تاریخ انتشار
پنجشنبه ۲۹ اسفند ۱۳۸۱ ساعت ۱۰:۴۴
۰
کد مطلب : ۸۴۰۷

آيين هيأت‌داري (2)

عليرضا پناهيان

شماره دوم ماهنامه خیمه - صفر1424 - اسفند 1381 

درباره‌ي هيأت

چند نكته كه برخي به عنوان فايده، ضرورت و تعريف است، جمع كرده‏ام كه آن را خدمت شما طرح مي‏كنم:

امام فرمود: هزار و چهارصد سال است كه با اين منبر و روضه، اسلام حفظ شده است؛ و در مقوله‌ي هيأت‏هاي مذهبي مي‏فرمايند: آن كساني كه با اين هيأت‏ها مخالفت مي‏كنند، نمي‏فهمند.

1. تجمع مؤمنان

يكي از مهم‌ترين عوامل بهسازي جامعه و ديدن همديگر، مجلس امام حسين(ع) است، فضايل همديگر را ببينيم و بدي‏ها را نبينيم، اين عامل بازدارنده از گناهان است؛ وقتي شما من را به عنوان هيأتي شناختيد، ديگر من در جلوي شما گناه نخواهم كرد. ناب‏ترين و زلال‏ترين تظاهر ديني، اشك است وقتي در هيأت اشك ريخته مي‏شود، خيلي بر روي افراد، اثر دارد. بعد از اشك، خون بالاترين تأثير را دارد، عملي به اندازه‌ي اين دو تأثير ندارد.

اين‏كه مؤمنان دور هم جمع شوند چه فايده‏اي دارد؟ جواب آن را امام باقر فرموده‏اند:

امام باقر(ع) به گروهي از مؤمنان برخورد كردند و به آنها نگاه كردند؛ آنها از نگاه امام به خودشان آمدند كه، امام چه نگاهي به آنها كرد، اين روايت را شيخ صدوق در وسايل‌الشيعه نقل مي‏كند؛ حديث مفصل است، در قسمتي از آن است كه امام باقر برگشتند و به شيعيان فرمودند: «واللّه لاُحِبُّ ريَحكُمْ وَ اَرْواحَكُم»، به خدا قسم بوي شما و جان‌هاي شما را دوست دارم.

در روايت ديگري هست كه حضرت فرمودند آيا شما شيعيان، دور هم جمع مي‏شويد؟ گفتند آري. حضرت، آرزو كردند اي كاش من بين شماها بودم. بعد فرمودند: از ما هم حرف مي‏زنيد؟ اين را اهل‌بيت، خودشان، موضوعيت داده‏اند كه دور هم جمع شويد و از ما سخن بگوييد.

فوايد تجمع مؤمنان براي تعاون بر «برّ» و «تقوي» زياد است. چرا خداوند در قرآن دستور مي‏دهد كه مؤمنان با هم رابطه داشته باشند؟ نفس اين رابطه، مقدس است و اگر شما اين رابطه را در ظرف ديني قرار دهيد چند برابر خواهد شد. لذا هيأت اگر محل تجمع مؤمنان است، فوايد زيادي دارد. در تجمع مؤمنان به جاي آن كه كسي را خراب كنند تا آدم شود، بهترين رفتارها را نشان مي‏دهند و لذا مفاسد، ضعيف خواهد شد. اگر ما دقيق بحث كنيم در خواهيم يافت كه بهترين صورت استفاده از تجمع مؤمنان، هيأت‏هاي مذهبي است.

2. شركت داوطلبانه

براي تربيت، اقدام خود فرد لازم است؛ ما در بحث آداب داريم كه كسي كه به ذكر امام حسين جواب مي‏دهد و آن كه جواب نمي‏دهد و خود را سنگين مي‏گيرد، اثر پذيري آنها متفاوت است.

در بعضي هيئآت، افراد گوشه‌ي ديوار، تكيه زده‏اند و سرْ سنگين نشسته‏اند. در برخي ديگر، همه اول صفوف جلو را پر كرده و به ترتيب تا آخر مجلس. اين دو نوع شركت را مي‏رساند. مرحوم قدوسي در درس اخلاق خود مي‏فرمودند مگر آنها كه مكروه انجام مي‏دهند و مستحبات را ترك مي‏كنند مرض دارند؟ خداوند فرموده است من مستحب را دوست دارم. آن چيزي كه هيئآت مذهبي را رونق مي‏دهد اين حركت داوطلبانه است و همين است كه يك نفر پس از مدّتي كه به هيأت آمده تربيت مي‏شود. اين حركت داوطلبانه هم اثر تربيتي اجتماعي دارد هم فردي.

3. دوام هيئآت مذهبي

گاهي به هيأت رفتن، فايده ندارد. مدام رفتن سود دارد. انسان، خوب است همه‌ي جلسات هيأت را شركت كند و اگر گريه هم ندارد، تفكر كند و كمبودهاي خود را بيابد. تفكر در امام حسين و... تفكر در اين‏كه چرا حال خوب ندارد. اينها از بركات مدام رفتن است كه انسان حال خوب بقيه را ببيند و از خدا بخواهد به او هم عطا كند.

از بركات ديگر دوام، اين است كه حس تجدّد گرايي، مطلق كه از آثار شوم فرهنگ بيگانه است، از بين مي‏رود. انسان با اذكار و شعارهاي دائمي، كه از هزار سال پيش به يادگار مانده، روبرو مي‏شود. خلاصه تربيت بادوام، امكان‏پذير است.

4. برنامه ريزي و آموزش

آموزش‏هاي مداوم و اندك، بسيار مؤثرتر از آموزش‏هاي ناگهاني و زياد است.

معلومات زياد و ناگهاني، بصيرت نمي‏دهد. آموزش دين، اگر در متن هيأت باشد، خيلي اثر دارد. چون تداوم دارد.

ادامه دارد...

نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما