کد مطلب : ۸۴۲۱
هدف خلقت، معرفت است
مرتضی وافی
شماره چهاردهم ماهنامه خیمه - جمادی الاولی- تیرماه 1383
اللهم صل علي محمد و ال بيته و صل علي البتول الطاهره الصديقه المعصومة التقية النقية المرضية.
راستي اگر زماني ياد مدينه دلتان را هوايي کند و بخواهيد مثل آنها که اين روزا زيارت قبور ائمه ي بقيع (ع) و مرقد نوراني پيامبر (ص) روزي شان شده، پشت ديوار بقيع بايستيد و مشام جانتان را از عطر محبت و عنايت اهل بيت عليهم السلام لبريز کنيد، چه مي گوييد و با چه زباني و حالي حرف دلتان را مي زنيد؟ حال که اين ايام، حال و هواي فاطميه و پرچم هاي عزاي دخت پيامبر (ص)، کوچه ها و خيابان هاي شهرمان را در برگرفته، سري به مفاتيح الجنان بزنيم، همان تاب دعايي که اخلاص صاحبش آن را در ميان انبوه کتاب هاي ادعيه ماندگار کرد و چند جمله از زيارت حضرت زهرا (س) آن بانوي دو عالم را زمزمه کنيم، که هر زيارت و دعايي، قرآن صاعد است و کلاس درس و معرفت زهراي مرضيه (س) محور ولايت.
در حديث کساء وقتي خداي عزّ و جلّ پنج تن را معرفي مي کند مي فرمايد: «فاطمه و ابوها و بعلها و بنوها، فاطمه و پدرش و شوهرش و فرزندانش.»در زيارت هم زاير بي بي دو عالم خطاب مي کند: «أنا يا مولاتي بک و بابيک و بعلک و الائمة من ولدک موقن(1) . من به شما و پدرتان، به شوهر و امامان از فرزندانتان يقين دارم.» نور وجودمقدس حضرت زهرا محور ولايت است و معصومين (ع) با نام او معرفي شده اند و در اين گونه معرفي، سرّي است که «حديث ان الله يغضب بغضب فاطمه و يرضي لرضاها» (2) آن را معنا مي کند.
يقين به ولايت، يقين نتيجه ي معرفت است و معرفت هدف خلقت (3) و نور آن در دلي مي تابد که اهل بيت (ع) را بشناسد (4) و البته گام اول اين معرفت، آشنايي با تاريخ زندگي اهل بيت (ع) است.
مايه ي تاسف است که قدمت بناي فلان اثر تاريخي و تعداد زن و فرزند آن پادشاه سلجوقي را در کتاب ها و درس هايمان خوانده يم و اطلاعات پربارمان از تاريخ هخامنشيان و ساسانيان، آشنايي مان با اصطلاحات و لغات و اطلاعات عمومي، همه را انگشت به دهان کرده، اما در شناخت تاريخ زندگي اهل بيت(ع) دريغ از مطالعه ي يک کتاب و شنيدن يک منبر پربار و ياد گرفتن چهار نکته ي تاريخ ناب!
گام دوم معرفت، شناخت حالات و روحيات ائمه ي معصومين (ع) است، اينکه بدانيم آنها چه مي کردند و چه نمي کردند، حرفشان چه بود و از شيعه ها مي خواستند. اگر از من و شما بخواهند که يک روايت از امام هادي و امام حسن عسکري (عليها السلام) بخوانيم، چه مي گوييم؟ يا اينکه آيا تا به حال سعي کرده ايم بدانيم امامان ما چگونه نماز مي خواندند (5) و در عبادت چه حالي داشتند؟ يا از اخلاق و رفتارشان با دوست و دشمن اطلاع داريم تا بخواهيم خودمان را در مسير آنها و شبيه شان قرار دهيم؟ بهتر است بدانيم که بچه هاي ما در طول مدت 12 سال درس خواندنش، به تعداد انگشتان دست هم از زندگي و اخلاق و مرام سالار شهيدان و اسوه ي آزادگان حسين بن علي (ع) در کتاب هايشان چيزي نمي خوانند. و مگر مي شود دم از اعتقاد به مکتب علي (ع) بزنيم و خود را شيعه ي حسين (ع) بناميم و با گفتار و رفتار و اخلاق آن امامان نامأنوس باشيم. راستي تا به حال چند کتاب در اين زمينه ها خوانده ايم؟! عمل کردن به آن دستورت و رفتارها جاي خود؛
و گام سوم معرفت و نهايت درجه ي آن معرفت نوراني، و شناخت مقام نوراني آنهاست، شناخست که در روايات از آن به «معرفت بالنورانيه» (6) نام برده شده و در اين مرحله است که صاحب اين معرفت کامل از آثار و برکات اين اعتقاد بهره مند مي شود و خدا کند زيارت ائمه معصومين (ع) و مادرشان فاطمه (س)، با اين معرفت و درک نوراني نصيبمان شود، و فقط از آثار اين معرفت همين بس که زاير، هيچ جايي را از نور وجودشان خالي نمي بيند و آنها را در همه ي حالات و هر زمان و مکان حاضر و ناظر «لاتعطيل لها في کل مکان» (7) مي داند. آنها همه کاره ي عالم اند و اراده شان اراده ي خداست. اگر آنها راضي بشوند، خدا راضي مي شود و چنانچه ايشان ناخشنود باشند، خدا هم غضب مي کند. زاير همچنين مي داند که آل الله بر اعمال و کردار شيعيان آگاه اند و براي دوستانشان دعا مي کنند.
در نقل است که وقتي از خدمت حضرت رضا (ع) بيرون آمد، در وقت خداحافظي عرضه داشت: «ادع لي و لا هلي، براي من و خانواده ام دعا کنيد.»
حضرت (ع) فرمودند: «بدان که نامه ي اعمالتان هر روز به دست ما مي رسد، ما مي بينيم و براي شما دعا مي کنيم» (8). و سعيد بن طاووس (ره) نيز در سرداب تقدس ديد و شنيد که حضرت ولي عصر (ع) در حال مناجات با خدا عرضه مي دارند: «خدايا شيعيان ما از گل ما خلق شده اند. به خاطر ما از بدي هاشان در گذر.» و در جايي ديگر فرمودند: «ما مواظب شماييم و از يادتان نمي بريم.» (9) و خدا به حق سيد الشهداء (ع) و صديقه طاهره (س) ما را از اهل معرفت قرار دهد.
مدير مسئول
پي نوشت ها:
1- مفاتيح الجنان؛ زيارت حضرت زهرا (س).
2- خدا غضب مي کند براي غضب فاطمه (س) و خشنود مي شود از خشنودي زهرا(س).
3- «ما خلقت الجن و الانس الا ليعبدون» نيافريديم مگر براي عبادت و در تفاسير آمده است که «اي ليعرفون» يعني براي کسب معرفت.
4- العلم نور يقذف الله في قلب من يشاء.
5- وسايل الشيعه، کتاب الصلاة، تمام حالات و رفتار امام معصوم در نماز با جزئيات کامل نقل شده است.
6- بحار الانوار ج 26، چاپ قديم، حديث نوراني.
7- مفاتيح الجنان، زيارت رجبيه در اعمال ماه رجب.
8- عيون اخبار الرضا
9- مکيال المکارم.
اللهم صل علي محمد و ال بيته و صل علي البتول الطاهره الصديقه المعصومة التقية النقية المرضية.
راستي اگر زماني ياد مدينه دلتان را هوايي کند و بخواهيد مثل آنها که اين روزا زيارت قبور ائمه ي بقيع (ع) و مرقد نوراني پيامبر (ص) روزي شان شده، پشت ديوار بقيع بايستيد و مشام جانتان را از عطر محبت و عنايت اهل بيت عليهم السلام لبريز کنيد، چه مي گوييد و با چه زباني و حالي حرف دلتان را مي زنيد؟ حال که اين ايام، حال و هواي فاطميه و پرچم هاي عزاي دخت پيامبر (ص)، کوچه ها و خيابان هاي شهرمان را در برگرفته، سري به مفاتيح الجنان بزنيم، همان تاب دعايي که اخلاص صاحبش آن را در ميان انبوه کتاب هاي ادعيه ماندگار کرد و چند جمله از زيارت حضرت زهرا (س) آن بانوي دو عالم را زمزمه کنيم، که هر زيارت و دعايي، قرآن صاعد است و کلاس درس و معرفت زهراي مرضيه (س) محور ولايت.
در حديث کساء وقتي خداي عزّ و جلّ پنج تن را معرفي مي کند مي فرمايد: «فاطمه و ابوها و بعلها و بنوها، فاطمه و پدرش و شوهرش و فرزندانش.»در زيارت هم زاير بي بي دو عالم خطاب مي کند: «أنا يا مولاتي بک و بابيک و بعلک و الائمة من ولدک موقن(1) . من به شما و پدرتان، به شوهر و امامان از فرزندانتان يقين دارم.» نور وجودمقدس حضرت زهرا محور ولايت است و معصومين (ع) با نام او معرفي شده اند و در اين گونه معرفي، سرّي است که «حديث ان الله يغضب بغضب فاطمه و يرضي لرضاها» (2) آن را معنا مي کند.
يقين به ولايت، يقين نتيجه ي معرفت است و معرفت هدف خلقت (3) و نور آن در دلي مي تابد که اهل بيت (ع) را بشناسد (4) و البته گام اول اين معرفت، آشنايي با تاريخ زندگي اهل بيت (ع) است.
مايه ي تاسف است که قدمت بناي فلان اثر تاريخي و تعداد زن و فرزند آن پادشاه سلجوقي را در کتاب ها و درس هايمان خوانده يم و اطلاعات پربارمان از تاريخ هخامنشيان و ساسانيان، آشنايي مان با اصطلاحات و لغات و اطلاعات عمومي، همه را انگشت به دهان کرده، اما در شناخت تاريخ زندگي اهل بيت(ع) دريغ از مطالعه ي يک کتاب و شنيدن يک منبر پربار و ياد گرفتن چهار نکته ي تاريخ ناب!
گام دوم معرفت، شناخت حالات و روحيات ائمه ي معصومين (ع) است، اينکه بدانيم آنها چه مي کردند و چه نمي کردند، حرفشان چه بود و از شيعه ها مي خواستند. اگر از من و شما بخواهند که يک روايت از امام هادي و امام حسن عسکري (عليها السلام) بخوانيم، چه مي گوييم؟ يا اينکه آيا تا به حال سعي کرده ايم بدانيم امامان ما چگونه نماز مي خواندند (5) و در عبادت چه حالي داشتند؟ يا از اخلاق و رفتارشان با دوست و دشمن اطلاع داريم تا بخواهيم خودمان را در مسير آنها و شبيه شان قرار دهيم؟ بهتر است بدانيم که بچه هاي ما در طول مدت 12 سال درس خواندنش، به تعداد انگشتان دست هم از زندگي و اخلاق و مرام سالار شهيدان و اسوه ي آزادگان حسين بن علي (ع) در کتاب هايشان چيزي نمي خوانند. و مگر مي شود دم از اعتقاد به مکتب علي (ع) بزنيم و خود را شيعه ي حسين (ع) بناميم و با گفتار و رفتار و اخلاق آن امامان نامأنوس باشيم. راستي تا به حال چند کتاب در اين زمينه ها خوانده ايم؟! عمل کردن به آن دستورت و رفتارها جاي خود؛
و گام سوم معرفت و نهايت درجه ي آن معرفت نوراني، و شناخت مقام نوراني آنهاست، شناخست که در روايات از آن به «معرفت بالنورانيه» (6) نام برده شده و در اين مرحله است که صاحب اين معرفت کامل از آثار و برکات اين اعتقاد بهره مند مي شود و خدا کند زيارت ائمه معصومين (ع) و مادرشان فاطمه (س)، با اين معرفت و درک نوراني نصيبمان شود، و فقط از آثار اين معرفت همين بس که زاير، هيچ جايي را از نور وجودشان خالي نمي بيند و آنها را در همه ي حالات و هر زمان و مکان حاضر و ناظر «لاتعطيل لها في کل مکان» (7) مي داند. آنها همه کاره ي عالم اند و اراده شان اراده ي خداست. اگر آنها راضي بشوند، خدا راضي مي شود و چنانچه ايشان ناخشنود باشند، خدا هم غضب مي کند. زاير همچنين مي داند که آل الله بر اعمال و کردار شيعيان آگاه اند و براي دوستانشان دعا مي کنند.
در نقل است که وقتي از خدمت حضرت رضا (ع) بيرون آمد، در وقت خداحافظي عرضه داشت: «ادع لي و لا هلي، براي من و خانواده ام دعا کنيد.»
حضرت (ع) فرمودند: «بدان که نامه ي اعمالتان هر روز به دست ما مي رسد، ما مي بينيم و براي شما دعا مي کنيم» (8). و سعيد بن طاووس (ره) نيز در سرداب تقدس ديد و شنيد که حضرت ولي عصر (ع) در حال مناجات با خدا عرضه مي دارند: «خدايا شيعيان ما از گل ما خلق شده اند. به خاطر ما از بدي هاشان در گذر.» و در جايي ديگر فرمودند: «ما مواظب شماييم و از يادتان نمي بريم.» (9) و خدا به حق سيد الشهداء (ع) و صديقه طاهره (س) ما را از اهل معرفت قرار دهد.
مدير مسئول
پي نوشت ها:
1- مفاتيح الجنان؛ زيارت حضرت زهرا (س).
2- خدا غضب مي کند براي غضب فاطمه (س) و خشنود مي شود از خشنودي زهرا(س).
3- «ما خلقت الجن و الانس الا ليعبدون» نيافريديم مگر براي عبادت و در تفاسير آمده است که «اي ليعرفون» يعني براي کسب معرفت.
4- العلم نور يقذف الله في قلب من يشاء.
5- وسايل الشيعه، کتاب الصلاة، تمام حالات و رفتار امام معصوم در نماز با جزئيات کامل نقل شده است.
6- بحار الانوار ج 26، چاپ قديم، حديث نوراني.
7- مفاتيح الجنان، زيارت رجبيه در اعمال ماه رجب.
8- عيون اخبار الرضا
9- مکيال المکارم.
