کد مطلب : ۹۵۹۸
علمای شیعه
درباره آیت الله احمد جنتی
تولد و دوران كودكی
مردم روستای او كه بیشتر كشاورز و دامدار بودند و عمدتاً از نظر اخلاقی در جایگاه مناسبی قرار داشتند، اگر دچار اختلافی می‌شدند برای حل و فصل مسائل خود به او مراجعه می‌كردند، وی تا پایان عمر رابطه‌اش را با حوزه علمیه اصفهان قطع نكرد و از محضر عالمان بزرگی همچون حاج آقا رحیم ارباب و حاج سید علی نجف آبادی بهره برده بود در آمدش منحصر به وجوه شرعی و یا از طریق وعظ و خطابه بود. او یك فرزند بیشتر نداشت. مادر آیت الله احمد جنّتی نیز زنی پاك و صبور بود و علاوه بر خانه داری، قرآن و برخی از كتب دینی را تدریس و بعضی از جلسات مذهبی را نیز اداره می‌كرد و با صبر و قناعت، زندگی می‌گذارند.
دوران تحصیل
در زادگاه آیت الله جنّتی و كل آن منطقه مدرسه‌ای وجود نداشت؛ از این رو او به مكتب خانه رفت و خود، اندكی از دروس جدید را خواند و بعدها در قم، مقداری زبان انگلیسی فرا گرفت. او دورت ادبیات عرب و مقدمات سطح را تا سال ۱۳۲۴ در حوزه علمیه اصفهان خواند. دوران نوجوانی او با اختناق رضاخانی همراه بود: پوشیدن لباس روحانی برای بسیاری از طلاب ممنوع شده بود؛ آنها می‌بایست برای پوشیدن آن لباس، مجوّز دریافت كنند و تنها به تعداد كمی از آنان مجوز داده می‌شد. عمامه‌ها را از سر طلاب برمی داشتند؛ كلاههای نمدی را پاره می‌كردند؛ از سر زنان چادر بر می‌داشتند؛ مجالس روضه به تعطیلی كشیده شده بود و مساجد به خلوتی می‌گرایید و ... آیت الله جنّتی خود، از نزدیك شاهد چنین روزگاری بود.
او پس از تكمیل مقدمات و طی كردن برخی از دروس سطح، به حوزه علمیه قم آمد تا از محضر عالمان و فرزانگان آن دیار نیز بهره ببرد. با ورود به قم به تكمیل دروس دورت سطح پرداخت و در درس خارج بزرگانی همچون آیت الله العظمی بروجردی(ره) و امام خمینی(ره) شركت می‌جست. در این مدت از شركت در بحث‌های اخلاق و تفسیر نیز غافل نماند. او در این مدت در مدرسه فیضیه و حجتیه حجره داشت.
استادان و دوستان
آیت الله جنّتی بخشی از دروس مقدمات را نزد پدرش و بخشی را نزد مرحوم سید ابوالقاسم هرندی خواند. او بخشی از معانی و بیان را نزد مرحوم سید محمد باقر ابطحی و بخشی دیگر را نزد حاج شیخ احمد فیاض فرا گرفت و معالم را نزد مرحوم حاج شیخ علی مشكاتی آموخت.
در قم شرح لمعه را نزد مرحوم شهید صدوقی آموخت و برای آموختن بخشی از رسائل و قوانین به نزد مرحوم آیت الله بهاءالدینی رفت. بخشی از كتاب مكاسب را نزد مرحوم حاج سید محمد باقر طباطبایی بروجردی فرا گرفت. و برای آموختن كفایه به نزد مرحوم حاج شیخ عبدالجواد اصفهانی و مرحوم مجاهدی رفت. بخشی از مكاسب را نیز نزد مرحوم حاج آقا روح الله كمالوند آموخت.
با تكمیل دوره سطح به درس خارج بزرگانی چون آیت الله العظمی بروجردی(ره)، آیت الله العظمی گلپایگانی، آیت الله العظمی حجّت كوه كمره‌ای(ره) و آیت الله العظمی امام خمینی(ره) رفت و سالها در درس فقه و اصول ایشان به طور جدی شركت كرد. او در طی این سالها در بعضی از درس‌های اخلاق نیز شركت می‌نمود،تا علاوه بر آموختن علم، عمل به آنها را نیز فراگیرد.
آیت الله احمد جنتی در دوران تحصیل خود با فضلائی چون شهید سعیدی، شیخ محسن حرم‌پناهی، شهید مفتح، سید كرامت‌الله ملك حسینی، شیخ ابوالقاسم خزعلی و شیخ محمد علی موحدی كرمانی به مباحثه درس می‌پرداخت و با بزرگانی چون شهید بهشتی، شهید قدوسی، آیت الله مصباح یزدی، آیت الله سبحانی، آیت الله مشكینی و آیت الله امینی رابطه دوستانه و مصاحبت داشت.
فعالیت‌های علمی و فرهنگی
آیت الله جنتی تا كنون آثار علمی و فرهنگی فراوانی از خود بر جای نهاده است. او مدت چهارده سال در مدرست علمیه حقانی به تدریس دروس دورت مقدمات و سطح پرداخته است. مدرسه علمیت حقانی، مدرسه‌ای بود كه با هزینه یكی از تاجران با تقوای زنجان و با مدیریت شهید قدوسی آغاز به كار كرد. این مدرسه كه بسیاری از بزرگان كنونی حوزه، در ادارت آن شركت داشتند، با ابتكار شهید بهشتی و با طرحی نو و شیوه‌ای تازه در تدریس و تحصیل و با برنامه‌ای منسجم و امروزی، به تربیت و آموزش طلاب از مقدمات تا سطح می‌پرداخت كه بسیاری از مدیران و متصدیان امور قضایی و اصحاب فرهنگ و پژوهشگران امروز جامعه در آن پرورش یافتند. طلاب این مدرسه در بسیاری از فعالیت‌های علمی و سیاسی دورت طاغوت و پس از آن، در اداره و برنامه‌ریزی علمی و فرهنگی سیاسی انقلاب اسلامی شركت كردند و این حاصل تلاش استادان این مجموعه، از جمله آیت الله احمد جنتی بود.
آیت الله جنتی به ترجمه برخی از كتب حدیث پیشینیان، از جمله «اثبات الهداه»، «ایقاظ الهجعه»، «تحف‌العقول» و «المواعظ العددیه« پرداخته است.
فعالیت‌های سیاسی
فعالیت‌های علمی و فرهنگی و تحصیل فقه و اصول مانع فعالیت‌های سیاسی آیت الله جنتی نگردید. فعالیت های سیاسی در پرونده زندگانی او گاه بیشتر و بهتر می‌درخشد. آیت الله احمد جنتی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، در سخنرانی‌ها، اجتماعات عمومی و جلسات خصوصی همواره به افشای ماهیت پلید حكومت پهلوی و ضرورت براندازی این حكومت وابسته می‌پرداخت. او كه خود سالها شاگرد مرجع عالی قدر شیعه، امام خمینی(ره) بود، همواره دیگران را به پیروی از راه امام(ره) دعوت می‌كرد. از سوی دیگر در درون حوزه، ضمن ملاقات با علما و مراجع، آنها را از آخرین اخبار حركت انقلابی امام و مردم با خبر می‌ساخت.
او با عضویت در جامعت مدرسین حوزه علمیه قم، به برنامه ریزی هماهنگ برای برپایی راهپیمایی‌ها، نوشتن اعلامیه‌ها و ارتباط با دیگر مراكز مرتبط با نهضت امام خمینی(ره) ـ همانند جامعه روحانیت مبارز ـ می‌پرداخت. آیت الله جنتی همواره ارتباط خود را با امام(ره) حفظ می‌كرد تا با الهام‌گیری از ایشان، از آخرین فعالیت‌های مبارزاتی در قم، نجف و دیگر شهرها اطلاع پیدا كند.
او بارها در قم، رفسنجان و جزیرت خارك مورد تهدید و تعقیب رژیم شاه قرار گرفت و چند بار در قم بازداشت شد. او سه نوبت به زندان رفت و مجموعاً سه ماه زندانی شد و یك بار هم دستگیر و به مدت سه سال به اسدآباد همدان تبعید شد.
فعالیت‌های وی پس از انقلاب نیز ادامه یافت. با پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، آیت الله جنتی در مسؤولیت‌ها و سنگرهای گوناگونی به ایفای نقش پرداخت. نخستین مسؤولیت او پس از پیروزی انقلاب، قضاوت در دادگاه‌های انقلاب با حكم امام خمینی(ره) بود. بر كناری و گاه اعدام قضات دوران حكومت شاه، فقدان قوانین و آیین نامه‌های اجرایی در دادگاهها، عدم آشنایی افرادِ مؤمن و انقلابی با سیر اجرایی كار قضاوت و مشكلات متعدد دیگر، كار در دستگاه قضایی سال‌های نخستین انقلاب را دشوار ساخته بود. با وجوداین مشكلات، بزرگانی چون شهید قدوسی، شهید بهشتی و آیت الله جنتی در این عرصه پای نهادند به تدوین و اصلاح ساختار قضایی كشور پرداختند. دستگاه قضایی منسجم امروز كشور ما، حاصل تلاش این عزیزان در آن سال‌هاست.
از مسؤولیت‌های مهم آیت الله جنتی عضویت در شورای نگهبان قانون اساسی، از نخستین روزهای تشكیل این نهاد مقدس است. شورای نگهبان از نهادهای مهم انقلاب به شمار می‌آید كه با وجود آن، می‌توان گفت توطئه‌هایی چون داستان مشروطه تكرار نخواهد شد و همواره، مصوّبات مجلس، از صافی فقه اسلام و قانون اساسی خواهد گذشت. این نهاد همواره مورد هجمه دشمنان انقلاب قرار گرفته است. آیت الله جنتی در طول عمر ۲۴ ساله این نهاد، بارها با عنوان عضو فقیه این شورا، به دفاع از این نهاد و مبانی انقلاب اسلامی پرداخته است.
برخی از فعالیت‌ها و مسؤولیت های وی پس از انقلاب به شرح زیر است:
۱ـ دبیری شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی
۲ـ ریاست سازمان تبلیغات اسلامی
۳ـ نمایندگی امام و رهبری در اتحادیه انجمنهای اسلامی دانش آموزان
۴ـ عضویت در شورای نگهبان قانون اساسی با حكم امام و رهبری
۵ـ دبیری شورای نگهبان قانون اساسی
۶ـ امامت جمعت موقت قم، كرمانشاه و تهران
۷ـ عضویت در شورای پشتیبانی جنگ
۸ـ مدیریت در دادگاه‌های انقلاب اسلامی
۹ـ نمایندگی مجلس خبرگان در دوره اول و دوم از استان خوزستان و در دورت سوم از استان تهران و عضویت در هیأت تحقیق مجلس خبرگان
۱۰ـ عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام
۱۱ـ عضویت در شورای بازنگری قانون اساسی
۱۲ـ عضویت در هیأت مؤسس جامعت الزهرا ـ سلام الله علیها ـ با حكم امام (ره)
۱۳ـ عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی با حكم رهبری
۱۴ـ عضویت در شورای عالی تبلیغات خارجی با حكم رهبری
۱۵ـ مسوؤلیت ستاد احیای امر به معروف و نهی از منكر
۱۶ـ عضویت در كمیسیون صدا و سیما به عنوان نایب رئیس
۱۷ـ نمایندگی مقام معظم رهبری در كمك رسانی به مردم بوسنی و هرزگوین.
مردم روستای او كه بیشتر كشاورز و دامدار بودند و عمدتاً از نظر اخلاقی در جایگاه مناسبی قرار داشتند، اگر دچار اختلافی می‌شدند برای حل و فصل مسائل خود به او مراجعه می‌كردند، وی تا پایان عمر رابطه‌اش را با حوزه علمیه اصفهان قطع نكرد و از محضر عالمان بزرگی همچون حاج آقا رحیم ارباب و حاج سید علی نجف آبادی بهره برده بود در آمدش منحصر به وجوه شرعی و یا از طریق وعظ و خطابه بود. او یك فرزند بیشتر نداشت. مادر آیت الله احمد جنّتی نیز زنی پاك و صبور بود و علاوه بر خانه داری، قرآن و برخی از كتب دینی را تدریس و بعضی از جلسات مذهبی را نیز اداره می‌كرد و با صبر و قناعت، زندگی می‌گذارند.
دوران تحصیل
در زادگاه آیت الله جنّتی و كل آن منطقه مدرسه‌ای وجود نداشت؛ از این رو او به مكتب خانه رفت و خود، اندكی از دروس جدید را خواند و بعدها در قم، مقداری زبان انگلیسی فرا گرفت. او دورت ادبیات عرب و مقدمات سطح را تا سال ۱۳۲۴ در حوزه علمیه اصفهان خواند. دوران نوجوانی او با اختناق رضاخانی همراه بود: پوشیدن لباس روحانی برای بسیاری از طلاب ممنوع شده بود؛ آنها می‌بایست برای پوشیدن آن لباس، مجوّز دریافت كنند و تنها به تعداد كمی از آنان مجوز داده می‌شد. عمامه‌ها را از سر طلاب برمی داشتند؛ كلاههای نمدی را پاره می‌كردند؛ از سر زنان چادر بر می‌داشتند؛ مجالس روضه به تعطیلی كشیده شده بود و مساجد به خلوتی می‌گرایید و ... آیت الله جنّتی خود، از نزدیك شاهد چنین روزگاری بود.
او پس از تكمیل مقدمات و طی كردن برخی از دروس سطح، به حوزه علمیه قم آمد تا از محضر عالمان و فرزانگان آن دیار نیز بهره ببرد. با ورود به قم به تكمیل دروس دورت سطح پرداخت و در درس خارج بزرگانی همچون آیت الله العظمی بروجردی(ره) و امام خمینی(ره) شركت می‌جست. در این مدت از شركت در بحث‌های اخلاق و تفسیر نیز غافل نماند. او در این مدت در مدرسه فیضیه و حجتیه حجره داشت.
استادان و دوستان
آیت الله جنّتی بخشی از دروس مقدمات را نزد پدرش و بخشی را نزد مرحوم سید ابوالقاسم هرندی خواند. او بخشی از معانی و بیان را نزد مرحوم سید محمد باقر ابطحی و بخشی دیگر را نزد حاج شیخ احمد فیاض فرا گرفت و معالم را نزد مرحوم حاج شیخ علی مشكاتی آموخت.
در قم شرح لمعه را نزد مرحوم شهید صدوقی آموخت و برای آموختن بخشی از رسائل و قوانین به نزد مرحوم آیت الله بهاءالدینی رفت. بخشی از كتاب مكاسب را نزد مرحوم حاج سید محمد باقر طباطبایی بروجردی فرا گرفت. و برای آموختن كفایه به نزد مرحوم حاج شیخ عبدالجواد اصفهانی و مرحوم مجاهدی رفت. بخشی از مكاسب را نیز نزد مرحوم حاج آقا روح الله كمالوند آموخت.
با تكمیل دوره سطح به درس خارج بزرگانی چون آیت الله العظمی بروجردی(ره)، آیت الله العظمی گلپایگانی، آیت الله العظمی حجّت كوه كمره‌ای(ره) و آیت الله العظمی امام خمینی(ره) رفت و سالها در درس فقه و اصول ایشان به طور جدی شركت كرد. او در طی این سالها در بعضی از درس‌های اخلاق نیز شركت می‌نمود،تا علاوه بر آموختن علم، عمل به آنها را نیز فراگیرد.
آیت الله احمد جنتی در دوران تحصیل خود با فضلائی چون شهید سعیدی، شیخ محسن حرم‌پناهی، شهید مفتح، سید كرامت‌الله ملك حسینی، شیخ ابوالقاسم خزعلی و شیخ محمد علی موحدی كرمانی به مباحثه درس می‌پرداخت و با بزرگانی چون شهید بهشتی، شهید قدوسی، آیت الله مصباح یزدی، آیت الله سبحانی، آیت الله مشكینی و آیت الله امینی رابطه دوستانه و مصاحبت داشت.
فعالیت‌های علمی و فرهنگی
آیت الله جنتی تا كنون آثار علمی و فرهنگی فراوانی از خود بر جای نهاده است. او مدت چهارده سال در مدرست علمیه حقانی به تدریس دروس دورت مقدمات و سطح پرداخته است. مدرسه علمیت حقانی، مدرسه‌ای بود كه با هزینه یكی از تاجران با تقوای زنجان و با مدیریت شهید قدوسی آغاز به كار كرد. این مدرسه كه بسیاری از بزرگان كنونی حوزه، در ادارت آن شركت داشتند، با ابتكار شهید بهشتی و با طرحی نو و شیوه‌ای تازه در تدریس و تحصیل و با برنامه‌ای منسجم و امروزی، به تربیت و آموزش طلاب از مقدمات تا سطح می‌پرداخت كه بسیاری از مدیران و متصدیان امور قضایی و اصحاب فرهنگ و پژوهشگران امروز جامعه در آن پرورش یافتند. طلاب این مدرسه در بسیاری از فعالیت‌های علمی و سیاسی دورت طاغوت و پس از آن، در اداره و برنامه‌ریزی علمی و فرهنگی سیاسی انقلاب اسلامی شركت كردند و این حاصل تلاش استادان این مجموعه، از جمله آیت الله احمد جنتی بود.
آیت الله جنتی به ترجمه برخی از كتب حدیث پیشینیان، از جمله «اثبات الهداه»، «ایقاظ الهجعه»، «تحف‌العقول» و «المواعظ العددیه« پرداخته است.
فعالیت‌های سیاسی
فعالیت‌های علمی و فرهنگی و تحصیل فقه و اصول مانع فعالیت‌های سیاسی آیت الله جنتی نگردید. فعالیت های سیاسی در پرونده زندگانی او گاه بیشتر و بهتر می‌درخشد. آیت الله احمد جنتی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، در سخنرانی‌ها، اجتماعات عمومی و جلسات خصوصی همواره به افشای ماهیت پلید حكومت پهلوی و ضرورت براندازی این حكومت وابسته می‌پرداخت. او كه خود سالها شاگرد مرجع عالی قدر شیعه، امام خمینی(ره) بود، همواره دیگران را به پیروی از راه امام(ره) دعوت می‌كرد. از سوی دیگر در درون حوزه، ضمن ملاقات با علما و مراجع، آنها را از آخرین اخبار حركت انقلابی امام و مردم با خبر می‌ساخت.
او با عضویت در جامعت مدرسین حوزه علمیه قم، به برنامه ریزی هماهنگ برای برپایی راهپیمایی‌ها، نوشتن اعلامیه‌ها و ارتباط با دیگر مراكز مرتبط با نهضت امام خمینی(ره) ـ همانند جامعه روحانیت مبارز ـ می‌پرداخت. آیت الله جنتی همواره ارتباط خود را با امام(ره) حفظ می‌كرد تا با الهام‌گیری از ایشان، از آخرین فعالیت‌های مبارزاتی در قم، نجف و دیگر شهرها اطلاع پیدا كند.
او بارها در قم، رفسنجان و جزیرت خارك مورد تهدید و تعقیب رژیم شاه قرار گرفت و چند بار در قم بازداشت شد. او سه نوبت به زندان رفت و مجموعاً سه ماه زندانی شد و یك بار هم دستگیر و به مدت سه سال به اسدآباد همدان تبعید شد.
فعالیت‌های وی پس از انقلاب نیز ادامه یافت. با پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، آیت الله جنتی در مسؤولیت‌ها و سنگرهای گوناگونی به ایفای نقش پرداخت. نخستین مسؤولیت او پس از پیروزی انقلاب، قضاوت در دادگاه‌های انقلاب با حكم امام خمینی(ره) بود. بر كناری و گاه اعدام قضات دوران حكومت شاه، فقدان قوانین و آیین نامه‌های اجرایی در دادگاهها، عدم آشنایی افرادِ مؤمن و انقلابی با سیر اجرایی كار قضاوت و مشكلات متعدد دیگر، كار در دستگاه قضایی سال‌های نخستین انقلاب را دشوار ساخته بود. با وجوداین مشكلات، بزرگانی چون شهید قدوسی، شهید بهشتی و آیت الله جنتی در این عرصه پای نهادند به تدوین و اصلاح ساختار قضایی كشور پرداختند. دستگاه قضایی منسجم امروز كشور ما، حاصل تلاش این عزیزان در آن سال‌هاست.
از مسؤولیت‌های مهم آیت الله جنتی عضویت در شورای نگهبان قانون اساسی، از نخستین روزهای تشكیل این نهاد مقدس است. شورای نگهبان از نهادهای مهم انقلاب به شمار می‌آید كه با وجود آن، می‌توان گفت توطئه‌هایی چون داستان مشروطه تكرار نخواهد شد و همواره، مصوّبات مجلس، از صافی فقه اسلام و قانون اساسی خواهد گذشت. این نهاد همواره مورد هجمه دشمنان انقلاب قرار گرفته است. آیت الله جنتی در طول عمر ۲۴ ساله این نهاد، بارها با عنوان عضو فقیه این شورا، به دفاع از این نهاد و مبانی انقلاب اسلامی پرداخته است.
برخی از فعالیت‌ها و مسؤولیت های وی پس از انقلاب به شرح زیر است:
۱ـ دبیری شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی
۲ـ ریاست سازمان تبلیغات اسلامی
۳ـ نمایندگی امام و رهبری در اتحادیه انجمنهای اسلامی دانش آموزان
۴ـ عضویت در شورای نگهبان قانون اساسی با حكم امام و رهبری
۵ـ دبیری شورای نگهبان قانون اساسی
۶ـ امامت جمعت موقت قم، كرمانشاه و تهران
۷ـ عضویت در شورای پشتیبانی جنگ
۸ـ مدیریت در دادگاه‌های انقلاب اسلامی
۹ـ نمایندگی مجلس خبرگان در دوره اول و دوم از استان خوزستان و در دورت سوم از استان تهران و عضویت در هیأت تحقیق مجلس خبرگان
۱۰ـ عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام
۱۱ـ عضویت در شورای بازنگری قانون اساسی
۱۲ـ عضویت در هیأت مؤسس جامعت الزهرا ـ سلام الله علیها ـ با حكم امام (ره)
۱۳ـ عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی با حكم رهبری
۱۴ـ عضویت در شورای عالی تبلیغات خارجی با حكم رهبری
۱۵ـ مسوؤلیت ستاد احیای امر به معروف و نهی از منكر
۱۶ـ عضویت در كمیسیون صدا و سیما به عنوان نایب رئیس
۱۷ـ نمایندگی مقام معظم رهبری در كمك رسانی به مردم بوسنی و هرزگوین.
