کد مطلب : ۱۳۳۱۸
قیمت بهشت
گزیده‌ای از سخنان یدالله بهتاش در اختتامیة چهارمین دورة بسیج مداحان
آقا علی بن موسی الرضا (ع) به «ریان بن شبیب» فرمود: پسر شبیب، اگر می‌خواهی در درجات بالای بهشت با ما اهل بیت (ع) باشی چند کار را انجام ده:
۱- با عزاداری و حزن ما شما هم محزون باشید.
۲- با شادی ما، شادی کنید.
قبل از اینکه دنبالة حدیث را بخوانم، چند جمله‌ای برای ذاکران اهل بیت (ع) بگویم. حزن اهل بیت (ع) که ما باید با حزن آنها محزون باشیم؛ احکامی دارد و ما باید به این احکام توجه کنیم. تمام دستورهای دینی ما احکام دارد، نماز، روزه و حج احکام دارد؛ گریه و عزاداری هم احکام دارد. اینکه فرموده‌اند با حزن و اندوه ما محزون باشید جای سؤال دارد که برای محزون بودن چه کارهایی را باید انجام دهیم. ما روضه‌خوان‌ها و مداح‌ها باید به دنبال احکامش برویم. برای مثال آیا قمه زدن جزو حزن، اندوه و عزاداری‌هاست؟ آیا علامت‌های آن‌چنانی را دست گرفتن، کاری که بعضی از بندگان خدای برای انجامش به دردهایی مبتلا شده‌اند هم جزو عزاداری‌هاست؟ باید برویم و ببینیم فتواها دربارة این موضوع چگونه است. آیا دروغ گفتن، داستان دروغ ساختن و ترانه‌خوانی هم جزو حزن و اندوه است؟ همة این موضوعات احکامی دارد. برخی کلی‌گویی می‌کنند و می‌گویند: «فرموده‌اند با عزاداری ما عزادار باشید.». بله، باید با عزاداری اهل بیت (ع) عزادار بود؛ اما احکام عزاداری را هم باید بدانیم.
عرض می‌کردم که فرموده‌اند: «با شادی ما شاد باشید. شادی اهل بیت (ع) هم احکام دارد. آیا وقتی که ما می‌خواهیم به اسم اهل بیت (ع) شادی کنیم، هر کاری را می‌توانیم انجام دهیم. اینها احکام دارد و باید به احکامش توجه شود... .
۳- بعد فرمودند: «علیک بولایتنا»؛ «ولایت ما اهل بیت (ع) را هم داشته باشید.»
حالا ولایت اهل بیت (ع) چیست؟ به چه کسی ولایتی می‌گویند؟ برای مثال اگر کسی عکس امیرالمؤمنین (ع) را به در خانه‌اش بزند، ولایتی است؟ اگر سر در خانة کسی نوشته باشد: «وِلایَتُ عَلی بْنِ ابیطالِبْ حِصنی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنی آمَنَ مِنْ عَذابی»، آن شخص ولایتی است؟ آیا تنها با ذکر علی (ع) ولایتی می‌شویم؟... .
من لغتِ ولایت را در «مجمع‌البحرین» نگاه کردم؛ «اَلْوِلایَـ‹ُ مُحَبّـ‹ُ اَهْل الْبَیْتِ اِتّباعَ فِی‌الدّین اِمْتِثالَ اِوامِرَهُمْ و نواهیهِم تأسّی بِهِم بِالْاَخلاقِ و اَلْاَعمالِ»؛ آدم ولایتی کسی است که چهار صفت داشته باشد: ۱- اهل بیت (ع) را دوست داشته باشد، ۲- در دین از آنها تبعیت کند، ۳- امر و نهی‌های اهل بیت (ع) را گوش دهد و ۴- در اخلاق و اعمال هم از آنها تبعیت کند... .
۴- امام هشتم (ع) فرمود: «لَوْ اَنْ رَجُلاً اُحِبُّ حَجَراً لَحَشَرَهُ اللهُ عزّوجّلَ مَعَهُ یَوْمَ القِیامَـ‹»؛ «هر کس سنگی را دوست داشته باشد، خداوند با همان سنگ محشورش می‌کند.»
اگر ما ولایتی باشیم با اهل بیت (ع) محشور می‌شویم و حتماً اهل بیت (ع) دست ما را می‌گیرند. خدا رهبر بزرگوارمان را حفظ کند، ۲ سال پیش که مداحان خدمت ایشان بودند؛ ایشان جمله‌ای را گفت که خیلی در من تأثیر گذاشت؛ آقا فرمودند: «مردم را به عمل کردن، تشویق کنید.» این حرف خیلی بزرگی است. این نباشد که بگوییم، سینه بزنید، اشک بریزید، گریه کنید، هر کاری هم که کردید خدا گناهانتان را می‌آمرزد؛ این‌طور نیست. مردم را باید به عمل کردن تشویق کرد و به آنها گفت عمل داشته باشید تا اهل نجات باشید... .
بهشت برای عبادت‌کنندگان و جهنم برای گناهکاران است. این‌طور نیست که اگر ما رابطه‌ای با اهل بیت (ع) داشته باشیم، بتوانیم هر کاری را که دلمان خواست انجام دهیم. ما ذاکران اهل بیت (ع) باید مردم را به عبادت کردن و ترک گناه تشویق کنیم و بدانیم که بهشت برای کسانی است که عبادت خدا را انجام می‌دهند. امام صادق (ع) فرموده‌اند: «کُونُوا لَنا زِینا وَ لا تَکُونُوا لَنا شِیْنا»؛ «زینت ما باشید و ما را زشت نکنید» و فرمود: «قُولُوا لِنّاسِ حُسْنا»؛ «با مردم خوب حرف بزنید». «و احْفِظوا اَلِسنَتَکمْ»؛ «زبانتان را نگهدارید.». «و کُفوها عَنِ الْفُضُول»؛ «زبان را از حرف‌های زیادی نگهدارید و «و قَبیحِ الْقُول»؛ «حرف‌های زشت نزنید.»
زبان ما باید یک زبان پاکیزه باشد. من که یک پیرغلام اهل بیت (ع) هستم، به مداح‌ها می‌گویم، ما باید با رفتار و کردارمان، تأثیرگذار باشیم؛ ما باید توجه داشته باشیم که حتی اطرافیان و خانواده‌های ما رویمان حساب ویژه باز می‌کنند... .
پیغمبر اکرم (ص) فرمود: «ثَمَنُ الجَنَّـ‹ِ عَملُ الصّالِحْ»؛ «قیمت بهشت، عمل صالح است». بهشت را مجانی نمی‌دهند. اگر کسی گفت که بهشت را مجانی می‌دهند، باور نکنید. دروغ است. باید نماز بخوانید. روزه بگیرید. خمس و زکات مالتان را بدهید. حلال و حرام‌ها را مراعات کنید. در تهران یک متر زمین را به آدم مجانی نمی‌دهند. بهشت به آن عظمت را مجانی می‌دهند؟ هیچ باور نکنید؛ قیمت بهشت، عمل صالح است.
۱- با عزاداری و حزن ما شما هم محزون باشید.
۲- با شادی ما، شادی کنید.
قبل از اینکه دنبالة حدیث را بخوانم، چند جمله‌ای برای ذاکران اهل بیت (ع) بگویم. حزن اهل بیت (ع) که ما باید با حزن آنها محزون باشیم؛ احکامی دارد و ما باید به این احکام توجه کنیم. تمام دستورهای دینی ما احکام دارد، نماز، روزه و حج احکام دارد؛ گریه و عزاداری هم احکام دارد. اینکه فرموده‌اند با حزن و اندوه ما محزون باشید جای سؤال دارد که برای محزون بودن چه کارهایی را باید انجام دهیم. ما روضه‌خوان‌ها و مداح‌ها باید به دنبال احکامش برویم. برای مثال آیا قمه زدن جزو حزن، اندوه و عزاداری‌هاست؟ آیا علامت‌های آن‌چنانی را دست گرفتن، کاری که بعضی از بندگان خدای برای انجامش به دردهایی مبتلا شده‌اند هم جزو عزاداری‌هاست؟ باید برویم و ببینیم فتواها دربارة این موضوع چگونه است. آیا دروغ گفتن، داستان دروغ ساختن و ترانه‌خوانی هم جزو حزن و اندوه است؟ همة این موضوعات احکامی دارد. برخی کلی‌گویی می‌کنند و می‌گویند: «فرموده‌اند با عزاداری ما عزادار باشید.». بله، باید با عزاداری اهل بیت (ع) عزادار بود؛ اما احکام عزاداری را هم باید بدانیم.
عرض می‌کردم که فرموده‌اند: «با شادی ما شاد باشید. شادی اهل بیت (ع) هم احکام دارد. آیا وقتی که ما می‌خواهیم به اسم اهل بیت (ع) شادی کنیم، هر کاری را می‌توانیم انجام دهیم. اینها احکام دارد و باید به احکامش توجه شود... .
۳- بعد فرمودند: «علیک بولایتنا»؛ «ولایت ما اهل بیت (ع) را هم داشته باشید.»
حالا ولایت اهل بیت (ع) چیست؟ به چه کسی ولایتی می‌گویند؟ برای مثال اگر کسی عکس امیرالمؤمنین (ع) را به در خانه‌اش بزند، ولایتی است؟ اگر سر در خانة کسی نوشته باشد: «وِلایَتُ عَلی بْنِ ابیطالِبْ حِصنی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنی آمَنَ مِنْ عَذابی»، آن شخص ولایتی است؟ آیا تنها با ذکر علی (ع) ولایتی می‌شویم؟... .
من لغتِ ولایت را در «مجمع‌البحرین» نگاه کردم؛ «اَلْوِلایَـ‹ُ مُحَبّـ‹ُ اَهْل الْبَیْتِ اِتّباعَ فِی‌الدّین اِمْتِثالَ اِوامِرَهُمْ و نواهیهِم تأسّی بِهِم بِالْاَخلاقِ و اَلْاَعمالِ»؛ آدم ولایتی کسی است که چهار صفت داشته باشد: ۱- اهل بیت (ع) را دوست داشته باشد، ۲- در دین از آنها تبعیت کند، ۳- امر و نهی‌های اهل بیت (ع) را گوش دهد و ۴- در اخلاق و اعمال هم از آنها تبعیت کند... .
۴- امام هشتم (ع) فرمود: «لَوْ اَنْ رَجُلاً اُحِبُّ حَجَراً لَحَشَرَهُ اللهُ عزّوجّلَ مَعَهُ یَوْمَ القِیامَـ‹»؛ «هر کس سنگی را دوست داشته باشد، خداوند با همان سنگ محشورش می‌کند.»
اگر ما ولایتی باشیم با اهل بیت (ع) محشور می‌شویم و حتماً اهل بیت (ع) دست ما را می‌گیرند. خدا رهبر بزرگوارمان را حفظ کند، ۲ سال پیش که مداحان خدمت ایشان بودند؛ ایشان جمله‌ای را گفت که خیلی در من تأثیر گذاشت؛ آقا فرمودند: «مردم را به عمل کردن، تشویق کنید.» این حرف خیلی بزرگی است. این نباشد که بگوییم، سینه بزنید، اشک بریزید، گریه کنید، هر کاری هم که کردید خدا گناهانتان را می‌آمرزد؛ این‌طور نیست. مردم را باید به عمل کردن تشویق کرد و به آنها گفت عمل داشته باشید تا اهل نجات باشید... .
بهشت برای عبادت‌کنندگان و جهنم برای گناهکاران است. این‌طور نیست که اگر ما رابطه‌ای با اهل بیت (ع) داشته باشیم، بتوانیم هر کاری را که دلمان خواست انجام دهیم. ما ذاکران اهل بیت (ع) باید مردم را به عبادت کردن و ترک گناه تشویق کنیم و بدانیم که بهشت برای کسانی است که عبادت خدا را انجام می‌دهند. امام صادق (ع) فرموده‌اند: «کُونُوا لَنا زِینا وَ لا تَکُونُوا لَنا شِیْنا»؛ «زینت ما باشید و ما را زشت نکنید» و فرمود: «قُولُوا لِنّاسِ حُسْنا»؛ «با مردم خوب حرف بزنید». «و احْفِظوا اَلِسنَتَکمْ»؛ «زبانتان را نگهدارید.». «و کُفوها عَنِ الْفُضُول»؛ «زبان را از حرف‌های زیادی نگهدارید و «و قَبیحِ الْقُول»؛ «حرف‌های زشت نزنید.»
زبان ما باید یک زبان پاکیزه باشد. من که یک پیرغلام اهل بیت (ع) هستم، به مداح‌ها می‌گویم، ما باید با رفتار و کردارمان، تأثیرگذار باشیم؛ ما باید توجه داشته باشیم که حتی اطرافیان و خانواده‌های ما رویمان حساب ویژه باز می‌کنند... .
پیغمبر اکرم (ص) فرمود: «ثَمَنُ الجَنَّـ‹ِ عَملُ الصّالِحْ»؛ «قیمت بهشت، عمل صالح است». بهشت را مجانی نمی‌دهند. اگر کسی گفت که بهشت را مجانی می‌دهند، باور نکنید. دروغ است. باید نماز بخوانید. روزه بگیرید. خمس و زکات مالتان را بدهید. حلال و حرام‌ها را مراعات کنید. در تهران یک متر زمین را به آدم مجانی نمی‌دهند. بهشت به آن عظمت را مجانی می‌دهند؟ هیچ باور نکنید؛ قیمت بهشت، عمل صالح است.
