کد مطلب : ۱۳۵۷۸
همه شخصیت‌های دینی جایگاه خودشان را دارند
گفت‌وگو با رمزه چیلیک، بانوی مسلمان کشور ترکیه
گروه جامعه: در این بخش گفت‌وگوی کوتاهی داریم با بانوان مسلمان خارجی که هرکدام کوتاه و گویا به برگزاری مجالس مذهبی بانوان در کشورشان اشاره می‌کنند.رمزه چیلیک، دانشجوی کارشناسی دانشگاه جامعـ‹الزهرا(س)واقع در قم می‌باشد که از ترکیه به ایران آمده است. او پیش از این هم مسلمان بوده؛ ولی مدتی است، مذهب تشیع را برگزیده است.
در کشور ترکیه، بانوان مسلمان، مراسم مذهبی را چگونه برگزار می‌کنند؟
ترکیه کشوری است که هم سنی و هم شیعی دارد. بیشترین مراسمی را که برای اهل بیت(ع)برگزار می‌شود، شیعیان دوازده‌امامی یا علوی‌ها یا علوی بکتاشی‌ها انجام می‌دهند و برای اهل
بیت(ع)روزه‌داری و برنامه اجرا می‌کنند. بعد از انقلاب اسلامی نحوه برگزاری مراسم تغییر کرد و مثل ایران شد. طلبه‌های اهل ترکیه که اینجا درس می‌‌خواندند، پس از بازگشت به کشورِ خود، نحوه برگزاری مراسم در ایران را با خود به آنجا آوردند؛ بنابراین ما هم مثل ایرانی‌ها مراسم برگزار می‌کنیم.
در اینجا بد نیست به یکی از تحقیقاتم در این زمینه اشاره کنم. من تحقیق کردم و متوجه شدم، در استانبول جماعتی وجود دارد که به آنها «هالکالی» می‌گویند. اینها شیعه دوازده‌امامی هستند و روز عاشورا مراسم بزرگی در فضای آزاد در وسط شهر که شهردار برای آنها اختصاص داده، برگزار می‌کنند.
در این مراسم در حدود ۲۰ تا ۳۰ هزار نفر زن و مرد در قسمت‌های جداگانه جمع می‌شوند و رهبر شیعیان که از لحاظ اعتقاد، اخلاق و ایمان بسیار قوی است، ۲۰ تا ۳۰ دقیقه و بعد از آن هم شهردار ۱۰ دقیقه سخنرانی می‌کند. شهردار، اهل تسنن است؛ ولی برای آنها سخنرانی می‌کند. بعد از آن نوحه می‌خوانند و سینه‌زنی می‌کنند و زندگی امام حسین(ع)را از کودکی تا چادرهایی که به سرزمین کربلا منتقل شده، مِثل قصه حکایت می‌کنند و با اجرای تئاتر، سرزمین کربلا را به صورت زنده نمایش می‌دهند که مردم شور و هیجان بیشتری می‌گیرند و گریه و زاری می‌کنند. شام غریبان هم به صورت تئاتر برگزار می‌شود.
شما در کشورتان چند حسینیه که به خانم‌ها مربوط باشد، دارید؟
من دقیقاً نمی‌دانم؛ چون آنها بسیار پراکنده‌اند.
جای خاصی وجود دارد که شما با خواهر یا خانواده‌تان به آنجا بروید؟
جایی که من زندگی می‌کردم، کم‌وبیش همه سنی بودند. آنجا حسینیه و این‌طور چیزها نبود؛ اما من که برای تبلیغ از ایران به کشورم می‌رفتم، چون اهل بیت(ع)را دوست دارم؛ مثلاً در ماه رمضان یا زمان‌های دیگر هر جا می‌رفتم، حتی اگر شده با نقل چند حدیث به مردم نزدیک می‌شدم و روایاتی را بیان می‌کردم؛ چون آنجا حسینیه نیست؛ ولی در استانبول و ... که شیعه‌نشین هستند، حسینیه زیاد است.
در آنجا خانم‌ها فعال هستند و همراه مردها، دسته‌جمعی به قبرستان می‌روند، سخنرانی می‌کنند و نذری می‌دهند؛ مثل حلوا، غذا و ... سپس قرآن می‌خوانند و سینه‌زنی می‌کنند. توجه به این مراسم به‌ویژه بعد از انقلاب اسلامی بیشتر شده است.
فکر می‌کنید، چه اشکالاتی به مراسم مذهبی وارد است؟
من سنی بودم و بعد شیعه شدم و به همین دلیل با برخی انتقادات آنها آشنایی دارم. مردمان قسمت‌های سنی‌نشین می‌گفتند، چرا شیعیان، منزلت امامان معصوم(ع)را این‌قدر بیش از
پیامبرsبالا می‌برند؛ در حالی که این‌طور نبود؛ چون سال‌ها امامان(ع)مظلوم واقع شده بودند، ما شیعه‌ها زندگی آنان را تعریف می‌کنیم؛ وگرنه امامان(ع)از نسل پیامبرsهستند؛ در حالی که سنی‌ها احساس می‌کنند، با این کار پیامبرsتضعیف می‌شود. به عقیده من همه شخصیت‌های دینی جایگاه خودشان را دارند؛ یعنی پیامبرsجای خودش و امامان معصوم(ع)هم جای خودشان را دارند. به نظر من هیچ‌کدام برتر از دیگری نیستند؛ چون همه آنها از جانب خدا برای هدایت ما تعیین شده‌اند.
در کشور ترکیه، بانوان مسلمان، مراسم مذهبی را چگونه برگزار می‌کنند؟
ترکیه کشوری است که هم سنی و هم شیعی دارد. بیشترین مراسمی را که برای اهل بیت(ع)برگزار می‌شود، شیعیان دوازده‌امامی یا علوی‌ها یا علوی بکتاشی‌ها انجام می‌دهند و برای اهل
بیت(ع)روزه‌داری و برنامه اجرا می‌کنند. بعد از انقلاب اسلامی نحوه برگزاری مراسم تغییر کرد و مثل ایران شد. طلبه‌های اهل ترکیه که اینجا درس می‌‌خواندند، پس از بازگشت به کشورِ خود، نحوه برگزاری مراسم در ایران را با خود به آنجا آوردند؛ بنابراین ما هم مثل ایرانی‌ها مراسم برگزار می‌کنیم.
در اینجا بد نیست به یکی از تحقیقاتم در این زمینه اشاره کنم. من تحقیق کردم و متوجه شدم، در استانبول جماعتی وجود دارد که به آنها «هالکالی» می‌گویند. اینها شیعه دوازده‌امامی هستند و روز عاشورا مراسم بزرگی در فضای آزاد در وسط شهر که شهردار برای آنها اختصاص داده، برگزار می‌کنند.
در این مراسم در حدود ۲۰ تا ۳۰ هزار نفر زن و مرد در قسمت‌های جداگانه جمع می‌شوند و رهبر شیعیان که از لحاظ اعتقاد، اخلاق و ایمان بسیار قوی است، ۲۰ تا ۳۰ دقیقه و بعد از آن هم شهردار ۱۰ دقیقه سخنرانی می‌کند. شهردار، اهل تسنن است؛ ولی برای آنها سخنرانی می‌کند. بعد از آن نوحه می‌خوانند و سینه‌زنی می‌کنند و زندگی امام حسین(ع)را از کودکی تا چادرهایی که به سرزمین کربلا منتقل شده، مِثل قصه حکایت می‌کنند و با اجرای تئاتر، سرزمین کربلا را به صورت زنده نمایش می‌دهند که مردم شور و هیجان بیشتری می‌گیرند و گریه و زاری می‌کنند. شام غریبان هم به صورت تئاتر برگزار می‌شود.
شما در کشورتان چند حسینیه که به خانم‌ها مربوط باشد، دارید؟
من دقیقاً نمی‌دانم؛ چون آنها بسیار پراکنده‌اند.
جای خاصی وجود دارد که شما با خواهر یا خانواده‌تان به آنجا بروید؟
جایی که من زندگی می‌کردم، کم‌وبیش همه سنی بودند. آنجا حسینیه و این‌طور چیزها نبود؛ اما من که برای تبلیغ از ایران به کشورم می‌رفتم، چون اهل بیت(ع)را دوست دارم؛ مثلاً در ماه رمضان یا زمان‌های دیگر هر جا می‌رفتم، حتی اگر شده با نقل چند حدیث به مردم نزدیک می‌شدم و روایاتی را بیان می‌کردم؛ چون آنجا حسینیه نیست؛ ولی در استانبول و ... که شیعه‌نشین هستند، حسینیه زیاد است.
در آنجا خانم‌ها فعال هستند و همراه مردها، دسته‌جمعی به قبرستان می‌روند، سخنرانی می‌کنند و نذری می‌دهند؛ مثل حلوا، غذا و ... سپس قرآن می‌خوانند و سینه‌زنی می‌کنند. توجه به این مراسم به‌ویژه بعد از انقلاب اسلامی بیشتر شده است.
فکر می‌کنید، چه اشکالاتی به مراسم مذهبی وارد است؟
من سنی بودم و بعد شیعه شدم و به همین دلیل با برخی انتقادات آنها آشنایی دارم. مردمان قسمت‌های سنی‌نشین می‌گفتند، چرا شیعیان، منزلت امامان معصوم(ع)را این‌قدر بیش از
پیامبرsبالا می‌برند؛ در حالی که این‌طور نبود؛ چون سال‌ها امامان(ع)مظلوم واقع شده بودند، ما شیعه‌ها زندگی آنان را تعریف می‌کنیم؛ وگرنه امامان(ع)از نسل پیامبرsهستند؛ در حالی که سنی‌ها احساس می‌کنند، با این کار پیامبرsتضعیف می‌شود. به عقیده من همه شخصیت‌های دینی جایگاه خودشان را دارند؛ یعنی پیامبرsجای خودش و امامان معصوم(ع)هم جای خودشان را دارند. به نظر من هیچ‌کدام برتر از دیگری نیستند؛ چون همه آنها از جانب خدا برای هدایت ما تعیین شده‌اند.
