کد مطلب : ۱۸۹۹۱
هنر منقبت خوانی منسوخ شده است
هوشنگ جاوید در گفت و گو با خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری با اشاره به این كه موسیقی آوازی بخشی از آواز رمضان است، گفت: سحر خوانی، مرثیه خوانی، مولودی خوانی و آوازهای آیینی در كنار نقاره زنی موسیقی رمضان را تشكیل می دهند. در دوره سلجوقیان به بعد درباریان برای ماه رمضان سفارش موسیقی می دادند تا در این ماه در دربار و مجالس مختلف نواخته شود.
وی افزود: متاسفانه نگاه درستی به موسیقی رمضان نشده است، در حالی كه این موسیقی از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده و از آن برای بیشتر زیبا نشان دادن این ماه استفاده می شده است. در گذشته رمضان را ماه شادی آفرینی می دانستند كه علاوه بر موسیقی ، بازی های خاصی هم به خود اختصاص داده بود تا جایی كه در گذشته و در ماه رمضان فریاد فروشندگان برای فروش كالا نیز تغییرمی كرد.
جاوید با بیان این كه نیاكان ما هنرمندانه به ماه رمضان نگاه می كردند، بیان داشت: ما در گذشته در ماه رمضان رسمی به نام "بسم الله خوانی" داشتیم كه اكنون منسوخ شده است. برای این كار جوانان به همراه پیری به نام نوید دور هم جمع می شدند و با خواندن آوازهای خاصی اهمیت "بسم الله" برای شروع كار را آموزش می دادند.
وی با اشاره به این كه سحرخوانی در گذشته هنر بزرگی بود كه در زمان خود رسانه نیز محسوب می شده است، گفت: در گذشته به دلیل نبود رادیو و تلویزیون افراد خوش صدایی را برای بیدار كردن افراد در سحرهای ماه رمضان انتخاب می كردند و در كنار آنان طبل زنانی به نام نقاره زن حضور داشتند تا با توجه به نوع ضرب آهنگ های طبل، فرصت و زمان باقی مانده تا اذان را اعلام كنند.
جاوید بیان داشت: در دوران پهلوی آیین های مذهبی همچون سحر خوانی و مناجات خوانی رفته رفته حذف شد و بعد از آن هم با حضور چند مناجات خوان خوش صدا در رادیو، این رسم از بین رفت. در سال های اخیر دستگاه های فرهنگی برای پاسداشت موسیقی ایرانی برنامه ریزی نداشتند و در نتیجه موسیقی مذهبی به افول رسید.
وی با اشاره به اینكه هنر منقبت خوانی در رمضان نیز در حال حاضر منسوخ شده است گفت: برای حفظ این هنر در سال ۱۳۸۳، ۲۵ منقبت خوان را از سراسر كشور برای برنامه ای سه روزه در حوزه هنری جمع كردم و به دلیل استقبال مخاطبان این برنامه از سه روز به ۱۰ روز تغییر كرد اما بعد از آن دیگر چنین اتفاقی نیفتاد.
وی در پایان خاطر نشان كرد: امروز از آن ۲۵ مناقب خوان فقط ۱۰ نفر باقی مانده اند كه لازم است برای حفظ این هنر كه خون های زیادی به پای آن ریخته شده است، تلاش هایی صورت گیرد.
وی افزود: متاسفانه نگاه درستی به موسیقی رمضان نشده است، در حالی كه این موسیقی از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده و از آن برای بیشتر زیبا نشان دادن این ماه استفاده می شده است. در گذشته رمضان را ماه شادی آفرینی می دانستند كه علاوه بر موسیقی ، بازی های خاصی هم به خود اختصاص داده بود تا جایی كه در گذشته و در ماه رمضان فریاد فروشندگان برای فروش كالا نیز تغییرمی كرد.
جاوید با بیان این كه نیاكان ما هنرمندانه به ماه رمضان نگاه می كردند، بیان داشت: ما در گذشته در ماه رمضان رسمی به نام "بسم الله خوانی" داشتیم كه اكنون منسوخ شده است. برای این كار جوانان به همراه پیری به نام نوید دور هم جمع می شدند و با خواندن آوازهای خاصی اهمیت "بسم الله" برای شروع كار را آموزش می دادند.
وی با اشاره به این كه سحرخوانی در گذشته هنر بزرگی بود كه در زمان خود رسانه نیز محسوب می شده است، گفت: در گذشته به دلیل نبود رادیو و تلویزیون افراد خوش صدایی را برای بیدار كردن افراد در سحرهای ماه رمضان انتخاب می كردند و در كنار آنان طبل زنانی به نام نقاره زن حضور داشتند تا با توجه به نوع ضرب آهنگ های طبل، فرصت و زمان باقی مانده تا اذان را اعلام كنند.
جاوید بیان داشت: در دوران پهلوی آیین های مذهبی همچون سحر خوانی و مناجات خوانی رفته رفته حذف شد و بعد از آن هم با حضور چند مناجات خوان خوش صدا در رادیو، این رسم از بین رفت. در سال های اخیر دستگاه های فرهنگی برای پاسداشت موسیقی ایرانی برنامه ریزی نداشتند و در نتیجه موسیقی مذهبی به افول رسید.
وی با اشاره به اینكه هنر منقبت خوانی در رمضان نیز در حال حاضر منسوخ شده است گفت: برای حفظ این هنر در سال ۱۳۸۳، ۲۵ منقبت خوان را از سراسر كشور برای برنامه ای سه روزه در حوزه هنری جمع كردم و به دلیل استقبال مخاطبان این برنامه از سه روز به ۱۰ روز تغییر كرد اما بعد از آن دیگر چنین اتفاقی نیفتاد.
وی در پایان خاطر نشان كرد: امروز از آن ۲۵ مناقب خوان فقط ۱۰ نفر باقی مانده اند كه لازم است برای حفظ این هنر كه خون های زیادی به پای آن ریخته شده است، تلاش هایی صورت گیرد.
مرجع : حوزه هنری
