کد مطلب : ۸۷۸۷
«نخل ميثم»، در برابر افراط و تفريطها
شماره شانزدهم ماهنامه خیمه - محرم الحرام 1426- اسفند 1383
سومين مجموعه از اشعار شاعر اهل بيت، آقاى غلامرضا سازگار، در دسترس علاقه مندان به شعر آيينى است. شعر حاج سازگار از قديم، مقبول طبع و نظر بسيارى از مداحان اهل بيت بوده است و مسلماً بسيارى از اشعار سه مجموعه ى او را پيش از نشر، مداحان خوانده و حجم زيادى از برنامه ى مداحى خود را به اشعار او - به ويژه مثنوى ها، قصايد و مسمّطهايش - اختصاص داده اند، با اين وجود از دو مجموعه ى «نخل ميثم» او استقبال چشمگيرى شد و ظرف مدت كوتاهى، به عنوان جزء لاينفك اكثر كتاب خانه هاى شخصى و محدود مداحان قرار گرفت.
«نخل مثيم»، جلد سوم نيز با همان قطع وزيرى و با همان شكل و شمايل جلد يك و دو توسط نشر حق بين چاپ شده، با همان حجم، يعنى چيزى حدود 550 - 60 صفحه و صد البته معلوم نيست آخرين شعرهاى حاج سازگار باشد! طبع روان همت و حوصله ى مثال زدنى و نيز عشق او به اهل بيت، در كنار انگيزه هاى اجتماعى - فرهنگى، از حاج سازگار يك چهره ى فرهنگى - ادبى، يك شاعر و مداح مردمى و مقبول اهل نظر ساخته است، هر چند به دليل عدم طرح و نقد اشعار او در انجمن هاى ادبى، سه مجموعه ى او آميزه اى از گوهرهاى سفته و ناسفته است، اما آنچه در نگاه اول، نظر هر انسان صاحب نظرى را به خود جلب مى كند ذوق سرشار و طبع زلال و روان اوست و نيز توجه او به ابعاد مختلف شعر آيينى كه بايستى در هيئات و محافل مذهبى مطرح و ارائه شود.
نقد اشعار او را به فرصتى ديگر موكول مى كنيم؛ در اين سطرها قصد معرفى كتاب او را به علاقه مندان داريم و طرح اين موضوع كه: شاعران آيينى - در هر مقام و مرتبه و درجه اى هستند - از مطالعه ى شعر او بى نياز نيستند چرا كه شعر حاج سازگار، شاخصه هاى يك شعر آيينى را - با چشم پوشى از ضعف هاى احتمالى آن - در خود دارد و همين امر، شاعران آيينى را به سمت شناخت مخاطب شعر آيينى و زبان شعرى متناسب با هيئات رهنمون مى سازد.
حاج سازگار و شعر او - با همه ى مقبوليتى كه يافته - از دو جهت هم مورد ظلم واقع شده است؛ واقعيت امر اين است كه افراط و تفريط درباره ى شعر او فراوان است. عده ى معدود از شاعران امروز - به دلايلى كه بسيارى از آن اصلاً پذيرفتنى نيست - او را حتى در شمار شاعران نمى شمارند! و گروهى نيز در گفتار و نوشتار، شعر او را چنان عاشقانه مدح مى كنند كه پذيرش آن - درست مثل نظرات گروه اول - غير قابل باور و در حقيقت ظلم به ساحت شعرى اين شاعر آيينى است.
اميد است علاقه مندان و شيفتگان شعر آيينى با مطالعه ى اشعار اين شاعر ولايى و نقد واقعى و صحيح آن، زمينه ى نقد را به مفهوم دقيق آن، در عرصه ى شعر آيينى فراهم كنند.
سومين مجموعه از اشعار شاعر اهل بيت، آقاى غلامرضا سازگار، در دسترس علاقه مندان به شعر آيينى است. شعر حاج سازگار از قديم، مقبول طبع و نظر بسيارى از مداحان اهل بيت بوده است و مسلماً بسيارى از اشعار سه مجموعه ى او را پيش از نشر، مداحان خوانده و حجم زيادى از برنامه ى مداحى خود را به اشعار او - به ويژه مثنوى ها، قصايد و مسمّطهايش - اختصاص داده اند، با اين وجود از دو مجموعه ى «نخل ميثم» او استقبال چشمگيرى شد و ظرف مدت كوتاهى، به عنوان جزء لاينفك اكثر كتاب خانه هاى شخصى و محدود مداحان قرار گرفت.
«نخل مثيم»، جلد سوم نيز با همان قطع وزيرى و با همان شكل و شمايل جلد يك و دو توسط نشر حق بين چاپ شده، با همان حجم، يعنى چيزى حدود 550 - 60 صفحه و صد البته معلوم نيست آخرين شعرهاى حاج سازگار باشد! طبع روان همت و حوصله ى مثال زدنى و نيز عشق او به اهل بيت، در كنار انگيزه هاى اجتماعى - فرهنگى، از حاج سازگار يك چهره ى فرهنگى - ادبى، يك شاعر و مداح مردمى و مقبول اهل نظر ساخته است، هر چند به دليل عدم طرح و نقد اشعار او در انجمن هاى ادبى، سه مجموعه ى او آميزه اى از گوهرهاى سفته و ناسفته است، اما آنچه در نگاه اول، نظر هر انسان صاحب نظرى را به خود جلب مى كند ذوق سرشار و طبع زلال و روان اوست و نيز توجه او به ابعاد مختلف شعر آيينى كه بايستى در هيئات و محافل مذهبى مطرح و ارائه شود.
نقد اشعار او را به فرصتى ديگر موكول مى كنيم؛ در اين سطرها قصد معرفى كتاب او را به علاقه مندان داريم و طرح اين موضوع كه: شاعران آيينى - در هر مقام و مرتبه و درجه اى هستند - از مطالعه ى شعر او بى نياز نيستند چرا كه شعر حاج سازگار، شاخصه هاى يك شعر آيينى را - با چشم پوشى از ضعف هاى احتمالى آن - در خود دارد و همين امر، شاعران آيينى را به سمت شناخت مخاطب شعر آيينى و زبان شعرى متناسب با هيئات رهنمون مى سازد.
حاج سازگار و شعر او - با همه ى مقبوليتى كه يافته - از دو جهت هم مورد ظلم واقع شده است؛ واقعيت امر اين است كه افراط و تفريط درباره ى شعر او فراوان است. عده ى معدود از شاعران امروز - به دلايلى كه بسيارى از آن اصلاً پذيرفتنى نيست - او را حتى در شمار شاعران نمى شمارند! و گروهى نيز در گفتار و نوشتار، شعر او را چنان عاشقانه مدح مى كنند كه پذيرش آن - درست مثل نظرات گروه اول - غير قابل باور و در حقيقت ظلم به ساحت شعرى اين شاعر آيينى است.
اميد است علاقه مندان و شيفتگان شعر آيينى با مطالعه ى اشعار اين شاعر ولايى و نقد واقعى و صحيح آن، زمينه ى نقد را به مفهوم دقيق آن، در عرصه ى شعر آيينى فراهم كنند.
