فرهيختگى و فرزانگى؛ در مكتب عشق به اهل بيت (ع)

شماره پنجم ماهنامه خیمه - جمادی الاول و الثانی1424 - مرداد 1382

غلامحسين خاكسار بختيارى، مدّاح و شاعر اهل بيت، در سال 1303در خانواده اى مذهبى و عاشق ائمه ى اطهار به دنيا آمد. دوران كودكى را در دامان پر مهر مادر و تحت توجهات پدر رشد كرد. وى تحصيلات ابتدايى را در شميران گذراند و ضمن كسب فيض در محضر پدر، قرآن را نزد بانويى فاضله (خانم معلم) فرا گرفت.

درست در گرماگرم ماجراى قدغن شدن روضه خوانى توسط رضا شاه، محمّد على، پدر غلامحسين كه خود از عاشقان واقعى و از برپاكنندگان مجالس عزادارى سالار شهيدان بود، فرزندش را به اين كار تشويق نمود. غلامحسين نيز كسوت مدّاحى را بر تن كرد. بواسطه ى بروز استعداد و حافظه ى سرشارى كه از نوجوانى در خود يافته بود، از محضر اساتيد مختلف مدّاحى استفاده كرد و بخصوص از توجهات آقا شيخ على دربندى، كه روحانى دانا و وارسته اى بود، بهره مند شد.

غلامحسين خاكسار، همزمان با رشد آگاهى هاى مذهبى، با فراگيرى شغل پدر (نقاشى) به حرفه ى قاب سازى و شيشه برى نيز پرداخت و در كنار كسب روزى حلال، مدّاحى خود را نيز در هيأت هاى مذهبى آن زمان، بخصوص عزاداران و سياهپوشان بارگاه امامزاده قاسم شميران و دربند و دزاشيب و چيذر و تجريش ادامه داد.

وى در سال هاى اخير، در تهران تمام همت و تلاش خود را در راه اندازى و اداره ى هيأت هاى گوناگون، برپايى جلسات آموزشى بخصوص تدريس قرآن و احكام به نونهالان ايران اسلامى گماشت و در اين راه نقش بسزايى ايفا نمود.

برپايى جلسات آموزش مدّاحى و تلاش جهت تربيت مداحان جوان جهت استفاده ى صحيح و دقيق از اشعار و مقاتل صحيح، از ديگر فعاليت هاى برجسته ى او در سال هاى اخير است. از ديگر تلاش هاى خداپسندانه ى مرحوم غلامحسين خاكسار بختيارى، سركشى به خانواده هاى بى سرپرست و تهيه و تدارك نيازهاى اوليه ى آنان بود. آن پير فرهيخته كه در مكتب عشق به اهل بيت به فرزانگى رسيده بود، پس از عمرى ابراز ارادت بر آستان جانان خويش، دعوت وصال را پذيرفت و پس از طى يك بيمارى و بيهوشى 38 روزه، در 8 ارديبهشت 1380 دار فانى را وداع گفت.