل كرده بود
نفس شوم و بدسرشت مردم كوفه دوباره احياء شد
آنان به حسين(ع) خيانت كرده و پيمان شكستند
و امام را در مقابل دشمن تنها گذاردند
دو راه پيش روی امام بود:
يا پيشروی و رويارويی با خطر
يا عقب‌نشينی و زندگی خوش
سر اين دو راهی
امام با عزمی قاطع راه مقابله با دشمن را انتخاب كرد
در نگاه او دفاع از اسلام و عدالت از جان مهم‌تر بود
امام با همراهانش در كربلا ماند
گرچه می‌دانست قدرت دشمن چندين برابر بيش از آنان است
ولی هيچ‌يك از آنان از ميدان جنگ فرار نكرد
هفتاد و دو سرباز دلاور، گرد امام حسين(ع) و دوشادوش او جنگيدند
عبدالوهاب از مطالعاتی كه درباره حضرت امام حسين(ع) داشت، پی‌‌می‌برد كه ايشان دارای روحيه‌ای عرفانی و معنوی بوده و به همين دليل در راه اسلام فداكاری كرده است؛ هنگام گفتن شعر همين روح عرفانی امام حسين(ع) را در خود احساس كرده و اعتقاد دارد توجه خود حضرت(ع) باعث زيبايی شعر او شده است؛ او اين مسأله را فرصت بسيار خوبی برای خود می‌داند كه باعث شد با شخصيت امام حسين(ع) و روحيه شهادت‌طلبی و فدا كاری او آشنا شود.
اين شاعر چينی كه دردناك‌ترين حادثه كربلا را شهادت سالار شهيدان می‌داند، اينچنين توضيح می‌دهد: «وقتی در تاريخ كربلا خواندم كه سر مقدس امام حسين(ع) را بريدند و يزيد با چوب به آن سر می‌زد، بسيار متأثر شدم و تألم روحی عميقی در خود احساس كردم؛ زيرا همه می‌دانيم كه امام حسين(ع) نوه پيامبر بزرگوار اسلام(ص) بود و هيچ كس نبايد نوه پيامبر را اين‌گونه مورد آزار و ظلم قرار می‌داد؛ برای من كاملاً واضح است كه يزيد اهل عذاب الهی و آتش جهنم است.»
حادثه كربلا از نگاه عبدالوهاب، پيام آزادی‌خواهی را در جهان منتشر كرد؛ او روحيه امام حسين(ع) را چنين توصيف می‌كند: امام حسين(ع) در واقعه عاشورا روحيه‌ای بسيار قوی داشت؛ من داستان‌های زيادی از بزرگان تاريخ مطالعه كرده‌ام ولی هيچ يك از آنان را مانند امام حسين(ع) نيافته‌ام؛ روحيه ايشان حتی دشمن را هم تحت تأثير قرار داد؛ اين مطالب در هيچ داستان و هيچ كتاب ديگری وجود ندارد و همين روحيه قوی و مقاومت در برابر سختی‌ها در زمان ما قابل الگو پذيری است، مثلاً ما در تبليغ اسلام بايد از امام حسين(ع) الگو گرفته و ياد بگيريم كه چگونه خودمان را در را ه خدا فدا كنيم.
شاعر نخستين شعر بلند چينی درباره امام حسين(ع)، آگاه‌سازی مردم درباره نقش و شخصيت امام حسين(ع) را بسيار مهم می‌داند و معتقداست: خداوند برای هدايت انسان‌ها الگوهايی از پيامبران و امامان قرار داده است كه بشر بايد به آنان تأسی كند اما اگر اين الگوها به مردم معرفی نشوند كسی آنان را نمی‌شناسد و ذهن بشر از آنان خالی خواهد بود؛ به همين دليل تصميم گرفتم در مناطق مختلف كشورم، امام حسين(ع) و پدر بزرگوارشان امام علی(ع) را به مردم معرفی كنم؛ مردم چين می‌توانند برای تقويت ايمان و معنويت خود از امام حسين(ع) الگو بگيرند.
«چنگ مين جنگ»، معتقد است كه برای معرفی شخصيت‌هايی مانند امام حسين و امام علی(عليهم‌السلام) نبايد فقط به شعر اكتفا كرد بلكه بايد از ابزارهای ديگر نيز بهره برد و اين‌كه هر كشور دارای شرايط خاص خود است كه بايد طبق همان شرايط عمل كرد.
اين شاعر چينی، انقلاب اسلامی ايران را برخاسته از قيام عاشورا می‌داند و می‌گويد: «من روحيه ايستادگی و پايداری امام حسين(ع) را در ملت ايران به‌عنوان پيروان آن حضرت به خوبی مشاهده می‌كنم، به‌ويژه درمسأله ايستادگی و حمايت از مواضع خود در استفاده صلح‌آميز از فناوری هسته‌ای و مقابله با سلطه‌جويی آمريكا؛ اين روحيه مردم ايران تجلی روحيه امام حسين(ع) است.»
وی همچنين شهامت و جرأت امام خمينی(ره)، بنيانگذار كبير انقلاب اسلامی ايران، رهبر معظم انقلاب اسلامی و رئيس جمهور كشورمان در بيان ديدگاه‌ها و مواضع برحق ايران را بيانگر داشتن الگويی مانند امام حسين(ع) می‌داند.
اكنون متن شعر اين شاعر مسلمان چينی در رثای اباعبدالله الحسين(ع) كه به فارسی ترجمه شده است را با هم می‌خوانيم:
زمين با خون تو سرخ شد
مردم برای تو می‌گريند
اشك با خون تو در هم آميخته شد
هرچند از اين دنيا رفتی اما روح تو بين مردم باقی مانده است
مردم شهادت را از تو به ارث برده‌اند
و در راه خدا جانشان را فدا می‌كنند
برای دفاع از حق و عدالت
و عليه ظلم وستم
روز عاشورا كه هزار سال تاريخ دارد
روز ريزش اشك و خراش دل و غم و اندوه است
هزاران روز عاشورا، گذشت
هزاران ياد بود سيدالشهداء گذشت
هزاران سال اشك ريخته شد
هزاران ياد‌واره تلخ از سر گذشت
هزاران سوگنامه عاشورا گذشت
هزاران بار هيجان فكری
هزاران بار قلب‌ها به ارتعاش در آمد
هزاران بار قلب‌ها شست‌وشو داده و تزكيه شد
هزاران سال بود كه صوت و فرياد و نام امام حسين(ع)
در آسمان می‌پيچيد
ای حسين!
در خون تو
خون محمد(ص) جاری است
تو از اهل بيت پاك و مطهر پيامبر اسلامی
مادر تو دخت پيامبر، حضرت فاطمه(س) است
پدر تو علی(ع) است
پيامبر تو را پاره تن و جان خود می‌دانست
و هميشه می‌فرمود: حسين منی و انا من حسين
آن روزها كه كودك بودی هميشه در آغوش پيامبر جای داشتی
در آغوش و ناز و محبت پيامبر بزرگ شدی
هنوز در جسم تو آثار كرامت و عطر خوش پيامبر باقی است
در روح تو فضيلت عظيم و اخلاق خوب پيامبر نمايان است
عدالت، تقوی و ايمان قوی با تو عجين شده است
پدر تو در راه اسلام شهيد شد
برادرت نيز؛
آنگاه امامت بر دوش تو نهاده شد
رسالتی بزرگ: احيای اسلام
بر دوش تو نهاده شد
در دوران تاريكی و ظلم حكومت بنی‌اميه
تو زمان‌شناس بودی و از آن استفاده كردی
و هر فرصتی كه پيش آمد مغتنم شمردی
و با سخنرانی، ظلم و ستم بنی‌اميه را افشا كردی
و حق اسلام را به مردم تبليغ كردی
شلاق در دست ظالم می‌چرخيد
از دست چپ به دست راست
يزيد از پدرش ظالم‌تر
ديوانه‌تر و بی‌رحم‌تر
بوی خون را در هوا پراكنده می‌كرد
و مردم را خفه
تو در چنين فضايی گفتی: بايد حيات را در ظلم‌ستيزی جست
بايد با مبارزه، آزادی را به‌دست آورد
و هوای آلوده را پاك كرد
آن روز سرانجام آمد:
حسين(ع) با حمايت مردم، پرچم قيام را به اهتزاز درآورد
سستی ايمان و دنياطلبی، عده‌ای از مردم را ذليل كرده بود
نفس شوم و بدسرشت مردم كوفه دوباره احياء شد
آنان به حسين(ع) خيانت كرده و پيمان شكستند
و امام را در مقابل دشمن تنها گذاردند
دو راه پيش روی امام بود:
يا پيشروی و رويارويی با خطر
يا عقب‌نشينی و زندگی خوش
سر اين دو راهی
امام با عزمی قاطع راه مقابله با دشمن را انتخاب كرد
در نگاه او دفاع از اسلام و عدالت از جان مهم‌تر بود
امام با همراهانش در كربلا ماند
گرچه می‌دانست قدرت دشمن چندين برابر بيش از آنان است
ولی هيچ‌يك از آنان از ميدان جنگ فرار نكرد
هفتاد و دو سرباز دلاور، گرد امام حسين(ع) و دوشادوش او جنگيدند
مرجع : سايت خبری قرآنی
