کد مطلب : ۱۱۶۸۶
چهره
درباره سید کاظم نقیب
مرحوم حاج سید کاظم نقیب فرزند مرحوم حاج سید جواد در سال ۱۳۱۷ در شهر تفت به دنیا آمد.او بخشی از دوران کودکی را در هندوستان سپری نمود ودر اوان نوجوانی به زادگاهش تفت بازگشت.
تقریبا ۱۶ ساله بود که برای کار به تهران رفت و به جهت علاقه وافری که به هنر تعزیه و شبیه خوانی داشت با حضور در امامزاده حسن و امامزاده عبدلله تهران از نزدیک با اجرای تعزیه و فنون آن آشنا شد از آنجا که دراین زمینه استعداد سرشاری داشت با بهره گیری از حافظه قوی خود تمام اشعار خوانده شده در تعزیه را به ذهن سپرد و با بازگشت به تفت به سفارش و اصرار مرحوم حاج باقر که خود در آن سالها نقش شمر را در تعزیه ها بر عهده داشت به طور رسمی در سن ۱۹ سالگی در لباس شمر پا به عرصه تعزیه و شبیه خوانی گذاشت.
او قریب ۵۰ سال درهمین نقش در مراسم عزاداری امام حسین(ع) حاظر شد. وی آنچنان در کار خود تبحر داشت که با رجز خوانیش در دل هر مرد زن بیننده آتش نفرت و انزجار آل بنی‌امیه و عاملان فاجعه خونین کربلا را شعله‌ور می‌ساخت. او خود از این قاعده مستثنی نبود و چون دیگر عزاداران اشک از چشمانش جاری می‌شد.
اگر چه حاج سید کاظم سالها در نقش یک مخالف خوان در لشکر دشمن، آن هم شخصیت منفوری چون شمر ظاهر می‌شد اما بسیار امام حسینی بود و در حین بیان خاطراتش از مراسم عزاداری سیدالشهداء بی‌اختیار صدایش به لرزه می‌افتاد، بغض گلویش را می‌فشرد و اشک از چشمانش جاری می‌شد.
او مدتی نسبتا طولانی را در کشور کویت گذرانید و درآنجا با همکاری تنی چند از تفتی‌های مقیم کویت و علمایی چون آیت الله وحید، حسینیه یزدی‌های مقیم کویت را بنیان نهاد که همه ساله در ایام محرم و به خصوص روز عاشورا میزبان خیل کثیری از شیعیان و عزاداران خامس آل عباست.
حاج سید کاظم نقیب که هنر تعزیه و شبیه‌خوانی را در شهر تفت رونق و نمودی دیگر بخشید از بین همشهریان خود رخت بربست تا محرمی دیگر را بی حضور او تجربه کنند، امید آنکه اندوخته‌اش ذخیره راهش باشد.
تقریبا ۱۶ ساله بود که برای کار به تهران رفت و به جهت علاقه وافری که به هنر تعزیه و شبیه خوانی داشت با حضور در امامزاده حسن و امامزاده عبدلله تهران از نزدیک با اجرای تعزیه و فنون آن آشنا شد از آنجا که دراین زمینه استعداد سرشاری داشت با بهره گیری از حافظه قوی خود تمام اشعار خوانده شده در تعزیه را به ذهن سپرد و با بازگشت به تفت به سفارش و اصرار مرحوم حاج باقر که خود در آن سالها نقش شمر را در تعزیه ها بر عهده داشت به طور رسمی در سن ۱۹ سالگی در لباس شمر پا به عرصه تعزیه و شبیه خوانی گذاشت.
او قریب ۵۰ سال درهمین نقش در مراسم عزاداری امام حسین(ع) حاظر شد. وی آنچنان در کار خود تبحر داشت که با رجز خوانیش در دل هر مرد زن بیننده آتش نفرت و انزجار آل بنی‌امیه و عاملان فاجعه خونین کربلا را شعله‌ور می‌ساخت. او خود از این قاعده مستثنی نبود و چون دیگر عزاداران اشک از چشمانش جاری می‌شد.
اگر چه حاج سید کاظم سالها در نقش یک مخالف خوان در لشکر دشمن، آن هم شخصیت منفوری چون شمر ظاهر می‌شد اما بسیار امام حسینی بود و در حین بیان خاطراتش از مراسم عزاداری سیدالشهداء بی‌اختیار صدایش به لرزه می‌افتاد، بغض گلویش را می‌فشرد و اشک از چشمانش جاری می‌شد.
او مدتی نسبتا طولانی را در کشور کویت گذرانید و درآنجا با همکاری تنی چند از تفتی‌های مقیم کویت و علمایی چون آیت الله وحید، حسینیه یزدی‌های مقیم کویت را بنیان نهاد که همه ساله در ایام محرم و به خصوص روز عاشورا میزبان خیل کثیری از شیعیان و عزاداران خامس آل عباست.
حاج سید کاظم نقیب که هنر تعزیه و شبیه‌خوانی را در شهر تفت رونق و نمودی دیگر بخشید از بین همشهریان خود رخت بربست تا محرمی دیگر را بی حضور او تجربه کنند، امید آنکه اندوخته‌اش ذخیره راهش باشد.
