مردم خاطراتشان از محرم را بنویسند/ از نثر عاشواریی غافلیم

به گزارش روابط عمومی حوزه هنری بهمن نامور مطلق استاد دانشگاه و پژوهشگر هنر درباره بازتاب واقعه عاشورا در ادبیات كشورمان گفت: فرهنگ و آیین عاشورا در ادبیات پژوهشی و مستند ما بیشتر از ادبیات داستانی بازتاب داشته است و این موضوع از چند جنبه قابلیت بررسی دارد. نامورمطلق با بیان اینكه ما در آیین عاشورا زندگی می‌كنیم و از آن منفك نیستیم، اظهار كرد: از این جنبه، می‌توان گفت این اتفاق مثبتی تلقی می‌شود؛ چرا كه ما آنقدر در واقعه عاشورا زندگی می‌كنیم كه از آن فاصله روایی نگرفته‌ایم كه نویسندگان احساس نیاز كنند باید آن را در قالب‌هایی مانند داستان یادآور شوند. ضمن اینكه عاشورا به قدری گسترده و بسیط است كه انتخاب یك زاویه برای روایت آن، كار ساده‌ای نیست. عاشورا پایان ندارد كه بتوان درباره آن مطلبی را به انتها رساند، این واقعه به قدری عمیق و عظیم است كه از توان هر كسی برنمی‌آید بتواند آن را به درستی و با جامعیت روایت كند. عضو ایرانی مركز جهانی مطالعات ادبیات تطبیقی پاریس ادامه داد: از زاویه دیگر می‌توان این قضیه را به صورت شخصی هم نگاه كرد و در قالب خاطره به آن پرداخت و این خاطرات و رویدادها را به نسل آینده منتقل كرد. وی تاكید كرد: همان طور كه می‌بینیم، جایی كه موضوع شخصی می‌شود این اتفاق افتاده و مورد استقبال هم واقع شده؛ به عنوان مثال در عكاسی یا سینما روایت‌های شخصی افراد از ماه محرم به تصویر كشیده شده كه مورد اقبال قرار گرفته اما در حوزه ادبیات این اتفاق كمتر رخ داده است. نامورمطلق با اشاره به اینكه عده‌ای زهد نوشتن دارند، گفت: با این حال باید به این فكر كرد كه اگر در گذشته مرثیه‌ها نوشته نمی‌شد، امروز فاقد این سرمایه‌ بودیم. بنابراین ما هم باید برای رساندن این فرهنگ به نسل‌های آینده تولید محتوا كنیم. این موضوع نه تنها برای انتقال به نسل آینده بلكه برای انتقال به فرهنگ‌ها و ترجمه به زبان‌های دیگر هم ضرورت دارد. مردم كشورهای دیگر در ماه محرم متوجه می‌شوند كه اتفاقی افتاده اما ممكن است روایت‌های ناصحیح و مغرضانه‌ای به دست‌شان برسد و چه بهتر كه نسبت افراد را با این اتفاق، به شكل درستی به آن ها ارائه كنیم. این عضو فرهنگستان هنر در ادامه اظهار كرد: جا دارد نگارش هم بخشی از آیین محرم شود، سهم نثر را در آیین عاشورایی تقویت كنیم و همان طور كه هیئت‌های عزاداری به صورت خودجوش شكل گرفتند، به همین صورت مردم شروع كنند به نوشتن خاطرات‌شان از روزهای ماه محرم، تجربه زیسته و درك و دریافتی كه از این اتفاق بزرگ دارند. وی تاكید داشت: به نظر می‌رسد تنها به شعر و مداحی توجه نشان داده شده و از نثر غافل بوده‌ایم. در گذشته خاطرات و حدیث نفس هم مهم بوده است، همان طور كه نظام شعری اهمیت دارد، نثر هم كاركردهای خودش را دارد. كافی است منفذی در زمینه نگارش نثر درباره عاشورا باز شود و سیل خروشان و جریان بزرگی را در ادامه خواهیم دید. نامورمطلق در پایان گفت: بخش گروهی آیین عاشورایی كه مبتنی بر شعر و مداحی است قوی است اما نیاز داریم افراد در بخش فردی هم منبعی در این زمینه داشته باشند. نثر این امكان را به ما می‌دهد كه در خلوت خودمان، آیین و فرهنگ عاشورا را مرور، بازسازی و تقویت كنیم، اگر بتوانیم این جریان را به یك فرایند درونی تبدیل كنیم و در طول سال با آن مواجهه داشته باشیم، تاثیر بسیار پایدارتری خواهد داشت.