«عصر روز دهم» در جشنواره فيلم فجر به نمايش درآمد

داستان فیلم درباره خانواده‌ای بازمانده ازجنگ است مادری که همسر خود را در جنگ از دست داده و در هنگام حمله به خرمشهر دختر نوزادش توسط یک سرباز عراقی ربوده شده است.

اینک بعد از ۲۵ سال، پس از سقوط صدام، مریم دختر بزرگ خانواده که پزشک است برای کمک به مصدومین عراقی همراه تیمی از هلال احمر به عراق می‌رود. مریم در نخستین ساعات ورودش به عراق در جستجوی خواهر گمشده خود با کمک عراقی‌ها و دیگر همکارانش است.

او رهمه، خواهرش را که در یک خانواده متعصب و البته غیر بعثی بزرگ شده پیدا می‌کند ولی با مقاومت آنها برای پذیرفت هویت رهمه مواجه می‌شود.

مادر مریم هم که سخت بیمار است برای دیدار فرزندش در ایام عزاداری امام حسین(ع) به عراق آمده و بعد از دیدار او در یک حمله تروریستی و انتحاری جان می‌بازد.

فیلم علاوه بر روایت یک درام عاطفی و خانوادگی به مشکلات پس از جنگ در هر دو کشور ایران و عراق می‌پردازد مشکلاتی که در عراق به علت جنگ کویت حضور آمریکایی‌ها و عدم وجود رهبری و همچنین اتحاد ملی پررنگ‌تر است.

فیلم با پرداخت ضمنی به این موضوعات و با همراهی خرده داستان‌های بجا و پردازش شده یک موقعیت دراماتیک تاثیرگذار یکپارچه و ارزشی را ارائه می‌دهد.

از دیگر وجوه ممتازی که «عصر روز دهم» را به یک اثر دینی و  شاید تاریخی بدل می‌کند روایتی است که از عزاداری امام حسین (ع)ارائه می‌دهد.

تصاویری که از آستان حضرت امیر المومنین(ع) بین الحرمین بارگاه امام سوم (ع) و حضرت عباس(ع) نشان داده می‌شود؛ از جمله درخشان‌ترین سکانس‌های فیلم است که علاوه بر کارکرد مفهومی و غیر ویترینی آن در پیشبرد قصه به لحاظ ساختاری و فیلمبرداری جزء شاخص‌ترین نماهای فیلم است.

هانیه توسلی با ارائه یک بازی روان در دو نقش مریم و رهمه و همچنین صغری عبیسی در نقش مادر، یکی از بهترین بازی‌های خود را در سینما ایفا کردند.