در شعر عاشورایی، به عدالت خواهی امام حسین توجه نمی شود
به گزارش خیمه، اكبر آزاد، شاعر و ترانه‌سرا با بیان این که ادبيات آيينی نيازمند تحولی عظيم است و اين تحول بايد از چهره‌های سرشناس اين ادبيات آغاز شود گفت: ادبيات آيينی در وضعيت بسيار بدی به سر می‌برد و آثار توليدی عموماً آثاری ضعيف و سطحی هستند.
او ادامه داد: برای مثال در شعر عاشورايی، شاعران تنها به ظواهر و مراثی می‌پردازند و به مسائلی نظير عدالت‌خواهی و آزادگی امام حسين(ع) و يارانش توجهی ندارند، متأسفانه هيچ نظارتی هم بر روی اين شعرها و ترانه‌ها صورت نمی‌گيرد.
اين شاعر افرود: نوآوری و تحول می‌تواند هم در قالبهای شعری و هم در نگاه عميق به محتوا باشد؛ در حقيقت می‌توان برای رسيدن به اين نوآوری از زوايای متفاوت و صحيح به محتوای ادبيات آيينی نگريست.
او گفت: مسئولان نيز بايد از اين نوآوری‌ها حمايت كنند، شعرهای فاخر آيينی را جمع‌آوری كرده و در اختيار هيئت‌های مذهبی قرار دهند و در عين حال از طريق رسانه‌های همگانی پخش و رواج دهند.
آزاد در مورد علت تمايل شاعران آيينی به قالبهای كلاسيك تصريح كرد: البته تمام شاعران آيينی به قالبهای كلاسيك تمايل ندارند و افرادی مانند مرحوم سيد‌حسن حسينی هم هستند كه در قالبهای نو و سپيد شعرهای آيينی فاخری بسرايند، اما يكی از دلايل تمايل عده‌ای از شاعران اين است كه قالب غزل قالب بسيار مناسبی برای شعر آيينی است و مردم با اين قالب بسيار انس دارند، زيرا مخاطبان شعر آيينی عادت كرد‌ه‌اند كه شعر را با قافيه و ضرباهنگ خاصی ببينند، اين در حاليست كه قالبهای نو و سپيد با سابقه‌ای شصت‌هفتادساله فاقد اين ويژگی‌ها است و نمی‌تواند با شعر كلاسيك به سابقه هزاران ساله مقابله كند؛ برای مثال شعر مرحوم شهريار «علی ای همای رحمت» پس از پنجاه سال هنوز در خاطره‌ها به ياد مانده و در بيان عموم جا افتاده است، اما اگر اين شعر در قالب شعر نو گفته می‌شد شايد مردم تا اين حد با آن ارتباط برقرار نمی‌كرد.
بنابرگزارش ایکنا، او در پايان به شاعران جوان پيشنهاد داد: قبل از هر چيز بسيار مطالعه كنند و اگر زمانی خواستند برای ائمه معصومين (ع) شعر بگويند شعری فاخر و در خور شأن و مقام آن‌ها بگويند، از كتاب‌هايی كه به عنوان مرجع مورد استفاده قرار می‌گيرد استفاده كنند و به ظواهر توجهی نكنند.
