کد مطلب : ۲۳۲۵۰
12 هزار صفحه درباره امام علی(ع) مطالعه کردم
حمیدرضا نعیمی نویسنده و کارگردان تئاتر درباره فعالیت های اخیرش به خبرنگار مهر گفت: در طول چند ماه گذشته فرصت این را پیدا کردم که دو متن نگارشی را به نمایش در بیاورم. یکی از این متون، اثری اقتباسی است با نام «شوایک» که از رمان یاروسلاو هاشک به همین نام اقتباس شده است. این نمایشنامه مشخصا به موضوع جنگ می پردازد و در فضایی تراژدی کمدی روایت می شود.
وی ادامه داد: این نمایشنامه ۳۲ شخصیت دارد و اثری بسیار سنگین است و مطمئنا برای اجرای عمومی نیازمند تهیه کننده و پروداکشنی بزرگ خواهد بود. امیدوارم فرصتی فراهم شود تا این نمایش را که سال های سال آرزوی نگارش و به صحنه بردنش را داشتم، اجرا کنم.
۱۲ هزار صفحه درباره زندگی امیرالمومنین (ع) مطالعه کردم
کارگردان «فاوست» درباره نمایشنامه دیگری که به نگارش درآورده است، بیان کرد: از چند وقت قبل درگیر نگارش نمایشنامه ای با موضوع مذهبی و مشخصا شب شهادت حضرت علی(ع) بوده ام. نگارش این نمایشنامه که البته هنوز نام مناسبی برای آن پیدا نکرده ام به پایان رسیده اما بازنویسی نهایی اثر مانده است چون ترجیحم این است که مدتی از متن فاصله بگیرم و بعد با نگاهی وسیع تر به سراغ بازنویسی نمایشنامه بروم. نگارش این اثر فرصتی برایم به وجود آورد که بیش از ۱۲ هزار صفحه درباره زندگی امیرالمومنین (ع) مطالعه کنم و تاریخ ۵ ساله خلافت و امامت ایشان را بخوانم و بهتر و وسیع تر با جهان وی و افراد مخالف و موافق ایشان روبرو شوم.
نعیمی درباره پرداختن به شخصیت ابن ملجم نیز عنوان کرد: شخصیت ابن ملجم به عنوان فاعل این نمایشنامه که به دنبال مهیا کردن شرایطی برای به شهادت رساندن حضرت علی (ع) است در این نمایشنامه پرداخت متفاوت تری خواهد داشت. با توجه به اینکه نگاه حضرت علی (ع) در بخش های مختلفی از نهج البلاغه مبتنی بر اعتقاد به قضا و قدر است و با مطالعه و بررسی تفاسیر مختلفی که اندیشمندان اسلامی از کلام امیرمومنان (ع) درباره قضا و قدر و کلا این موضوع داشته اند در نگارش نمایشنامه این مساله را لحاظ کرده و از آن بهره زیادی گرفته ام. شخصیت ابن ملجم در این نمایشنامه از جایی به بعد آگاه است که می خواهد چه کاری انجام دهد و به انصاف و بزرگی فردی که قرار است به شهادت برساند ایمان دارد اما می داند که قضا و قدر چیز دیگری را رقم خواهد زد.
نمایش های مذهبی باید با بهترین متون روی صحنه بروند
نویسنده «چه‌گوارا» متذکر شد: بسیار مشتاقم تا در فرصت زمانی مناسبی شرایط برای اجرای این اثر نمایشی فراهم شود. اعتقادم این است که نمایش های مذهبی باید با بهترین متون روی صحنه بروند چون هرچقدر روی نمایشنامه های مذهبی کمتر کار کنیم نتیجه کار هم ضعیف تر از کار در خواهد آمد. متاسفانه نمایش های ضعیف مذهبی بیشتر باعث مخاطب گریزی می شوند بنابراین افرادی که در این زمینه فعال هستند باید با دقت نظر بسیار بیشتری برای اجرای چنین نمایش هایی وقت بگذارند و از افراد حرفه ای و متخصص در این زمینه استفاده کنند.
وی اضافه کرد: متاسفانه استفاده از نیروهای آماتور باعث شده این آثار اغلب تکراری و بدون نگاهی تازه و جدید به صحنه بروند علی رغم اینکه نیت تمام این عزیزان انجام کاری خیر و با کیفیت بوده است اما در عمل شاهد اتفاق دیگری هستیم. اگر نمایشنامه ای قدرتمند با مضمون مذهبی نوشته نشود بزرگترین کارگردان های ما هم قادر نخواهند بود اجرای موفقی از این نمایشنامه داشتند باشند. دیوید لین کارگردان بزرگ سینما می گوید: «من می توانم باور کنم که از یک فیلمنامه خوب فیلمی بد ساخته شود اما نمی توانم باور کنم از یک فیلمنامه بد فیلمی خوب ساخته شود.»
این مدرس دانشگاه ادامه داد: نمایشنامه خوب به کارگردان می گوید که چگونه من را کارگردانی کن. در سال های اخیر هم برای ارتقای سطح کیفی آثار مذهبی کمتر شاهد حمایت ارگان ها و مسئولان بوده ایم. امیدوارم این نمایشنامه اگر قرار است به صحنه برود در درجه اول و بدون در نظر گرفتن مضمون مذهبی اش در درجه اول یک تئاتر با رعایت همه معیارهای یک اجرای حرفه ای باشد چون وقتی قرار است یک نمایش به صحنه برود تفاوتی نمی‌کند که موضوع آن مذهبی باشد یا خانوادگی یا سیاسی و اجتماعی. در درجه اول این اثر باید یک تئاتر باشد و بتواند تماشاگر را به خود جذب کند.
تماشاگر اتوبوسی به نمایش های مذهبی نیاوریم
کارگردان نمایش «سقراط» با انتقاد از تماشاگرانی که توسط ارگان های مختلف به تماشای یک اثر مذهبی آورده می شوند، گفت: متاسفانه اکثر سالن های نمایش های مذهبی با تماشاگران اتوبوسی پر می شوند. برای اجرای یک تئاتر، افراد مختلفی ساعت ها و ماه ها روح و جسم و جانشان را صرف این نمایش کرده اند بنابراین تماشاگر برای دیدن یک اثر فرهنگی باید بلیت بخرد. من به هیچ عنوان حاضر نیستم تئاتری کار کنم که تماشاگر توسط ارگانی خاص و بدون آداب و نظم رفتن به تئاتر به سالن آورده شود. همه تلاشم را خواهم کرد تا این نمایشنامه علاوه بر جذب مخاطب بتواند به فهم و اندیشه آنها نیز چیزی اضافه کند.
نعیمی در پایان صحبت هایش درباره اینکه این نمایشنامه را خودش کارگردانی می کند یا شخص دیگری گفت: زمانی که در حال نوشتن هستم به این فکر نمی کنم که خودم آن اثر را به صحنه ببرم یا کارگردان دیگری اما می دانم که این نمایشنامه باید نوشته می شد و منتظرم که آن را بر صحنه ببینم. ممکن است خودم آن را اجرا کنم و یا آن را به کارگردانی خلاق برای روی صحنه بردن، بسپارم.
وی ادامه داد: این نمایشنامه ۳۲ شخصیت دارد و اثری بسیار سنگین است و مطمئنا برای اجرای عمومی نیازمند تهیه کننده و پروداکشنی بزرگ خواهد بود. امیدوارم فرصتی فراهم شود تا این نمایش را که سال های سال آرزوی نگارش و به صحنه بردنش را داشتم، اجرا کنم.
۱۲ هزار صفحه درباره زندگی امیرالمومنین (ع) مطالعه کردم
کارگردان «فاوست» درباره نمایشنامه دیگری که به نگارش درآورده است، بیان کرد: از چند وقت قبل درگیر نگارش نمایشنامه ای با موضوع مذهبی و مشخصا شب شهادت حضرت علی(ع) بوده ام. نگارش این نمایشنامه که البته هنوز نام مناسبی برای آن پیدا نکرده ام به پایان رسیده اما بازنویسی نهایی اثر مانده است چون ترجیحم این است که مدتی از متن فاصله بگیرم و بعد با نگاهی وسیع تر به سراغ بازنویسی نمایشنامه بروم. نگارش این اثر فرصتی برایم به وجود آورد که بیش از ۱۲ هزار صفحه درباره زندگی امیرالمومنین (ع) مطالعه کنم و تاریخ ۵ ساله خلافت و امامت ایشان را بخوانم و بهتر و وسیع تر با جهان وی و افراد مخالف و موافق ایشان روبرو شوم.
نعیمی درباره پرداختن به شخصیت ابن ملجم نیز عنوان کرد: شخصیت ابن ملجم به عنوان فاعل این نمایشنامه که به دنبال مهیا کردن شرایطی برای به شهادت رساندن حضرت علی (ع) است در این نمایشنامه پرداخت متفاوت تری خواهد داشت. با توجه به اینکه نگاه حضرت علی (ع) در بخش های مختلفی از نهج البلاغه مبتنی بر اعتقاد به قضا و قدر است و با مطالعه و بررسی تفاسیر مختلفی که اندیشمندان اسلامی از کلام امیرمومنان (ع) درباره قضا و قدر و کلا این موضوع داشته اند در نگارش نمایشنامه این مساله را لحاظ کرده و از آن بهره زیادی گرفته ام. شخصیت ابن ملجم در این نمایشنامه از جایی به بعد آگاه است که می خواهد چه کاری انجام دهد و به انصاف و بزرگی فردی که قرار است به شهادت برساند ایمان دارد اما می داند که قضا و قدر چیز دیگری را رقم خواهد زد.
نمایش های مذهبی باید با بهترین متون روی صحنه بروند
نویسنده «چه‌گوارا» متذکر شد: بسیار مشتاقم تا در فرصت زمانی مناسبی شرایط برای اجرای این اثر نمایشی فراهم شود. اعتقادم این است که نمایش های مذهبی باید با بهترین متون روی صحنه بروند چون هرچقدر روی نمایشنامه های مذهبی کمتر کار کنیم نتیجه کار هم ضعیف تر از کار در خواهد آمد. متاسفانه نمایش های ضعیف مذهبی بیشتر باعث مخاطب گریزی می شوند بنابراین افرادی که در این زمینه فعال هستند باید با دقت نظر بسیار بیشتری برای اجرای چنین نمایش هایی وقت بگذارند و از افراد حرفه ای و متخصص در این زمینه استفاده کنند.
وی اضافه کرد: متاسفانه استفاده از نیروهای آماتور باعث شده این آثار اغلب تکراری و بدون نگاهی تازه و جدید به صحنه بروند علی رغم اینکه نیت تمام این عزیزان انجام کاری خیر و با کیفیت بوده است اما در عمل شاهد اتفاق دیگری هستیم. اگر نمایشنامه ای قدرتمند با مضمون مذهبی نوشته نشود بزرگترین کارگردان های ما هم قادر نخواهند بود اجرای موفقی از این نمایشنامه داشتند باشند. دیوید لین کارگردان بزرگ سینما می گوید: «من می توانم باور کنم که از یک فیلمنامه خوب فیلمی بد ساخته شود اما نمی توانم باور کنم از یک فیلمنامه بد فیلمی خوب ساخته شود.»
این مدرس دانشگاه ادامه داد: نمایشنامه خوب به کارگردان می گوید که چگونه من را کارگردانی کن. در سال های اخیر هم برای ارتقای سطح کیفی آثار مذهبی کمتر شاهد حمایت ارگان ها و مسئولان بوده ایم. امیدوارم این نمایشنامه اگر قرار است به صحنه برود در درجه اول و بدون در نظر گرفتن مضمون مذهبی اش در درجه اول یک تئاتر با رعایت همه معیارهای یک اجرای حرفه ای باشد چون وقتی قرار است یک نمایش به صحنه برود تفاوتی نمی‌کند که موضوع آن مذهبی باشد یا خانوادگی یا سیاسی و اجتماعی. در درجه اول این اثر باید یک تئاتر باشد و بتواند تماشاگر را به خود جذب کند.
تماشاگر اتوبوسی به نمایش های مذهبی نیاوریم
کارگردان نمایش «سقراط» با انتقاد از تماشاگرانی که توسط ارگان های مختلف به تماشای یک اثر مذهبی آورده می شوند، گفت: متاسفانه اکثر سالن های نمایش های مذهبی با تماشاگران اتوبوسی پر می شوند. برای اجرای یک تئاتر، افراد مختلفی ساعت ها و ماه ها روح و جسم و جانشان را صرف این نمایش کرده اند بنابراین تماشاگر برای دیدن یک اثر فرهنگی باید بلیت بخرد. من به هیچ عنوان حاضر نیستم تئاتری کار کنم که تماشاگر توسط ارگانی خاص و بدون آداب و نظم رفتن به تئاتر به سالن آورده شود. همه تلاشم را خواهم کرد تا این نمایشنامه علاوه بر جذب مخاطب بتواند به فهم و اندیشه آنها نیز چیزی اضافه کند.
نعیمی در پایان صحبت هایش درباره اینکه این نمایشنامه را خودش کارگردانی می کند یا شخص دیگری گفت: زمانی که در حال نوشتن هستم به این فکر نمی کنم که خودم آن اثر را به صحنه ببرم یا کارگردان دیگری اما می دانم که این نمایشنامه باید نوشته می شد و منتظرم که آن را بر صحنه ببینم. ممکن است خودم آن را اجرا کنم و یا آن را به کارگردانی خلاق برای روی صحنه بردن، بسپارم.
مرجع : مهر
