کد مطلب : ۳۰۳۹۴
حضرت سکینه نوحه سرا بودند/ سرود و نوحه ماندگار است
احد ده بزرگی، از شاعران پیشکسوت کشورمان و نماینده بنیاد دعبل خزاعی در استان فارس، در پاسخ به این سوال که چگونه می توان سرود را احیا کرد، به خبرنگار شبستان گفت: امسال مقام معظم رهبری در دیدار شاعران بر احیای سرود تاکید داشتند و اشاره ای هم به نوحه ها کردند. نوحه و سرود شعرهای کاربردی هستند. شاعران مثنوی، رباعی و غزل می گویند، اینها خوب است اما یک شعرهایی داریم که مردم را تهییج می کند و حرکت آفرین است که آن، سرود و نوحه است.
ده بزرگی با بیان اینکه برخی از نوحه ها زمزمه های مردم می شوند، عنوان کرد: برخی از سرودها و نوحه ها در اذهان ماندگاری به وجود می آورند. فرهنگ ما با سرود و نوحه حرکت آفرینی دارد. اگر به عنوان مثال سقف شعر را صددرصد بگیریم، ۵۰ درصد در کتاب ها و رسانه ها کاربرد دارد و آنهایی که صددرصد کاربرد دارند، نوحه و سرود هستند.
وی با اشاره به اینکه حضرت سکینه(س)، دختر امام حسین (ع) نوحه سرا بودند، بیان کرد: منزل حضرت سکینه در مدینه بعد از قضایای عاشورا ، پایگاه و پناهگاه شعرا بوده است. شعرا پشت در خانه ایشان می نشستند و اشعار خود را قرائت می کردند و به ایشان می دادند و حضرت سکینه(س) به عنوان ادیب در مورد اشعار آنها نظر می دادند. ایشان بیشتر نوحه می گفتند و به دست مداحان می دادند. متاسفانه دیوان حضرت سکینه(س) که بیشتر نوحه بوده است به دست ما نرسیده است.
این شاعر پیشکسوت اظهار داشت: مردم با سرود و نوحه تهییج می شوند. بنده دو سرود دارم که سالهای سال است که کاربرد دارد و این همه شعری که سرودم به اندازه این دو سرود کاربرد نداشتند. نوحه معروف "گهواره خالی قنداقه خونین" که همه شنیده اند و حتی بین عرب ها و در ترکیه هم معروف است را بنده سرودم. سروده دیگرم " باز هم مرغ سحر از سر منبر گل دم به دم می خواند " است که این سرود هم کاربردی شد و بر سر زبان ها افتاد. این سرود سال ۶۰ کار شد و هنوز هم در رسانه های برون مرزی از آن استفاده می کنند. شعرهای زیادی سرودم که در کتاب های متعدد چاپ شد اما این دو سرود حرکت آفرین بودند.
نماینده بنیاد دعبل در استان فارس با بیان اینکه شاعران باید در زمینه نوحه و سرود کار کنند، تصریح کرد: گروه هایی هستند که برای گفتن سرود و نوحه پولی می گیرند اما وقتی نگاه می کنیم، سرود و نوحه آنها نه شعریت دارد و نه محتوای لازم را داراست. آنها چهار کلام کنار هم گذاشته اند که با یک ریتم و آهنگ خوانده می شود.
وی خاطرنشان کرد: شعرا باید هم به محتوا دقت داشته باشند و هم به ساختار. انشاءالله که شعرا وارد میدان شوند و در مسیر سرودن سرود پیش روند و برای احیای سرود تلاش کنند.
این شاعر یادآور شد: چند سالی است که حرکتی بین شعرا آغاز شده است و ترانه می گویند. ترانه خوب است و جای خودش را دارد. سرود هم زیرمجموعه هایی دارد که یک شاخه آن همه جا گیر است. فراموش نکنیم که مقام معظم رهبری امسال در دیدار شاعران فرمودند" شعرا سرمایه مملکت هستند این سرمایه را حفظ کنید ". تشکیلات فرهنگی اعم از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تبلیغات باید دقت کنند و بیشتر از وجود شاعران استفاده کنند.
انتهای پیام/
ده بزرگی با بیان اینکه برخی از نوحه ها زمزمه های مردم می شوند، عنوان کرد: برخی از سرودها و نوحه ها در اذهان ماندگاری به وجود می آورند. فرهنگ ما با سرود و نوحه حرکت آفرینی دارد. اگر به عنوان مثال سقف شعر را صددرصد بگیریم، ۵۰ درصد در کتاب ها و رسانه ها کاربرد دارد و آنهایی که صددرصد کاربرد دارند، نوحه و سرود هستند.
وی با اشاره به اینکه حضرت سکینه(س)، دختر امام حسین (ع) نوحه سرا بودند، بیان کرد: منزل حضرت سکینه در مدینه بعد از قضایای عاشورا ، پایگاه و پناهگاه شعرا بوده است. شعرا پشت در خانه ایشان می نشستند و اشعار خود را قرائت می کردند و به ایشان می دادند و حضرت سکینه(س) به عنوان ادیب در مورد اشعار آنها نظر می دادند. ایشان بیشتر نوحه می گفتند و به دست مداحان می دادند. متاسفانه دیوان حضرت سکینه(س) که بیشتر نوحه بوده است به دست ما نرسیده است.
این شاعر پیشکسوت اظهار داشت: مردم با سرود و نوحه تهییج می شوند. بنده دو سرود دارم که سالهای سال است که کاربرد دارد و این همه شعری که سرودم به اندازه این دو سرود کاربرد نداشتند. نوحه معروف "گهواره خالی قنداقه خونین" که همه شنیده اند و حتی بین عرب ها و در ترکیه هم معروف است را بنده سرودم. سروده دیگرم " باز هم مرغ سحر از سر منبر گل دم به دم می خواند " است که این سرود هم کاربردی شد و بر سر زبان ها افتاد. این سرود سال ۶۰ کار شد و هنوز هم در رسانه های برون مرزی از آن استفاده می کنند. شعرهای زیادی سرودم که در کتاب های متعدد چاپ شد اما این دو سرود حرکت آفرین بودند.
نماینده بنیاد دعبل در استان فارس با بیان اینکه شاعران باید در زمینه نوحه و سرود کار کنند، تصریح کرد: گروه هایی هستند که برای گفتن سرود و نوحه پولی می گیرند اما وقتی نگاه می کنیم، سرود و نوحه آنها نه شعریت دارد و نه محتوای لازم را داراست. آنها چهار کلام کنار هم گذاشته اند که با یک ریتم و آهنگ خوانده می شود.
وی خاطرنشان کرد: شعرا باید هم به محتوا دقت داشته باشند و هم به ساختار. انشاءالله که شعرا وارد میدان شوند و در مسیر سرودن سرود پیش روند و برای احیای سرود تلاش کنند.
این شاعر یادآور شد: چند سالی است که حرکتی بین شعرا آغاز شده است و ترانه می گویند. ترانه خوب است و جای خودش را دارد. سرود هم زیرمجموعه هایی دارد که یک شاخه آن همه جا گیر است. فراموش نکنیم که مقام معظم رهبری امسال در دیدار شاعران فرمودند" شعرا سرمایه مملکت هستند این سرمایه را حفظ کنید ". تشکیلات فرهنگی اعم از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تبلیغات باید دقت کنند و بیشتر از وجود شاعران استفاده کنند.
انتهای پیام/
مرجع : شبستان