... و ما ادريک ما ليلـة القدر

شماره چهاردهم ماهنامه خیمه - جمادی الاولی- تیرماه 1383

(از زبان امام زمان عجل اللّه تعالي فرجه الشريف)

حسن بياتاني

گرفته باز دلم در هواي تو مادر

به غير اشک چه ريزم به پاي تو مادر؟

فداي آن که غريبانه شد فداي علي

فداي غربت حيدر، فداي تو مادر

چرا چو شمع نسوزم؟ چرا که از نظرم

نمي رود به خدا ماجراي تو مادر:

مدينه بود و سياهي مدينه بود و عزا

مدينه بود و غم و غصّه هاي تو مادر

ز کوچه هاي مدينه هنوز مي شنوم

در آن غروب دوشنبه صداي تو مادر

مرا به ميانه ي آن در هزار مرتبه کشت

صداي ناله ي مهدي بياي تو مادر

در آن کشاکش خونين کوه ها اي کاش

مرا عدوي تو مي زد به جاي تو مادر

... سلام هي حتّي مطلع الفجر



يا فاطمة الزهرا (س)

جواد موسي زاده

تابوت را زِ خانه زهرا که مي برد؟

از بيت جبرئيل صفا را که مي برد؟

مولا که سر نهاده به ديوار، بي قرار

خونابه را ز پهلوي زهرا که مي برد؟

جز دختري که ماتِ دعاهاي مادر است

سجاده را به خلوتِ شب ها که مي برد؟

وقتي که کوچه تنگ و دلي سنگ مي شود

طفل صغير را به تماشا که مي برد؟

با باغبان خسته بگوييد در بهار

آتش به باغِ تازه شکوفا که مي برد؟

چشمانِ کودکان به پدر خيره مانده است

تابوت را به شانه اش آيا که مي برد؟



فرياد حقيقت

(شاد باش 5جمادي الاول)

عبدالعلي صادقي جهان

نداشت صفايي، اگر نيامده بودي

نبود عقده گشايي، اگر نيامده بودي

ز محشري که به پا کرده رنگ و بوي محرم

نمانده بوي بقايي، اگر نيامده بودي

نواي ناي غريبان به کربلاي شجاعت

نداشت شور و نوايي، اگر نيامده بودي

به هم نوايي و تسکين کاروان اسيران

نبود راهنمايي، اگر نيامده بودي

نمي شکست بت زور و زر به دست کلامت

ز خطبه هاي خدايي، اگر نيامده بودي

ز کوچه هاي رسالت به گوش اهل حقيقت

نمي رسيد صدايي، اگر نيامده بودي

خوش آمدي که حضورت دليل رونق دين شد

جهان نداشت صفايي، اگر نيامده بودي