کد مطلب : ۱۸۷۷۸
سعید حدادیان در برنامه لبخند تهران شعر طنز خواند
لبخند تهران ویژه برنامه طنزی است که در شب های شعبان، با اجرای شهرام شکیبا و به همت سازمان فرهنگ- هنری شهرداری تهران برگزار می شود.
اگرچه یکی از تفاوت های این ویژه برنامه مفرح با برنامه هایی نظیر قند پهلو بهره گیری از همه هنرها برای ایجاد لبخند در مخاطب است و شهرام شکیبا تقریبا بلااسثنا در همه برنامه ها بر آن تاکید می کند و می گوید، اما یکی از بخش های این ویژه برنامه که بسیار با استقبال رو به رو شده، شعرخوانی طنز است.
در این برنامه تاکنون از شاعران و طنزپردازان بسیاری برای شعرخوانی دعوت شده که مردم علاوه بر لذت بردن از اشعار و نقدهای پوشیده و آشکار مطرح شده در این شعرها، با چگونگی اشعار طنز هم آشناتر شوند.
اینکه شعر طنز بویژه در سال های اخیر با بی مهری هایی همراه بوده و از شاعران نام آشنا و قابل اعتنا به این حوزه کاسته شده است، حرف درستی است. اما اقبال مردم به شعر طنز و لذت فراوان از این گونه شعرها حاکی از آن است که می توان بار دیگر نگاهی جامع و قابل توجه به این گونه شعر داشت و زمینه را برای رونق مجدد آن فراهم کرد.
این اقبال عمومی و لبخند طولانی و خنده حاضران در فرهنگسرا را می شد از قرائت همه شعرهای طنز دریافت، بویژه شعر طنزی که سعید حدادیان خواند.
سعید حدادیان را به عنوان یک مداح می شناسیم، وقتی در جشن نیمه شعبان از وی برای شعرخوانی دعوت شد، خیلی ها تعجب کردند، اما یک بیت از شعر بلند او نبود که حاضران را به خنده وا ندارد؛ شعری که تماما از حفظ خوانده شد.
شهرام شکیبا حدادیان را این گونه معرفی کرد: میهمان بعدی یکی از شاعران هم روزگار ماست که از او شعر جدی زیاد شنیده ام، اما به چیز دیگری شهره است. به مناسبت نیمه شعبان از چهره ای آشنا دعوت می کنیم که شعری متفاوت بخواند. تقدیم با طعم لبخند و سعید حدادیان.
حدادیان شعری با ردیف «مال من بود، یادته» خواند؛ ضمن اینکه او از اصطلاحات مداحی نیز در نحوه اجرای خود بهره می برد و شعر او هم پر بود از اصلاحات رایج مداحی.
اگرچه یکی از تفاوت های این ویژه برنامه مفرح با برنامه هایی نظیر قند پهلو بهره گیری از همه هنرها برای ایجاد لبخند در مخاطب است و شهرام شکیبا تقریبا بلااسثنا در همه برنامه ها بر آن تاکید می کند و می گوید، اما یکی از بخش های این ویژه برنامه که بسیار با استقبال رو به رو شده، شعرخوانی طنز است.
در این برنامه تاکنون از شاعران و طنزپردازان بسیاری برای شعرخوانی دعوت شده که مردم علاوه بر لذت بردن از اشعار و نقدهای پوشیده و آشکار مطرح شده در این شعرها، با چگونگی اشعار طنز هم آشناتر شوند.
اینکه شعر طنز بویژه در سال های اخیر با بی مهری هایی همراه بوده و از شاعران نام آشنا و قابل اعتنا به این حوزه کاسته شده است، حرف درستی است. اما اقبال مردم به شعر طنز و لذت فراوان از این گونه شعرها حاکی از آن است که می توان بار دیگر نگاهی جامع و قابل توجه به این گونه شعر داشت و زمینه را برای رونق مجدد آن فراهم کرد.
این اقبال عمومی و لبخند طولانی و خنده حاضران در فرهنگسرا را می شد از قرائت همه شعرهای طنز دریافت، بویژه شعر طنزی که سعید حدادیان خواند.
سعید حدادیان را به عنوان یک مداح می شناسیم، وقتی در جشن نیمه شعبان از وی برای شعرخوانی دعوت شد، خیلی ها تعجب کردند، اما یک بیت از شعر بلند او نبود که حاضران را به خنده وا ندارد؛ شعری که تماما از حفظ خوانده شد.
شهرام شکیبا حدادیان را این گونه معرفی کرد: میهمان بعدی یکی از شاعران هم روزگار ماست که از او شعر جدی زیاد شنیده ام، اما به چیز دیگری شهره است. به مناسبت نیمه شعبان از چهره ای آشنا دعوت می کنیم که شعری متفاوت بخواند. تقدیم با طعم لبخند و سعید حدادیان.
حدادیان شعری با ردیف «مال من بود، یادته» خواند؛ ضمن اینکه او از اصطلاحات مداحی نیز در نحوه اجرای خود بهره می برد و شعر او هم پر بود از اصلاحات رایج مداحی.
