کد مطلب : ۲۱۰۸
یک منتقد سینما:
فیلمی که در آن سينهزنی، نوحهخوانی و عزاداری باشد تنها فیلم دینی نیست
طالبینژاد، فيلمهای «ميركريمی» را دينیترين و مذهبیترين فيلمهای سينمای ايران دانست و گفت: رضا ميركريمی در اولين اثرش، «بچههای مدرسه همت»، خالصانه با موضوع بچههای روستا برخورد كرده است و به اعتقاد من «كودك و سرباز» بهترين فيلم ايشان است و «زير نور ماه» يك تابوشكنی در رابطه با يك طلبه جوان و مدارس علميه بود و موضوع اين فيلم، موضوعی بود كه هيچكس تا آن زمان جرأت نمیكرد سراغ آن برود.
وی مهمترين و معروفترين فيلم ميركريمی را «خيلی دور، خيلی نزديك» دانست و افزود: فيلم دينی تنها به فيلمی گفته نمیشود كه در آن سينهزنی، زنجيرخوانی و نوحهخوانی و عزاداری باشد.
طالبی نژاد در ادامه گفت: در فيلمهای ميركريمی به موضوعات دينی توجه زيادی میشود تا جايی كه وی در فيلم «اينجا چراغی روشن است»، سقف امامزاده را بر میدارد و بر روی خانه مردی محتاج میگذارد.
وی گفت: سينمای رضا ميركريمی سينمای واقعی دينی است، نه تظاهرات كه در خيلی از فيلمها وجود دارد، آن حجب و حيای طاهره در طول فيلم همان اعتقادات دينی و اخلاقی اوست و باعث میشود كه خانواده را با تمام آن مشكلات رها نكند.
طالبینژاد با تأكيد بر اين نكته كه «به همين سادگی» فيلم بیخاصيتی نيست، گفت: چيزی كه در فيلم بر روی آن تأكيد میشود، زنی معلق بين مكان و دو زمان است و پيش از اين هم در فيلمهای «هامون»، «سارا» و «پری» داريوش مهرجويی هم ديدهايم كه نسلی كه بعد از انقلاب شكل گرفته، مثل زنهای بين 40 تا 45 سال، كه تكليفشان با خودشان و زندگیشان مشخص نيست و با وجود پيشرفت تكنولوژی و ارتباطات طرز تفكری سنتی و قديمی دارند.
طالبینژاد خاطر نشان كرد: ما در برزخ به سر میبريم، يكی از ويژگیهای فيلم «به همين سادگی»، هم اين است كه مثل بسياری از فيلمهای ديگر بیخاصيت نيست و ذهن را به خودش مشغول میكند.