کد مطلب : ۱۰۷۶۸
دومين همايش نوانديشی دينی به كار خود پايان داد
در اين همايش، شخصيت‌های حوزوی و دانشگاهی به ايراد نظرات خود در مورد نوانديشی دينی و روشنفكری دينی پرداختند.
در نوبت عصر اين همايش، حجت‌الاسلام و المسلمين عبدالحسين خسروپناه، دانشيار پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامی به آسيب شناسی روشنفكران مذهبی پرداخت و گفت:«روشنفكری، نهضتی است كه در قرن هجدهم در اروپا شكل گرفت كه دارای سه مؤلفه اصلی است، اولا طبيعت همچون يك مكانيسم جبری است و ثانيا خدا، همچون فرضيه‌ای قابل بحث است و ثالثا انسان موجودی است كه با عقل به كمال می‌رسد.»
وی در ادامه افزود:«اين تفكر به مرور زمان وارد جامعه ايران شده و اصلاح‌های منورالفكری، منورالعقولی رايج و درنهايت در سال ۱۳۲۰ فرهنگستان علوم اصلاح روشنفكری را وضع كرد و بعدها روشنفكر، به روشنفكر دينی و سكولار تقسيم شد و از دهه سی به بعد وارد عرصه جدی جامعه ما شد.»
علی دژكام، معاون پژوهشی پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی سخنران ديگری بود كه با موضوع «تيپولوژی نوانديشی دينی» به ايراد نظرات خود پرداخت و گفت:«نوانديش دينی به دنبال آشتی دادن بين سنت و مدرنيته است.»
عليرضا صدرا، عضو هيأت عملی دانشكده حقوق و علوم سياسی دانشگاه تهران با موضوع «توسعه متعالی، چشم انداز و نقطه تعالی و تحقق نوانديشی دينی سياسی» به ايراد سخنرانی پرداخت و اظهار كرد:«توسعه متعالی كه چشم‌انداز و نقطه متعالی نوانديشی دينی اسلامی بوده است و پيش از درآمد تجديد و تأسيسی تمدن نوين ايرانی _ اسلامی بوده و می‌تواند باشد.»
سخنران بعدی اين همايش علاءالدين ملك‌اف با موضوع «نوانديشی دينی: حقيقتی گران و ادعايی ارزان» بود و گفت:«روشنگری با تكيه بر ابزار خرد و قواعد آن، پرهيز از دخالت عواطف و باورهای و فرمان‌بری از قدرت، سعی در گسترش روشنايی در حوزه‌های روبنايی و زيربنايی تاريكی‌های جهان انسانی دارد.»
محسن خليلی، استاديار علوم سياسی دانشگاه فردوسی مشهد، با موضوع «روشنفكری و رنجيدگی خاطر همگانی» گفت:«روشنفكر، فردی است آگاه از مسائل اجتماعی در برابر جريان‌های فكری موضع‌گيری می‌كند، چالش برمی‌انگيزد، وضع موجود را به نقد می‌كشاند و تغيير های اساسی را مطالبه می‌كند.»
«نوانديشی دينی و سكولاريسم»، عنوان سخنرانی اخوان كاظمی، استاديار علوم سياسی دانشگاه رازی كرمانشاه بود كه در اين سخنرانی اظهار كرد:«آشنايی مسلمانان با پيشرفت و تمدن جديد دنيای غرب و آگاهی آنان را ضعف و انحطاط خود، زمينه‌ساز تلاش‌ها و برای انطباق آموزه‌های فكری و مبانی رفتاری خود با دستاوردهای اين تمدن به منظور رهايی از انحطاط و عقب ماندگی شد.»
چالش‌های معرفت‌شناختی روشنفكر دينی در عصر ما» موضوع سخنرانی محمدرضا تاجيك، عضو هيئت عملی دانشگاه شهيد بهشتی بود كه عنوان كرد:«اكثر نوانديشان جامعه ما، حتی اصطلاحات خود را از غرب گرفته و با آن زيست جهان به متن دينی ما می‌نگردند و در حالی كه ما بايد با رويكرد درون‌متنی به سوی نوانديشی دينی خود بنياد برويم.»
حجت‌الاسلام والمسلمين محسن مهاجرنيا، عضو هيئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامی، در دومين همايش نوانديشی دينی با موضوع «نوانديشی دينی: پروژه يا پروسه» سخنرانی كرد و گفت:«گروهی نوانديشی دينی را يك پروژه سياسی می‌دانند كه با ظرفيت و ساخت قدرت سياسی پيوند دارد. اراده صاحبان قدرت برای رسيدن به توسعه همه جانبه، كليد انديشه اصلاحی در همه ابعاد جامعه است.»
«چالش‌های معرفت‌شناختی روشنفكر دينی در عصر ما» موضوع سخنرانی محمدرضا تاجيك، عضو هيئت عملی دانشگاه شهيد بهشتی بود كه تصريح كرد:«از اين رو انسان عصر ما، با متغيرهای بی‌بديلی در عرصه معرفتی و اعتقادی مواجه شده است: متغيرهايی كه نظم و سامان هستی‌شناختی و معرفت‌شناختی ديرينه و دير آشنای او را در معرض جرايانی شالوده‌شكن قرار داده است.»
غلامرضا بهروزلك، استاديار دانشگاه باقرالعلوم (ع) با موضوع «اسلام، مدرنيسم و پسامدرنيسم» به سخنرانی پرداخت و عنوان كرد:«پسامدرنيسم خود چالش جديدی نيز برای اسلام و ديگر قرائت‌های كلان ايجاد كرده است، چنين چالشی غالبا مورد غفلت جدی است، طبق منطق قرآنی، هر دو گفتمان مدرنيسم غربی و به تبع آن پسامدرنيسم را محصول طغيان انسان و آثار آن است.»
در نوبت عصر اين همايش، حجت‌الاسلام و المسلمين عبدالحسين خسروپناه، دانشيار پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامی به آسيب شناسی روشنفكران مذهبی پرداخت و گفت:«روشنفكری، نهضتی است كه در قرن هجدهم در اروپا شكل گرفت كه دارای سه مؤلفه اصلی است، اولا طبيعت همچون يك مكانيسم جبری است و ثانيا خدا، همچون فرضيه‌ای قابل بحث است و ثالثا انسان موجودی است كه با عقل به كمال می‌رسد.»
وی در ادامه افزود:«اين تفكر به مرور زمان وارد جامعه ايران شده و اصلاح‌های منورالفكری، منورالعقولی رايج و درنهايت در سال ۱۳۲۰ فرهنگستان علوم اصلاح روشنفكری را وضع كرد و بعدها روشنفكر، به روشنفكر دينی و سكولار تقسيم شد و از دهه سی به بعد وارد عرصه جدی جامعه ما شد.»
علی دژكام، معاون پژوهشی پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی سخنران ديگری بود كه با موضوع «تيپولوژی نوانديشی دينی» به ايراد نظرات خود پرداخت و گفت:«نوانديش دينی به دنبال آشتی دادن بين سنت و مدرنيته است.»
عليرضا صدرا، عضو هيأت عملی دانشكده حقوق و علوم سياسی دانشگاه تهران با موضوع «توسعه متعالی، چشم انداز و نقطه تعالی و تحقق نوانديشی دينی سياسی» به ايراد سخنرانی پرداخت و اظهار كرد:«توسعه متعالی كه چشم‌انداز و نقطه متعالی نوانديشی دينی اسلامی بوده است و پيش از درآمد تجديد و تأسيسی تمدن نوين ايرانی _ اسلامی بوده و می‌تواند باشد.»
سخنران بعدی اين همايش علاءالدين ملك‌اف با موضوع «نوانديشی دينی: حقيقتی گران و ادعايی ارزان» بود و گفت:«روشنگری با تكيه بر ابزار خرد و قواعد آن، پرهيز از دخالت عواطف و باورهای و فرمان‌بری از قدرت، سعی در گسترش روشنايی در حوزه‌های روبنايی و زيربنايی تاريكی‌های جهان انسانی دارد.»
محسن خليلی، استاديار علوم سياسی دانشگاه فردوسی مشهد، با موضوع «روشنفكری و رنجيدگی خاطر همگانی» گفت:«روشنفكر، فردی است آگاه از مسائل اجتماعی در برابر جريان‌های فكری موضع‌گيری می‌كند، چالش برمی‌انگيزد، وضع موجود را به نقد می‌كشاند و تغيير های اساسی را مطالبه می‌كند.»
«نوانديشی دينی و سكولاريسم»، عنوان سخنرانی اخوان كاظمی، استاديار علوم سياسی دانشگاه رازی كرمانشاه بود كه در اين سخنرانی اظهار كرد:«آشنايی مسلمانان با پيشرفت و تمدن جديد دنيای غرب و آگاهی آنان را ضعف و انحطاط خود، زمينه‌ساز تلاش‌ها و برای انطباق آموزه‌های فكری و مبانی رفتاری خود با دستاوردهای اين تمدن به منظور رهايی از انحطاط و عقب ماندگی شد.»
چالش‌های معرفت‌شناختی روشنفكر دينی در عصر ما» موضوع سخنرانی محمدرضا تاجيك، عضو هيئت عملی دانشگاه شهيد بهشتی بود كه عنوان كرد:«اكثر نوانديشان جامعه ما، حتی اصطلاحات خود را از غرب گرفته و با آن زيست جهان به متن دينی ما می‌نگردند و در حالی كه ما بايد با رويكرد درون‌متنی به سوی نوانديشی دينی خود بنياد برويم.»
حجت‌الاسلام والمسلمين محسن مهاجرنيا، عضو هيئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامی، در دومين همايش نوانديشی دينی با موضوع «نوانديشی دينی: پروژه يا پروسه» سخنرانی كرد و گفت:«گروهی نوانديشی دينی را يك پروژه سياسی می‌دانند كه با ظرفيت و ساخت قدرت سياسی پيوند دارد. اراده صاحبان قدرت برای رسيدن به توسعه همه جانبه، كليد انديشه اصلاحی در همه ابعاد جامعه است.»
«چالش‌های معرفت‌شناختی روشنفكر دينی در عصر ما» موضوع سخنرانی محمدرضا تاجيك، عضو هيئت عملی دانشگاه شهيد بهشتی بود كه تصريح كرد:«از اين رو انسان عصر ما، با متغيرهای بی‌بديلی در عرصه معرفتی و اعتقادی مواجه شده است: متغيرهايی كه نظم و سامان هستی‌شناختی و معرفت‌شناختی ديرينه و دير آشنای او را در معرض جرايانی شالوده‌شكن قرار داده است.»
غلامرضا بهروزلك، استاديار دانشگاه باقرالعلوم (ع) با موضوع «اسلام، مدرنيسم و پسامدرنيسم» به سخنرانی پرداخت و عنوان كرد:«پسامدرنيسم خود چالش جديدی نيز برای اسلام و ديگر قرائت‌های كلان ايجاد كرده است، چنين چالشی غالبا مورد غفلت جدی است، طبق منطق قرآنی، هر دو گفتمان مدرنيسم غربی و به تبع آن پسامدرنيسم را محصول طغيان انسان و آثار آن است.»
