نيشدارو
شماره سوم ماهنامه خیمه - ربیع الاول 1424 - اردیبهشت 1382
* شهرت در مدّاحى امروز، مثل فوران آب فوّاره است. جوان هاى موج سوار، به فكر تبعات بعد از آن هم باشند!
* خدا نياورد آن روز را كه واعظى از منبر وعظ بالا رود امّا حاصل كار او سقوط باشد... چنانكه افتد و دانى!
* شنيده ايم برخى مداهان(!) براى يك دهه اخلاصشان مبلغ چهار ميليون تومان قيمت گذاشته اند.
* كسى نيست اين خبر را تكذيب كند؟!
* در روز محشر - يوم الحساب - از كاسب ها مى پرسند چقدر دادى؟ چقدر گرفتى؟ از برخى مدّاحان - احتمالاً - مى پرسند: چه دادى؟ چرا گرفتى؟!
* مدّاح بدون اشك، مثل ضبط صوت است؛ صداى مرثيه را پخش مى كند و ديگران تأثير مى پذيرند و مى گريند؛ امّا خود...؟!
* كاش بعضى مداحان مى دانستند كه هر چه پاكت شان سنگين تر مى شود، بار مسؤوليت شان نيز...
* كاش آقاى حسينى در فرهنگ اصطلاحات مدّاحى خود اين اصطلاح جديد را هم معنا مى كرد: «سِن»، «سِن».
قضاوت با شما
در عصرى كه عقلانيّت و نكته سنجى به عنوان محور بسيارى از امور، مورد توجه است و سطوح مختف سنّى - مخصوصا جوانان - در مورد ريزترين اظهار نظرها با حساسيّت قضاوت مى كنند، متأسفانه هنوز هم عدّه اى از مجلس گردانان محترم، با بى توجهى تمام، گاهى اين محافل مقدّس را به مجلس طنز بدل مى كند! عقلا، حرمت مجالس اهل بيت(عليهم السلام) اقتضا دارد تا جامعه ى مداحان در ادبيات بيانى خود كاملا سنجيده و حساب شده عمل كنند تا خداى نكرده در فلسفه ى حضور در اين مجالس نقض غرض نشود و مضحكه اى نو به وجود نيايد. مِن باب مثال، به جملات زير كه متأسفانه توسط بعضى از پيشروان مداحى كشور، در مجالس مختلف بيان شده است توجه كنيد:
-... مگه اين بچه ى ششماهه چقدر آب مى خواس؟! باور كنيد يه نعلبكى براش بس بود!!
-... اگر زينب(س) كنار بدن على اكبر(ع) نمى اومد حسين همونجا از غصّه سكته مى كرد!
-... اى مرده شوى چشمى رو ببره كه اشك نداشته باشه امشب!!
-... بلند يا حسين بگين كه به كربلا برسه!!
-... ايشاءاللّه «يابن الحسن» مياد!
جملات بالا را خوانديد؟ حال، قضاوت را به خود شما مى سپاريم.
گيرنده: مدّاح اهل بيت...
قسمتى از يك نامه
من اين نامه را به همه ى مداحان محترم مى نويسم، به عنوان يك مدير هيأت كه ساليان زيادى در خدمت مداحان و نوكران اهل بيت بوده و در اين باره تجربيات و مشكلاتى را ديده؛ خواهش مى كنم مداحان عزيزى كه به هيأت ما تشريف مى آورند، اين نكته ها را توجه كنند. در حقيقت، حقير چون خجالت مى كشيدم اين ها را به همه مداحان بگويم گفتم به صورت كلى گويى به جزئيات اشاره كنم تا همه بلبلان اهل بيت توجه كنند بويژه آنان كه قصد انجام وظيفه در هيأت ما را دارند:
1- قبل از منبر حاج آقا حضور داشته باشند، تا حقير بتوانم جواب گوى جوانان باشم كه مى پرسند چرا مدّاحان پاى منبر آقايان نمى نشينند....
2- سعى كنند روضه هايى كه حاج آقا خوانده، دوباره نخوانند.
3- روضه ها را مختصر بخوانند و كمى هم براى مدّاح بعد خود جا بگذارند تا بنده شرمنده مدّاح بعد از ايشان نباشم.
4- بگذارند مبلغ هديه و پاكت را خودمان تعيين كنيم. چون ما به توان برخى بانى ها هم بايد توجه داشته باشيم.
5- بدقولى نكنند.
6- به جذب جوان ها هم توجه داشته باشند تا چراغ هيأت روشن بماند.
7- در صورت امكان شبى يك مجلس بيشتر قول ندهند تا از عهده ى اجراى برنامه در يك هيأت بصورت كامل برآيند ما هم خجالت مستمعان را نكشيم.
8- اگر موبايلشان هميشه در دسترس باشد. بيشتر از آنها ممنونم.
با تشكر
يك مدير هيئت قديمى
جناب آقاى... مدّاح مخلص اهل بيت
معمولاً افراد براى احترام ظاهرى، مداحان را مخلص مى دانند امّا من واقعاً از ته دل، به شما مخلص مى گويم. خودتان بيشتر از من و امثال من مى دانيد كه چقدر در كارتان اخلاص داريد. من همواره به خلوص و صفاى روح شما غبطه مى خورم.
از كودكى در مسجد محله مان ديده ام كه در تمام مناسبت هاى سال وفات و شهادت يا تولد هر كدام از ائمه اطهار، شما در مسجد حضور داشته ايد و سعى كرده ايد ده دقيقه هم كه شده توسلى داشته باشيد. من بارها ديده ام و شاهد بوده ام كه دهه ى اول محرم چقدر ما جوانان را به مدّاحى تشويق مى كرديد تا محل براى خود مدّاح داشته باشد. من بارها و بارها شاهد بوده ام كه چقدر مداحان مهمان را تحويل مى گيريد تا آبروى مدّاح در نزد ما و اعتبار اهل محل براى مدّاح حفظ شود. من از ديگران شنيده ام كه گاهى اوقات پاكتِ هديه ى مدّاحِ دهه ى اولِ محرم را با مبلغى از دارايى خود آبرومندتر و پربركت تر كرده ايد اگر چه اول كار با ذهنيتى كه از مداحان داشتم باورم نمى شد امّا بعداً كارهايى شبيه به آن از شما ديدم كه آن شك به يقين و بعد به باورى قلبى تبديل شد.
دلم مى خواست از فضايل و رفتارهاى ديگر شما بگويم مثل بستن مغازه در وقت نماز و شركت در صف اول جماعت، مثل كمك هايى كه به فقراى محل داريد و.... امّا تعريف بيش از حد درباره ى شما در حدّ من نيست من خود را در آن حد نمى دانم كه شما را تحسين كنم مسلماً اجر خود را از ارباب بى كفن خود امام حسين خواهيد گرفت.
براى همين رفتارهاى شماست كه بر خود لازم ديدم از شما تشكر كنم. در شماره ماه صفر نشريه خيمه ديدم ستونى براى نامه به مدّاحان نوشته شده است من هم تصميم گرفتم خطاب به شما نامه بنويسم حتماً افراد ديگرى هم مثل شما در دستگاه مدّاحى امام حسين ديده مى شود دلم مى خواهد از صميم دل از همه آن عزيزان كه اخلاق شما را دارند تشكر كنم.
امضا: محفوظ
* اين نامه ها بدون ويرايش چاپ مى شود.
