کد مطلب : ۳۱۷۹۴
آیت الله میرعظیمی تشریح کرد:
هنر امام حسن(ع) در برهه ای حساس/ فلسفه صلح امام مجتبی(ع)
آیت الله سید مختار میرعظیمی استاد حوزه علمیه قم به مناسبت میلاد امام حسن مجتبی نکاتی را در باب صلح امام حسن (ع) بیان داشت.
وی در باب صلح امام حسن بیان کرد: سخن‌ها بسیار است و علی رغم آن چه نوشته‌اند و گفته‌اند بر همه اهل دین و یقین روشن است که اگر حتی خود امیرالمؤمنین هم در آن شرایط و اوضاع بودند، جز راه امام حسن علیه السلام را در پیش نمی‌گرفتند.
این استاد حوزه علمیه قم در ادامه افزود: این صلح تنها صلح امام حسن (ع) نبود بلکه در تمام این مسیر برادر شریفشان، امام حسین (ع) همراه ایشان بودند و پشت سرشان حرکت می‌کردند، زیرا مقام امامت و آن چه امیرالمومنین علی (ع) در سینه وصیّ خود قرار داده بود، دلالت بر درستی مطلق مسیر داشت.
آیت الله میرعظیمی با اشاره به فلسفه صلح امام حسن (ع) گفت: در آن برهه حساس این هنر امام بود که به شکل زیرکانه‌ای اجازه ندادند اسلامی که با آن زحمت به بار نشسته بود وارد مجرای آلوده خلافت سلطنتی بشود و نهضت اسلام محمدی و ناب باقی بماند این امام همام از حکومت فاصله گرفت تا بازیچه هوی و هوس حکومتیان نگردد و این فلسفه صلح امام حسن (ع) است.
وی تصریح کرد: پس از اینکه امام حسن (ع) با معاویه صلح کرد، نادانان و ناآگاهان با زبان‌های مختلف حضرت را نکوهش و ادعا می‌کردند که امام حسن (ع) مؤمنین پرشوری را که در مقابل معاویه قرار داشتند؛ با رضایت بر صلح تسلیم و ذلیل نموده است و برخی دیگر مؤدبانه‌تر برخورد می‌کردند اما مضامین تهمت‌ها و ادعاها همان بود که بگویند مسیر غلط است و امام راه به بیراهه می‌رود.
استاد حوزه علمیه قم افزود: امام حسن (ع) در پاسخ به همه این افتراها و تهمت‌ها می‌فرمودند «ما تَدری لَعَلّهُ فِتنهٌ لَکم و متاعٌ الی حین» چه میدانی و از کجا میدانی، شاید این یک آزمونی برای شما است و شاید متاع و بهره‌ای برای معاویه تا مدتی محدود باشد.
وی با بیان این که اصل صلح روی کار آمدن حکومتی بر اساس عدل و شرع و اسلام بود عنوان کرد: این سخن ایشان بیانگر این بود که آن حضرت، برای کنار رفتن حکومتی که بر حق نبوده و روی کار آمدن حکومتی بر اساس عدل و شرع و اسلام منتظر بوده‌اند و لذا فرمودند؛ مصلحتی در کار است که شما از آن بی اطلاع هستید.
آیت الله میرعظیمی گفت: در آغاز صلح دو نفر از سران شیعه خدمت حضرت رسیدند و از ایشان خواستند با نیروهای زیادی که در اختیار دارند معاویه را تعقیب کنند، حضرت با آنان سخن گفت و وقتی آن‌ها بیرون آمدند آرام شده بودند اما توضیح روشنی از سخنان ردو بدل شده در آن مجلس ندادند، اما کسانی مانند طه حسین میگویند این دیدار و روشنگری‌های امام حسن (ع)، سنگ بنای اصلی تشکیلات شیعی را بوجودآورد.
وی به روایتی از امام صادق (ع) اشاره کرد و اظهار داشت: امام ششم شیعیان در حدیثی فرمودند؛ تقدیر الهی بر این بوده که به فاصله ٣٠ سال از شهادت امیرالمؤمنین (ع) و ١٠ سال از شهادت امام حسن مجتبی (ع)، حکومت به دست اهل بیت برگردد و این اتفاق تنها زمانی روی می‌دهد که مردم مقدماتش را با اراده خود فراهم کرده باشند و تاریخ گواه است که چنین مقدمه‌ای فراهم نشد تا آنچه در تقدیر بود اتفاق بیفتد.
استاد حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: کاری که باید انجام می‌شد توسط امام حسن (ع) و امام حسین (ع) انجام شد منتها کاری که به عهده خواص بود انجام نشد همانند حادثه کربلا که حتی کسانی که در قیام کربلا حاضر شدند در زمان جناب مسلم در انجام کاری که باید انجام می‌دادند، کوتاهی کردند و جناب مسلم آن‌طور شد که در تاریخ می‌خوانیم.
وی در باب صلح امام حسن بیان کرد: سخن‌ها بسیار است و علی رغم آن چه نوشته‌اند و گفته‌اند بر همه اهل دین و یقین روشن است که اگر حتی خود امیرالمؤمنین هم در آن شرایط و اوضاع بودند، جز راه امام حسن علیه السلام را در پیش نمی‌گرفتند.
این استاد حوزه علمیه قم در ادامه افزود: این صلح تنها صلح امام حسن (ع) نبود بلکه در تمام این مسیر برادر شریفشان، امام حسین (ع) همراه ایشان بودند و پشت سرشان حرکت می‌کردند، زیرا مقام امامت و آن چه امیرالمومنین علی (ع) در سینه وصیّ خود قرار داده بود، دلالت بر درستی مطلق مسیر داشت.
آیت الله میرعظیمی با اشاره به فلسفه صلح امام حسن (ع) گفت: در آن برهه حساس این هنر امام بود که به شکل زیرکانه‌ای اجازه ندادند اسلامی که با آن زحمت به بار نشسته بود وارد مجرای آلوده خلافت سلطنتی بشود و نهضت اسلام محمدی و ناب باقی بماند این امام همام از حکومت فاصله گرفت تا بازیچه هوی و هوس حکومتیان نگردد و این فلسفه صلح امام حسن (ع) است.
وی تصریح کرد: پس از اینکه امام حسن (ع) با معاویه صلح کرد، نادانان و ناآگاهان با زبان‌های مختلف حضرت را نکوهش و ادعا می‌کردند که امام حسن (ع) مؤمنین پرشوری را که در مقابل معاویه قرار داشتند؛ با رضایت بر صلح تسلیم و ذلیل نموده است و برخی دیگر مؤدبانه‌تر برخورد می‌کردند اما مضامین تهمت‌ها و ادعاها همان بود که بگویند مسیر غلط است و امام راه به بیراهه می‌رود.
استاد حوزه علمیه قم افزود: امام حسن (ع) در پاسخ به همه این افتراها و تهمت‌ها می‌فرمودند «ما تَدری لَعَلّهُ فِتنهٌ لَکم و متاعٌ الی حین» چه میدانی و از کجا میدانی، شاید این یک آزمونی برای شما است و شاید متاع و بهره‌ای برای معاویه تا مدتی محدود باشد.
وی با بیان این که اصل صلح روی کار آمدن حکومتی بر اساس عدل و شرع و اسلام بود عنوان کرد: این سخن ایشان بیانگر این بود که آن حضرت، برای کنار رفتن حکومتی که بر حق نبوده و روی کار آمدن حکومتی بر اساس عدل و شرع و اسلام منتظر بوده‌اند و لذا فرمودند؛ مصلحتی در کار است که شما از آن بی اطلاع هستید.
آیت الله میرعظیمی گفت: در آغاز صلح دو نفر از سران شیعه خدمت حضرت رسیدند و از ایشان خواستند با نیروهای زیادی که در اختیار دارند معاویه را تعقیب کنند، حضرت با آنان سخن گفت و وقتی آن‌ها بیرون آمدند آرام شده بودند اما توضیح روشنی از سخنان ردو بدل شده در آن مجلس ندادند، اما کسانی مانند طه حسین میگویند این دیدار و روشنگری‌های امام حسن (ع)، سنگ بنای اصلی تشکیلات شیعی را بوجودآورد.
وی به روایتی از امام صادق (ع) اشاره کرد و اظهار داشت: امام ششم شیعیان در حدیثی فرمودند؛ تقدیر الهی بر این بوده که به فاصله ٣٠ سال از شهادت امیرالمؤمنین (ع) و ١٠ سال از شهادت امام حسن مجتبی (ع)، حکومت به دست اهل بیت برگردد و این اتفاق تنها زمانی روی می‌دهد که مردم مقدماتش را با اراده خود فراهم کرده باشند و تاریخ گواه است که چنین مقدمه‌ای فراهم نشد تا آنچه در تقدیر بود اتفاق بیفتد.
استاد حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: کاری که باید انجام می‌شد توسط امام حسن (ع) و امام حسین (ع) انجام شد منتها کاری که به عهده خواص بود انجام نشد همانند حادثه کربلا که حتی کسانی که در قیام کربلا حاضر شدند در زمان جناب مسلم در انجام کاری که باید انجام می‌دادند، کوتاهی کردند و جناب مسلم آن‌طور شد که در تاریخ می‌خوانیم.
