توبه با صدا و فریاد و اشک ریختن حاصل نمی شود

آیت الله ابراهیم امینی توبه و بازگشت به خدا را بهترین اعمال در شب قدر عنوان کرده و می گوید: احیای شب قدر تنها بیداری صرف نیست گرچه بیداری و دعاخواندن و قرآن خواندن و نمازخواندن خوب است اما آن وقت شب قدرارزش دارد که از این شبها استفاده کنیم و آن استفاده این است که تصمیم بگیریم در خود تحولی ایجاد کنیم.

آیت الله امینی عضو مجلس خبرگان رهبری درباره شبهای قدر می گوید: شب قدر از قرآن استفاده می شود که فضیلت آن از هزار ماه بیشتر است یعنی اگر انسان شب قدر را قدر بداند و از آن استفاده کند بهتر از آن است که هزار شب دیگر عبادت کند. عمل در این شب هزار برابر ثواب ماههای دیگر را دارد.

در روایتی است که ماه رمضان بهترین ماههاست و شب قدر قلب ماه رمضان است چنانکه اگر قلب به درستی کار کند، بدن انسان صحیح و سالم خواهد بود، اگر از شب قدر هم درست استفاده شود انسان در طول سال و عمر خود می تواند سالم باشد لذا باید این شبها را قدر بدانیم البته خیلی روشن نیست که شب قدر چه شبی است؟ برخی شب اول ماه، برخی شب آخر ماه، برخی شب هفدهم ماه، برخی شب بیست و هفتم ماه و حتی برخی خارج از ماه رمضان را شب قدر دانسته اند.

مهم درک این شب است. در احوال برخی از سالکین می نویسند که سالکی شبهای یک سال تمام را احیا کرد تا اهمیت شب قدر را درک کند و این حاکی از اهمیت شب قدر است.

در روایات داریم که در دهه آخر ماه رمضان و بیشتر شب ۲۱ یا ۲۳ است. امیدوارم از این شب استفاده کنید.

مهمترین عمل در شبهای قدر، احیای شب قدر به معنای زنده کردن شب قدر است. شب قدر که زنده است و بستگی به ما ندارد که آن را زنده کنیم اما احیای شب قدر به این صورت که در روایات داریم «من احیا لیله القدر، غفرت له ذنوبه» یعنی احیای شب قدر سبب آمرزش گناهان می شود.

شبهایی که ما در طول عمر خود داریم ممکن است مرده باشد یعنی از این شبها سود نبریم یا زیان ببریم؛ منظور از احیای شب قدر، استفاده از این شبها برای سازندگی خود و تزکیه نفس و بهره گیری از این ماه است.

احیای شب قدر تنها بیداری صرف نیست گرچه بیداری و دعاخواندن و قرآن خواندن و نمازخواندن خوب است اما آن وقت شب قدرارزش دارد که از این شبها استفاده کنیم و آن استفاده این است که تصمیم بگیریم در خود تحولی ایجاد کنیم. اگر بقیه ماه رمضان گذشت و استفاده ای نکردیم تصمیم بگیریم تحولی در خود به وجود اوریم.

بهترین اعمال در شب قدر، توبه و بازگشت به خداست. یعنی بنده ای که ماهها و سالها هرجا می رفته و هرکاری می کرده و خود را مقید نمی کرده گناه و معصیت کرده به سوی خدا برگردد و بگوید خدایا من گناه و معصیت کردم اما پشیمانم و دیگر نمی کنم این معنای توبه است.

توبه نیاز به گریه و زاری و صدا و داد و فریاد ندارد. توبه با صدا و فریاد و اشک ریختن حاصل نمی شود. توبه وقتی است که باطن انسان برگردد چون توبه امری باطنی و قلبی است. بگوید خدایا من از مرگ و عذاب قبر و دوزخ می ترسم، خدایا تو من را ببخش، دیگر گناه نمی کنم این معنای توبه است ولو اشکی هم از چشم او نیاید.

گاهی در مجالس احیا انسان احساس می کند در بین چندین هزار نفر، چندنفر برگردند خیلی ارزش دارد و یا اگر احیا هم به آن صورت نرفته باشد و در منزل خود هم در حال خود این تصمیم را بگیرد که دیگر گناه نکند، این معنای توبه است.

در احوال کسانی که اهل سیر و سلوک بودند شنیدیم ضجه ها نبوده و درحال و فکر خود بوده است و در وضع و آینده خود فکر می کرده است. بهرحال شبهای قدر را قدر بدانیم و حداکثر استفاده را که مهمترین آن توبه است، ببریم.


انتهای پیام/